Climate change reveals ancient artefacts in Norway’s glaciers

Well above the treeline in Norway’s highest mountains, <strong>ancient</strong> fields of ice are shrinking as Earth’s climate warms.
بر فراز خط درخت در مرتفع ترین کوه های نروژ، با گرم شدن آب و هوای زمین، زمین های <strong>باستانی</strong> یخی در حال کوچک شدن هستند.

As the ice has <strong>vanished</strong>, it has been giving up the treasures it has preserved in cold storage for the last 6,000 years – items such as ancient arrows and skis from Viking Age* traders.
با <strong>ناپدید شدن یخ</strong>، گنجینه‌هایی را که در 6000 سال گذشته در این سردخانه نگهداری شده - اقلامی مانند پیکان‌های باستانی و اسکی‌های بازرگانان عصر وایکینگ* پدیدار می شوند.

And those artefacts have provided <strong>archaeologists</strong> with some surprising insights into how ancient Norwegians made their livings.
و <strong>باستان شناسان</strong> از آن آثار، بینش های شگفت انگیزی در مورد چگونگی زندگی نروژی های باستان به دست آورده اند.

*Viking Age: a period of European history from around 700 CE to around 1050 CE when Scandinavian Vikings migrated throughout Europe by means of <strong>trade</strong> and warfare
*عصر وایکینگ ها: دوره ای از تاریخ اروپا از حدود 700 پس از میلاد تا حدود 1050 پس از میلاد، زمانی که وایکینگ های اسکاندیناوی از طریق <strong>تجارت</strong> و جنگ به سراسر اروپا مهاجرت کردند.

Organic materials like textiles and hides are <strong>relatively</strong> rare finds at archaeological sites.
مواد ارگانیک مانند منسوجات و پوست، یافته های <strong>نسبتا</strong> کمیاب در سایت های باستان شناسی هستند.

This is because unless they’re protected from the microorganisms that cause decay, they tend no to last long. Extreme cold is one reliable way to keep artefacts relatively fresh for a few thousand years, but once thawed out, these materials experience <strong>degradation</strong> relatively swiftly.
این به این دلیل است که اگر از میکروارگانیسم‌هایی که باعث پوسیدگی می‌شوند محافظت نشوند، عمر طولانی ندارند. سرمای شدید یکی از راه‌های مطمئن برای تازه نگه‌داشتن آثار باستانی برای چند هزار سال است، اما پس از ذوب شدن، این مواد نسبتاً سریع <strong>تخریب</strong> می‌شوند.

With climate change shrinking ice cover around the world, glacial archaeologists need to race the clock to find newly revealed <strong>artefacts</strong>, preserve them, and study them.
با تغییرات آب و هوایی و کاهش پوشش یخی در سرتاسر جهان، باستان شناسان یخچال ها باید برای یافتن <strong>صنایع دستی</strong> تازه کشف شده، حفظ و مطالعه آنها با زمان مسابقه دهند.

If something fragile dries and is windblown it might very soon be lost to science, or an arrow might be <strong>exposed</strong> and then covered again by the next snow and remain well-preserved.
اگر چیزی شکننده خشک شود و باد وزیده شود، ممکن است خیلی زود از دست علم برود، یا ممکن است یک تیر <strong>نمایان شود</strong> و سپس دوباره توسط برف بعدی پوشیده شود و روی آن کامل پوشیده شود.

The unpredictability means that glacial archaeologists have to be systematic in their <strong>approach</strong> to fieldwork.
غیرقابل پیش بینی بودن به این معنی است که باستان شناسان یخچال ها باید در <strong>رویکرد</strong> خود نسبت به کار میدانی، سیستماتیک عمل کنند.

Over a nine-year period, a team of archaeologists, which included Lars Pilø of Oppland County Council, Norway, and James Barrett of the McDonald Institute for Archaeological Research, <strong>surveyed</strong> patches of ice in Oppland, an area of south-central Norway that is home to some of the country’s highest mountains.
طی یک دوره نه ساله، تیمی از باستان شناسان، شامل لارس پیلو از شورای شهرستان اوپلند، نروژ، و جیمز بارت از موسسه تحقیقات باستان شناسی مک دونالد، تکه های یخ را در اوپلند، منطقه ای در جنوب مرکزی نروژ که محل استقرار برخی از بلندترین کوه های کشور است، <strong>بررسی کردند.</strong>

Reindeer once congregated on these ice <strong>patches</strong> in the later summer months to escape biting insects, and from the late Stone Age**, hunters followed.
گوزن‌های شمالی یک بار در ماه‌های آخر تابستان برای فرار از حشرات گزنده روی این <strong>تکه‌های</strong> یخی جمع  می شدند و از اواخر عصر حجر**، شکارچیان آنها را دنبال می کردند.

In addition, trade routes threaded through the mountain passes of Oppland, linking <strong>settlements</strong> in Norway to the rest of Europe.
علاوه بر این، مسیرهای تجاری از میان گذرگاه های کوهستانی اوپلند عبور می کردند و <strong>مناطق مسکونی</strong> های نروژ را به بقیه اروپا متصل می کردند.

