Why we need to protect polar bears

Polar bears are being increasingly threatened by the effects of climate change, but their disappearance could have far-reaching <strong>consequences</strong>.
خرس های قطبی به طور فزاینده ای توسط اثرات تغییرات آب و هوایی تهدید می شوند، اما ناپدید شدن آنها می تواند <strong>عواقب</strong> گسترده ای داشته باشد.

They are uniquely adapted to the extreme conditions of the Arctic Circle, where temperatures can <strong>reach</strong> -40°C.
  آنها به طور منحصر به فردی با شرایط سخت قطب شمال سازگار هستند، جایی که دما می تواند به -40 درجه سانتیگراد <strong>برسد</strong>.

One reason for this is that they have up to 11 centimetres of fat <strong>underneath</strong> their skin.
یکی از دلایل این امر این است که آنها تا 11 سانتی متر چربی <strong>زیر</strong> پوست خود دارند.

Humans with comparative levels of adipose tissue would be considered obese and would be likely to suffer from diabetes and heart <strong>disease</strong>.
انسان‌هایی که دارای چنین سطحی از بافت چربی هستند، چاق محسوب می‌شوند و احتمالاً از دیابت و <strong>بیماری</strong> قلبی رنج می‌برند.

 Yet the polar bear <strong>experiences</strong> no such consequences.
  با این حال خرس قطبی چنین عواقبی را <strong>تجربه</strong> نمی کند.

A 2014 study by Shi Ping Liu and <strong>colleagues</strong> sheds light on this mystery.
مطالعه سال 2014 توسط شی پینگ لیو و <strong>همکارانش</strong> این راز را فاش می کند.

They <strong>compared</strong> the genetic structure of polar bears with that of their closest relatives from a warmer climate, the brown bears.
آن ها ساختار ژنتیکی خرس های قطبی را با نزدیک ترین خویشاوندانشان از آب و هوای گرمتر یعنی خرس های قهوه ای <strong>مقایسه</strong> کردند.

This allowed them to determine the genes that have allowed polar bears to survive in one of the toughest <strong>environments</strong> on Earth.
این تحقیق، به آنها اجازه داد تا ژن هایی را تعیین کنند که به خرس های قطبی اجازه می دهد در یکی از سخت ترین <strong>محیط های</strong> روی زمین زنده بمانند.

Liu and his colleagues found the polar bears had a gene known as APoB, which reduces levels of low-<strong>density</strong> lipoproteins (LDLs) – a form of ‘bad’ cholesterol.
لیو و همکارانش دریافتند که خرس‌های قطبی ژنی به نام APoB دارند که سطوح لیپوپروتئین‌های دارای <strong>چگالی</strong> کم یاLDL _ نوعی کلسترول بد - را کاهش می‌دهد.

In humans, mutations of this gene are associated with <strong>increased</strong> risk of heart disease.
در انسان، جهش این ژن با <strong>افزایش</strong> خطر بیماری قلبی مرتبط است.

Polar <strong>bears</strong> may therefore be an important study model to understand heart disease in humans.
بنابراین <strong>خرس</strong> های قطبی ممکن است یک مدل مطالعه مهم برای درک بیماری قلبی در انسان باشند.

Ads by Ad.Plus
تبلیغات توسط Ad.Plus

The genome of the polar bear may also provide the solution for another condition, one that particularly affects our older <strong>generation</strong>: osteoporosis.
ژنوم خرس قطبی ممکن است راه حلی برای بیماری دیگری نیز ارائه دهد، بیماری که به ویژه بر <strong>نسل</strong> قدیمی ما تأثیر می گذارد: پوکی استخوان.

This is a disease where bones show reduced density, usually caused by <strong>insufficient</strong> exercise, reduced calcium intake or food starvation.
این بیماری است که در آن، کاهش تراکم استخوان ها دیده می شود که معمولاً به دلیل ورزش <strong>ناکافی</strong>، کاهش مصرف کلسیم یا کمبود مواد غذایی ایجاد می شود.

Bone tissue is constantly being remodelled, meaning that bone is added or removed, depending on <strong>nutrient</strong> availability and the stress that the bone is under.
بافت استخوان به طور مداوم در حال بازسازی است، به این معنی که بسته به در دسترس بودن <strong>مواد مغذی</strong> و فشاری که استخوان تحت آن قرار دارد، استخوان اصافه شده یا کم می شود.

