Tourism

Tourism, holidaymaking and travel are these days more significant social phenomena than most <strong>commentators</strong> have considered.
جهانگردی، تعطیلات و سفر این روزها نسبت به آنچه بیشتر <strong>مفسران</strong> در نظر می گیرند، پدیده های اجتماعی قابل توجه تری هستند.

On the face of it there could not be a more <strong>trivial</strong> subject for a book.
<strong>به ظاهر</strong> موضوع <strong>پیش پا افتاده</strong> تری نمی تواند برای یک کتاب وجود داشته باشد.

And indeed since social scientists have had considerable difficulty explaining weightier topics, such as work or politics, it might be thought that they would have great difficulties in <strong>accounting</strong> for more <strong>trivial</strong> phenomena such as holidaymaking.
و در حقیقت از آنجایی که دانشمندان علوم اجتماعی در توضیح موضوعات سنگین تر مانند کار یا سیاست مشکلات قابل توجهی داشته اند، ممکن است تصور شود که آنها در <strong>بررسی اصل و فرع </strong>پدیده های <strong>پیش پا افتاده </strong>تر مانند تعطیلات، مشکلات زیادی خواهند داشت.

However, there are interesting parallels with the study of<strong> deviance.</strong>
با این وجود، موازات جالبی با مطالعه <strong>کج رفتاری</strong> وجود دارد.

This involves the investigation of bizarre and <strong>idiosyncratic</strong> social practices which happen to be defined as deviant in some societies but not necessarily in others.
این شامل تحقیق در مورد شیوه های اجتماعی عجیب و غریب و <strong>غیر متعارف</strong> است که اتفاقاً در بعضی از جوامع ( و نه لزوما در جوامع دیگر) به عنوان کج رفتاری تعریف می شود.

The assumption is that the investigation of <strong>deviance</strong> can reveal interesting and significant aspects of normal societies.
فرض این است که بررسی <strong>کج رفتاری</strong> می تواند جنبه های جالب و قابل توجهی از جوامع عادی را نشان دهد.

It could be said that a similar analysis can be <strong>applied</strong> to tourism.
می توان گفت که یک تحلیل مشابه می تواند در مورد توریسم نیز <strong>به کار رود</strong>.

Tourism is a leisure activity which <strong>presupposes</strong> its opposite, namely regulated and organised work.
توریسم یک فعالیت در اوقات فراغت است که متضاد خود، یعنی کار تنظیم شده و سازمان یافته را<strong> پیش فرض </strong>می گیرد.

It is one manifestation of how work and leisure are organised as separate and regulated <strong>spheres</strong> of social practice in modern societies.
توریسم یکی از مظاهر چگونگی سازماندهی کار و اوقات فراغت به عنوان <strong>حوزه</strong> های جداگانه و تنظیم شده فعالیت اجتماعی در جوامع مدرن است.

Indeed acting as a tourist is one of the defining characteristics of being ‘modern’ and the popular concept of tourism is that it is organised within particular places and occurs for <strong>regularised</strong> periods of time.
قطعا رفتار کردن مثل یک گردشگر یکی از مشخصه های "مدرن" بودن است و مفهوم مشهور توریسم این است که در مکان های خاص سازمان یافته است و در دوره های زمانی <strong>منظم</strong> اتفاق می افتد.

Tourist relationships <strong>arise</strong> from a movement of people to, and their stay in, various destinations.
روابط توریستی از رفت و آمد مردم به مقصدهای مختلف و اقامت آنها در این مقاصد <strong>ناشی</strong> می شود.

This necessarily involves some movement, that is the <strong>journey,</strong> and a period of stay in a new place or places.
این لزوماً شامل گردش، یعنی <strong>سفر</strong> و یک دوره اقامت در مکان یا مکان های جدید است.

‘The journey and the stay’ are by definition outside the normal places of residence and work and are of a short term and temporary nature and there is a clear <strong>intention</strong> to return ‘home’ within a relatively short period of time.
سفر و اقامت طبق تعریف خارج از محل زندگی و کار عادی است و ماهیت آن کوتاه مدت و موقتی است و <strong>قصد</strong> واضحی برای بازگشت به "خانه" در مدت زمان نسبتاً کوتاهی وجود دارد.

A <strong>substantial</strong> proportion of the population of modern societies engages in such tourist practices new socialised forms of <strong>provision</strong> have developed in order to cope with the mass character of the gazes of tourists as opposed to the individual character of travel.
بخش <strong>قابل توجه</strong>ی از جمعیت جوامع مدرن درگیر چنین شیوه های توریستی می شوند. اشکال جدید اجتماعی از <strong>تدارکات</strong> برای برآمدن از عهده  انبوه نگاه گردشگران در مقابل طبیعت فردی سفر ایجاد شده است.

Places are chosen to be visited and be gazed upon because there is an anticipation especially through daydreaming and fantasy of intense pleasures, either on a different scale or involving different senses from those <strong>customarily</strong> encountered.
مکانهایی برای بازدید و با دقت نگاه کردن انتخاب می شوند که به خاطر رویاپردازی و خیال پردازی، تجربه لذتهای شدید در این مکان ها (یا در مقیاس متفاوت و یا شامل حواس متفاوت از حالت <strong>معمول)</strong> انتظار می رود.

Such <strong>anticipation</strong> is constructed and sustained through a variety of non-tourist practices such as films, TV literature, magazines records and videos which construct and <strong>reinforce</strong> this daydreaming.
چنین <strong>انتظاراتی</strong> از طریق انواع روشهای غیر توریستی مانند فیلمها، ادبیات تلویزیونی، مجلات و فیلمها ایجاد شده و <strong>نیرو</strong> می گیرد و باعث ایجاد و نیروبخشی به خیال پردازی می شود.