The slow but steady movement of glaciers tends to destroy anything at their bases, so the team focused on <strong>stationary</strong> patches of ice, mostly above 1,400 metres.
حرکت آهسته اما پیوسته یخچال‌ها هر چیزی را در پایین آنها از بین می‌برد، بنابراین این تیم بر روی تکه‌های <strong>ثابت</strong> یخی، عمدتاً بالای 1400 متر تمرکز کردند.

That ice is found amid fields of frost-weathered boulders, fallen rocks, and exposed bedrock that for nine months of the year is <strong>buried</strong> beneath snow.
این یخ در میان دشت‌هایی از تخته سنگ‌های یخ زده، سنگ‌های ریزش‌ کرده، و سنگ بستری آشکار یافت می‌شود که نه ماه از سال در زیر برف <strong>مدفون است</strong>.

‘Fieldwork is hard work – hiking with all our <strong>equipment</strong>, often camping on permafrost – but very rewarding.
«کار میدانی، کار سختی است - پیاده‌روی با تمام <strong>تجهیزات</strong> و معمولا کمپ زدن در یخ‌های دائمی - اما کاملا مفید است.

You’re <strong>rescuing</strong> the archaeology, bringing the melting ice to wider attention, discovering a unique environmental history and really connecting with the natural environment,’ says Barrett.
بارت می گوید: شما، باستان شناسی را <strong>نجات می دهید</strong>، یخ های ذوب شده را مورد توجه بیشتری قرار می دهید، یک تاریخ زیست محیطی منحصر به فرد را کشف می کنید و واقعاً با محیط طبیعی ارتباط برقرار می کنید.

**The <strong>Stone</strong> <strong>Age</strong>: a period in early history that began about 3.4 million years ago
**<strong>عصر حجر</strong>: دوره ای در تاریخ ابتدایی بشر که حدود 3.4 میلیون سال پیش آغاز شد.

At the edges of the <strong>contracting</strong> ice patches, archaeologists found more than 2,000 artefacts, which formed a material record that ran from 4,000 BCE to the beginnings of the Renaissance in the 14th century.
باستان‌شناسان در لبه‌های تکه‌های یخی <strong>در حال کوچک شدن</strong>، بیش از 2000 اثر باستانی پیدا کردند که از 4000 سال قبل از میلاد تا آغاز رنسانس در قرن 14 میلادی به ثبت رسید.

Many of the artefacts are <strong>associated</strong> with hunting.
بسیاری از آثار با شکار <strong>مرتبط</strong> هستند.

Hunters would have easily misplaced arrows and they often <strong>discarded</strong> broken bows rather than take them all the way home.
شکارچیان به راحتی تیرهای خود را به اشتباه جا می‌گذاشتند و اغلب کمان‌های شکسته را به جای اینکه به خانه ببرند، <strong>دور می‌انداختند.</strong>

Other items could have been used by hunters <strong>traversing</strong> the high mountain passes of Oppland: all-purpose items like tools, skis, and horse tack.
اقلام دیگر احتمالا توسط شکارچیانی که از گذرگاه‌های کوهستانی اوپلند <strong>عبور می کردند</strong>، استفاده می شدند: اقلام همه‌منظوره مانند ابزار، اسکی و چوب اسب.

Barrett’s team radiocarbon-dated 153 of the artefacts and <strong>compared</strong> those dates to the timing of major environmental changes in the region – such as periods of cooling or warming – and major social and economic shifts – such as the growth of farming settlements and the spread of international trade networks leading up to the Viking Age.
تیم بارت، قدمت 153 مورد از آثار باستانی را با رادیوکربن تعیین کرد و آن تاریخ ها را با زمان تغییرات عمده محیطی در منطقه - مانند دوره های سرد شدن یا گرم شدن - و تغییرات عمده اجتماعی و اقتصادی - مانند رشد سکونتگاه های کشاورزی و گسترش شبکه های تجارت بین المللی که به عصر وایکینگ منتهی می شود، <strong>مقایسه کرد</strong>.

They found that some periods had produced lots of artefacts, which <strong>indicates</strong> that people had been pretty active in the mountains during those times.
آنها دریافتند که در برخی از دوره‌ها، آثار باستانی زیادی تولید شده، که <strong>نشان می‌دهد</strong> مردم در آن زمان‌ها در کوه‌ها بسیار فعال بوده‌اند.

But there were few or no signs of <strong>activity</strong> during other periods.
اما در سایر دوره‌ها نشانه‌های کمی از <strong>فعالیت</strong> وجود داشت یا اصلاً وجود نداشت.

What was <strong>surprising</strong>, according to Barrett, was the timing of these periods.
به گفته بارت، آنچه <strong>شگفت‌انگیز</strong> بود، زمان‌بندی این دوره‌ها بود.

Oppland’s mountains present daunting terrain and in periods of extreme cold, glaciers could block the higher mountain passes and make travel in the upper reaches of the mountains <strong>extremely</strong> difficult.
کوه‌های اوپلند دارای زمین‌های دلهره‌آوری هستند و در دوره‌های سرمای شدید، یخچال‌های طبیعی می‌توانند گذرگاه‌های کوهستانی بالاتر را مسدود کنند و سفر در دامنه‌های بالایی کوه‌ها را <strong>بسیار</strong> دشوار کنند.