Female polar bears, however, undergo extreme conditions during every <strong>pregnancy</strong>.
با این حال، خرس های قطبی ماده در طول هر <strong>بارداری</strong> تحت شرایط سختی قرار می گیرند.

Once autumn comes around, these females will <strong>dig</strong> maternity dens in the snow and will remain there throughout the winter, both before and after the birth of their cubs.
هنگامی که پاییز فرا می رسد، این ماده ها لانه های زایمان را در برف <strong>حفر می کنند</strong> و در طول زمستان، قبل و بعد از تولد توله های خود، در آنجا خواهند ماند.

This process results in about six months of fasting, where the female bears have to keep themselves and their cubs alive, depleting their own calcium and calorie reserves. Despite this, their bones <strong>remain</strong> strong and dense.
این فرآیند منجر به حدود شش ماه روزه داری می شود که طی آن، خرس ماده باید خود و توله هایش را زنده نگه دارد و ذخایر کلسیم و کالری خود را تخلیه کند. با وجود این، استخوان های آنها قوی و متراکم <strong>باقی می ماند.</strong>

Physiologists Alanda Lennox and Allen Goodship found an <strong>explanation</strong> for this paradox in 2008.
فیزیولوژیست های آلاندا لنوکس و آلن گودشیپ در سال 2008 <strong>توضیحی</strong> برای این پارادوکس پیدا کردند.

They discovered that pregnant bears were able to <strong>increase</strong> the density of their bones before they started to build their dens.
آنها دریافتند که خرس های باردار قبل از اینکه شروع به ساختن لانه کنند، توانستند تراکم استخوان های خود را <strong>افزایش دهند.</strong>

In addition, six months later, when they finally emerged from the den with their cubs, there was no evidence of <strong>significant</strong> loss of bone density.
علاوه بر این، شش ماه بعد، زمانی که آنها سرانجام با توله هایشان از لانه بیرون آمدند، هیچ مدرکی مبنی بر کاهش <strong>قابل توجه</strong> تراکم استخوان وجود نداشت.

Hibernating brown bears do not have this <strong>capacity</strong> and must therefore resort to major bone reformation in the following spring.
خرس‌های قهوه‌ای در خواب زمستانی این <strong>ظرفیت</strong> را ندارند و بنابراین باید در بهار آینده به بازسازی اساسی استخوان متوسل شوند.

If the mechanism of bone <strong>remodelling</strong> in polar bears can be understood, many bedridden humans, and even astronauts, could potentially benefit.
اگر بتوان مکانیسم <strong>بازسازی</strong> استخوان در خرس‌های قطبی را درک کرد، بسیاری از انسان‌های بستری و حتی فضانوردان به طور بالقوه می‌توانند سود از آن ببرند.

The medical benefits of the polar bear for humanity certainly have their importance in our conservation efforts, but these should not be the only factors taken into <strong>consideration</strong>.
مزایای درمانی خرس قطبی برای بشریت مطمئناً در تلاش‌ های ما برای حفظ آنها اهمیت دارد، اما اینها نباید تنها عواملی باشند که <strong>در نظر گرفته می‌شوند</strong>.

We tend to want to protect animals we think are intelligent and possess <strong>emotions</strong>, such as elephants and primates.
ما تمایل داریم از حیواناتی که فکر می کنیم باهوش و دارای <strong>احساسات</strong> هستند محافظت کنیم، مانند فیل ها و نخستی ها.

Bears, on the other hand, seem to be perceived as stupid and in many cases <strong>violent</strong>.
از سوی دیگر، به نظر می رسد خرس ها احمق و در بسیاری موارد <strong>خشن</strong> تلقی می شوند.

And yet anecdotal evidence from the field challenges those assumptions, suggesting for example that polar bears have good problem-solving <strong>abilities</strong>.
و با این حال، شواهد ارائه شده در این زمینه، این مفروضات را به چالش می کشد، به عنوان مثال نشان می دهد که خرس های قطبی <strong>توانایی</strong> حل مسئله خوبی دارند.

A male bear called GoGo in Tennoji Zoo, Osaka, has even been observed making use of a tool to <strong>manipulate</strong> his environment.
حتی مشاهده شده که یک خرس نر به نام GoGo در باغ وحش تننوجی، اوزاکا، از ابزاری برای <strong>دستکاری</strong> محیط خود استفاده می کند.