Tourists tend to visit <strong>features</strong> of landscape and townscape which separate them off from everyday experience.
گردشگران معمولاً از <strong>ویژگی</strong> های منظره و منظره شهر دیدن می کنند که آنها را از تجربه روزمره جدا می کند.

Such <strong>aspects</strong> are viewed because they are taken to be in some sense out of the ordinary.
چنین <strong>جنبه</strong> هایی چون از نظر برخی غیرمعمول تلقی می شوند، مورد توجه قرار می گیرند.

The viewing of these tourist sights often involves different forms of social patterning with a much greater sensitivity to visual elements of landscape or <strong>townscape</strong> than is normally found in everyday life.
مشاهده این مناظر توریستی اغلب شامل اشکال مختلفی از الگوی اجتماعی با حساسیت بسیار بیشتری روی عناصر بصری منظره یا<strong> منظره شهر</strong> نسبت به زندگی روزمره، است.

People <strong>linger</strong> over these sights in a way that they would not normally do in their home environment and the vision is objectified or captured through photographs postcards films and so on which enable the memory to be endlessly reproduced and recaptured.
مردم به گونه ای در این مناظر <strong>معطل</strong> می شوند که به طور معمول در محیط خانه خود نمی شوند و این مناظر از طریق عکس های کارت پستال و موارد دیگر که باعث می شود حافظه به طور بی پایان بازتولید و ضبط شود، عینیت پیدا می کند یا ضبط می شود.

One of the earliest dissertations on the subject of tourism is Boorstins analysis of the pseudo event (1964) where he argues that <strong>contemporary.</strong>
یکی از اولین رساله ها در مورد جهانگردی، تحلیل بورستینس از شبه واقعه (1964) است که در آن در مورد این موضوع <strong>معاصر</strong> بحث می کند.

Americans cannot experience reality directly but thrive on <strong>pseudo</strong> events.
آمریکایی ها نمی توانند واقعیت را مستقیماً تجربه کنند اما با تجربه کردن <strong>شبه</strong> واقعه ها کامیاب می شوند.

Isolated from the host environment and the local people the mass tourist travels in guided groups and finds pleasure in <strong>inauthentic</strong> <strong>contrived</strong> attractions gullibly enjoying the pseudo events and disregarding the real world outside.
انبوهی از توریست هاکه از محیط میزبان و مردم محلی جدا شده اند، در گروههای هدایت شده سفر می کند و از جاذبه های <strong>ساختگی</strong> و<strong> تعبیه شده</strong> لذت می برند و به طرز<strong> گول زننده</strong> ای  از شبه وقایع  لذت برده و به دنیای واقعی بی توجه هستند.

Over time the images generated of different tourist sights come to constitute a closed <strong>self</strong>-<strong>perpetuating</strong> system of illusions which provide the tourist with the basis for selecting and evaluating potential places to visit.
با گذشت زمان، تصاویر تولید شده از مناظر مختلف گردشگری به نوعی یک سیستم بسته و <strong>ماندگار</strong> از توهمات را تشکیل می دهند که زمینه انتخاب و ارزیابی مکان های بالقوه برای بازدید را به گردشگر ارائه می دهد.

Such visits are made says Boorstin, within the environmental bubble of the familiar American style hotel which <strong>insulates</strong> the tourist from the strangeness of the host environment.
بورستین می گوید: چنین بازدیدهایی در حباب محیط آشنای هتل به سبک آمریکایی انجام می شود که گردشگر را از عجایب و غرایب محیط میزبان <strong>ایزوله</strong> می کند.

To service the <strong>burgeoning</strong> tourist industry, an array of professionals has developed who attempt to reproduce ever-new objects for the tourist to look at.
برای خدمات رسانی به صنعت گردشگری <strong>در حال رشد</strong>، مجموعه ای از متخصصان ایجاد شده اند كه سعی در تولید  اشیا جدید برای بازدید گردشگران دارند.

These objects or places are located in a complex and changing <strong>hierarchy.</strong>
این اشیا  یا مکان ها عضوی از یک <strong>سلسله مراتب</strong> پیچیده و در حال تغییر هستند.

This depends upon the <strong>interplay</strong> between, on the one hand, competition between interests involved in the provision of such objects and, on the other hand changing class, gender, and generational distinctions of taste within the potential population of visitors.
این امر به<strong> اثر متقابل</strong> رقابت بین علایق مربوط به تهیه این اشیا و از سوی دیگر تغییر کلاس، جنسیت و تمایز سلیقه در بین نسل ها در جمعیت بالقوه بازدیدکنندگان بستگی دارد.

It has been said that to be a tourist is one of the <strong>characteristics</strong> of the modern experience.
گفته شده است که توریست بودن از <strong>ویژگی</strong> های تجربه مدرن است.

Not to go away is like not <strong>possessing</strong> a car or a nice house.
سفر نکردن مثل <strong>نداشتن</strong> ماشین یا خانه خوب است.

Travel is a marker of <strong>status</strong> in modern societies and is also thought to be necessary for good health.
سفر نشانه ای از<strong> شان و مقام</strong> در جوامع مدرن است و همچنین تصور می شود که برای سلامتی ضروری باشد.

The role of the professional, therefore, is to <strong>cater</strong> for the needs and tastes of the tourists in accordance with their class and overall expectations.
بنابراین نقش متخصصان <strong>تأمین</strong> نیازها و سلیقه گردشگران متناسب با کلاس و انتظارات کلی آنها است.