Archaeologists <strong>assumed</strong> people would stick to lower elevations during a time like the Late Antique Little Ice Age, a short period of deeper-than-usual cold from about 536-600 CE.
باستان شناسان <strong>تصور می کردند</strong> که مردم در دورانی مانند دومین عصر یخبندان کوچک باستانی، دوره کوتاهی از سرمای عمیق تر از حد معمول از حدود 536 تا 600 پس از میلاد، در ارتفاعات پایین تر زندگی می کردند.

But it <strong>turned out</strong> that hunters kept regularly venturing into the mountains even when the climate turned cold, based on the amount of stuff they had apparently dropped there.
اما بر اساس مقدار چیزهایی که ظاهراً آنجا رها کرده بودند <strong>مشخص شد</strong> که شکارچیان حتی زمانی که آب و هوا سرد می‌شد، به طور مرتب به کوهستان می رفتند.

‘Remarkably, though, the finds from the ice may have continued through this period, perhaps suggesting that the importance of mountain <strong>hunting</strong> increased to supplement failing agricultural harvests in times of low temperatures,’ says Barrett.
بارت می‌گوید: «به‌طور قابل‌توجهی، ادامه داشتن یافتن آثار بدست آمده از یخ‌ها در این دوره، شاید نشان‌دهنده این باشد که <strong>شکار</strong> در کوه برای جبران برداشت‌های ناموفق کشاورزی در دوره هایی که پایین بودن دما، طولانی شده، اهمیت داشته است.»

A colder turn in the Scandinavian climate would likely have meant widespread crop failures, so more people would have depended on hunting to make up for those <strong>losses</strong>.
یک دوره سردتر در آب و هوای اسکاندیناوی احتمالاً به معنای از بین رفتن گسترده محصول است، بنابراین افراد بیشتری برای جبران این <strong>ضررها</strong> به شکار وابسته می‌شوند.

Many of the artefacts Barrett’s team <strong>recovered</strong> date from the beginning of the Viking Age, the 700s through to the 900s CE.
بسیاری از مصنوعاتی که تیم بارت <strong>بازیابی</strong> کرد، مربوط به آغاز عصر وایکینگ ها، از 700 تا 900 پس از میلاد مسیح است.

Trade networks <strong>connecting</strong> Scandinavia with Europe and the Middle East were expanding around this time.
شبکه های تجاری که اسکاندیناوی را با اروپا و خاورمیانه <strong>وصل می کرد</strong> در همین زمان در حال گسترش بود.

Although we usually think of ships when we think of Scandinavian expansion, these recent discoveries show that plenty of goods travelled on overland routes, like the mountain <strong>passes</strong> of Oppland.
اگرچه وقتی به توسعه اسکاندیناوی فکر می‌کنیم معمولاً کشتی‌ها را به یاد می آوریم، این اکتشافات اخیر نشان می‌دهد که کالاهای زیادی از مسیرهای خشکی مانند گردنه‌های کوهستانی اوپلند <strong>عبور می کردند</strong>.

And growing Norwegian towns, along with export markets, would have created a booming demand for hides to fight off the cold, as well as antlers to make <strong>useful</strong> things like combs. Business must have been good for hunters.
و رشد شهرهای نروژی، همراه با بازارهای صادراتی، تقاضاهای پررونقی برای پوست جهت مقابله با سرما و همچنین شاخ برای ساختن ابزارهای <strong>مفیدی</strong> مانند شانه ایجاد می کرد. تجارت باید برای شکارچیان خوب بوده باشد.

Norway’s mountains are probably still hiding a lot of history – and <strong>prehistory</strong> – in remote ice patches.
کوه‌های نروژ احتمالاً هنوز بسیاری از تاریخ - و <strong>ماقبل تاریخ</strong> - را در تکه‌های یخی دورافتاده پنهان کرده‌اند.

When Barrett’s team looked at the dates for their sample of 153 artefacts, they noticed a gap with almost no artefacts from about 3,800 to 2,200 BCE. In fact, archaeological finds from that period are <strong>rare</strong> all over Norway.
وقتی تیم بارت به قذمت مربوط به 153 اثر باستانی خود نگاه کرد، متوجه شکافی شد که تقریباً هیچ اثری در حدود 3800 تا 2200 قبل از میلاد نداشت. در واقع، یافته های باستان شناسی از آن دوره در سراسر نروژ <strong>نادر</strong> است.

The researchers say that could be because many of those artefacts have already <strong>disintegrated</strong> or are still frozen in the ice.
محققان می گویند که این می تواند به این دلیل باشد که بسیاری از این آثار از قبل <strong>متلاشی شده اند</strong> یا هنوز در یخ منجمد هستند.

That means archaeologists could be <strong>extracting</strong> some of those artefacts from retreating ice in years to come.
این بدان معناست که باستان شناسان می توانند در سال های آینده برخی از این آثار را از یخ هایی که عقب نشینی می کنند، <strong>استخراج</strong> <strong>کنند</strong>.