The bear used a tree branch on multiple occasions to dislodge a piece of meat <strong>hung</strong> out of his reach.
خرس چندین بار از شاخه درخت استفاده کرد تا تکه ای از گوشت را که دور از دسترسش <strong>آویزان</strong> شده بود، بیرون بیاورد.

Problem-solving ability has also been <strong>witnessed</strong> in wild polar bears, although not as obviously as with GoGo.
توانایی حل مسئله در خرس‌های قطبی وحشی نیز <strong>مشاهده شده است،</strong> اگرچه نه آنقدر واضح به اندازه GoGo.

A calculated move by a male bear involved running and <strong>jumping</strong> onto barrels in an attempt to get to a photographer standing on a platform four metres high.
یک حرکت حساب شده توسط یک خرس نر شامل دویدن و <strong>پریدن</strong> روی بشکه ها در تلاش برای رسیدن به عکاسی بود که روی سکویی با ارتفاع چهار متری ایستاده بود.

In other studies, such as one by Alison Ames in 2008, polar bears showed deliberate and <strong>focused</strong> manipulation.
در مطالعات دیگر، مانند مطالعه ای که توسط آلیسون ایمز در سال 2008 انجام شد، خرس های قطبی دستکاری عمدی و <strong>متمرکز</strong> را از خود نشان دادند.

For example, Ames observed bears putting objects in piles and then <strong>knocking</strong> them over in what appeared to be a game.
برای مثال، ایمز خرس‌هایی را مشاهده کرد که چیزها را روی هم می انباشتند و سپس آنها را روی چیزی که به نظر می‌رسید یک شکار باشد، <strong>می‌کوبیدند</strong>.

The study <strong>demonstrates</strong> that bears are capable of agile and thought-out behaviours.
این مطالعه <strong>نشان می‌دهد</strong> که خرس‌ها می‌توانند رفتارهای زیرکانه و متفکرانه داشته باشند.

These examples suggest bears have greater creativity and problem-solving <strong>abilities</strong> than previously thought.
این مثال‌ها نشان می‌دهند که خرس‌ها خلاقیت و <strong>توانایی‌های</strong> حل مسئله بیشتری نسبت به آنچه قبلا تصور می شد، دارند.

As for emotions, while the <strong>evidence</strong> is once again anecdotal, many bears have been seen to hit out at ice and snow – seemingly out of frustration – when they have just missed out on a kill.
در مورد احساسات، در حالی که <strong>شواهد</strong> یک بار دیگر بیان کننده است، بسیاری از خرس‌هایی دیده شده‌اند که وقتی یک شکار را از دست می دهند، خودشان را به یخ و برف می زنند - ظاهراً از سر ناامیدی.

Moreover, polar bears can form unusual <strong>relationships</strong> with other species, including playing with the dogs used to pull sleds in the Arctic.
علاوه بر این، خرس های قطبی می توانند <strong>روابط</strong> غیرمعمولی با گونه های دیگر ایجاد کنند، از جمله بازی با سگ هایی که برای کشیدن سورتمه در قطب شمال استفاده می شوند.

 Remarkably, one hand-raised polar bear called Agee has formed a close relationship with her owner Mark Dumas to the point where they even <strong>swim</strong> together.
  نکته قابل توجه این است که یک خرس قطبی دست‌بالا به نام اجی با صاحبش مارک دوما رابطه نزدیکی برقرار کرده تا جایی که حتی با هم <strong>شنا می‌کنند</strong>.

This is even more <strong>astonishing</strong> since polar bears are known to actively hunt humans in the wild.
این حتی <strong>شگفت‌انگیزتر</strong> است زیرا خرس‌های قطبی به طور فعال انسان‌ها را در طبیعت شکار می‌کنند.

If climate change were to lead to their extinction, this would mean not only the loss of potential breakthroughs in human medicine, but more importantly, the <strong>disappearance</strong> of an intelligent, majestic animal.
اگر تغییرات آب و هوایی منجر به انقراض آنها شود، این نه تنها به معنای از بین رفتن پیشرفت های بالقوه در درمان بشر است، بلکه مهمتر از آن، <strong>ناپدید شدن</strong> یک حیوان باهوش و باشکوه است.