What Do Whales Feel?

An <strong>examination</strong> of the functioning of the senses in cetaceans, the group of mammals comprising whales, dolphins and porpoises.
<strong>بررسی</strong> عملکرد حواس در وال سانان، گروه پستانداران که نهنگ ها، دلفین ها و گراز ماهی ها را در بر دارد.

<strong> </strong>

Some of the senses that we and other terrestrial <strong>mammals</strong> take for granted are either reduced or absent in cetaceans or fail to function well in water.
بدیهی است که برخی از حواس ما و دیگر <strong>پستانداران</strong> زمینی که در وال سانان نیز وجود دارند در آب یا از توان آنها کاسته شده و یا کاملا عملکرد خودرا از دست میدهند.

For example, it appears from their brain structure that <strong>toothed</strong> species are unable to smell.
به عنوان مثال، از ساختار مغز آنها به نظر می رسد که گونه های <strong>دندان دار </strong>قادر به بوییدن نیستند.

<strong>Baleen</strong> species, on the other hand, appear to have some related brain structures but it is not known whether these are functional.
از طرف دیگر، به نظر می رسد در گونه های <strong>بی دندان</strong> برخی از ساختارهای مغزی یکسان هستند اما مشخص نیست که آیا اینها دارای عملکرد هستند یا خیر.

It has been speculated that, as the blowholes evolved and migrated to the top of the head, the <strong>neural pathways</strong> serving sense of smell may have been nearly all sacrificed.
حدس هایی به میان آمده که، با تکامل سوراخهای هوا و انتقال آنها به بالای سر، <strong>مسیرهای عصبی</strong> که حس بویایی دارند ممکن است تقریباً همه قربانی شده باشند.

Similarly, although at least some cetaceans have <strong>taste buds</strong>, the nerves serving these have degenerated or are rudimentary.
به همین ترتیب، اگرچه حداقل برخی از نهنگ سانان <strong>پرز های چشایی</strong> دارند، اما عصب هایی که به آنها رسیدگی میکنند از بین رفته یا ابتدایی هستند.

<strong> </strong>

The sense of touch has sometimes been <strong>described</strong> as weak too, but this view is probably mistaken.
حس لامسه نیز گاهی ضعیف <strong>توصیف شده</strong> است، اما این دیدگاه احتمالاً اشتباه است.

Trainers of captive dolphins and small whales often remark on their animals’ responsiveness to being touched or rubbed, and both <strong>captive</strong> and free- ranging cetacean individuals of all species (particularly adults and calves, or members of the same subgroup) appear to make frequent contact.
مربیان دلفین های دست آموز و نهنگ های کوچک اغلب در مورد واکنش حیوانات خود در برابر لمس یا مالش اظهار نظر می کنند، و به نظر می رسد که نهنگ سانان <strong>دست آموز</strong> و آزاد از همه گونه ها (به ویژه بزرگسالان و آنها که زایمان کرده اند، یا اعضای زیر مجموعه ها) به طور مکرر تماس برقرار میکنند.

This contact may help to maintain order <strong>within</strong> a group, and stroking or touching are part of the courtship ritual in most species.
این تماس ممکن است به حفظ نظم در <strong>درون</strong> گروه کمک کند، و نوازش یا لمس کردن بخشی از مراسم خواستگاری در بیشتر گونه ها است.

The area around the blowhole is also particularly <strong>sensitive</strong> and captive animals often object strongly to being touched there.
اطراف سوراخ هوا بشدت <strong>حساس</strong> است و حیوانات دست آموز اغلب با لمس کردن این نواحی شدیداً مخالف اند.

<strong> </strong>

The sense of <strong>vision</strong> is developed to different degrees in different species.
حس <strong>بینایی</strong> در گونه های مختلف به میزات متفاوتی رشد می کند.

Baleen species studied at close quarters underwater - specifically a grey whale calf in captivity for a year, and free-ranging <strong>right whales</strong> and humpback whales studied and filmed off Argentina and Hawaii - have obviously tracked objects with vision underwater, and they can apparently see moderately well both in water and in air.
گونه های بی دندان مورد مطالعه در نواحی پرجمعیت زیر آب - به طور خاص یک بچه نهنگ خاکستری در منطقه آموزش برای مدت یک سال، و <strong>هونهنگ</strong> های آزاد و نهنگ های گوژپشت که در آرژانتین و هاوایی مطالعه و فیلمبرداری شده اند - بدیهی است که اشیا زیر آب را با دیدن آنها ردیابی کرده اند، و آنها ظاهرا از سطح بینایی متوسط و خوبی هم در آب و هم در هوا برخوردار اند.

However, the <strong>position</strong> of the eyes so restricts the field of vision in baleen whales that they probably do not have stereoscopic vision.
با این حال، <strong>موقعیت</strong> چشم ها میدان دید در نهنگ های بی دندان را بسیار محدود می کند، به طوری که احتمالاً دید سه بعدی ندارند.

<strong> </strong>

On the other hand, the position of the eyes in most dolphins and <strong>porpoises</strong> suggests that they have stereoscopic vision forward and downward.
از طرف دیگر، وضعیت چشم ها در بیشتر دلفین ها و <strong>گراز ماهی ها</strong> نشان می دهد که آنها دارای دید سه بعدی به جلو و پایین هستند.

Eye position in <strong>freshwater</strong> dolphins, which often swim on their side or upside down while feeding, suggests that what vision they have is stereoscopic forward and upward.
موقعیت چشم در دلفین های <strong>آب شیرین</strong> که هنگام تغذیه اغلب به پهلو یا برعکس شنا می کنند، نشان می دهد که حالت دید سه بعدی آنها به جلو و بالا است.

By comparison, the <strong>bottlenose dolphin</strong> has extremely keen vision in water.
در مقایسه، <strong>دلفین پوزه بطری </strong>دید بسیار خوبی در آب دارد.

<strong>Judging</strong> from the way it watches and tracks airborne flying fish, it can apparently see fairly well through the air-water interface as well.
<strong>با توجه به</strong> نحوه تماشا و ردیابی ماهیانی که به هوا می پرند، ظاهرا هم در هوا و هم در آب نیز می توانند کاملاً خوب ببینند.

And although preliminary experimental evidence suggests that their in-air vision is poor, the accuracy with which dolphins <strong>leap</strong> high to take small fish out of a trainer’s hand provides anecdotal evidence to the contrary.
و اگرچه شواهد اولیه تجربی نشان می دهد که دید آنها در هوا ضعیف است، اما دقت در <strong>پرش</strong> دلفین ها برای گرفتن ماهی های کوچک از دست مربی، شواهدی خلاف آن را ارائه می دهد.

<strong> </strong>

Such <strong>variation</strong> can no doubt be explained with reference to the habitats in which individual species have developed.
بی شک می توان چنین <strong>تنوعی</strong> را با مراجعه به زیستگاه هایی که گونه ها بطور جداگانه در آنها توسعه یافته است، توضیح داد.

For example, vision is obviously more useful to species inhabiting clear open waters than to those living in <strong>turbid</strong> rivers and flooded plains.
به عنوان مثال، بینایی برای گونه هایی که در آبهای زلال و آزاد زندگی می کنند بیش از آنهایی که در رودخانه های <strong>کدر</strong> و جلگه های پرآب زندگی می کنند مفید است.

The South American boutu and Chinese beiji, for instance, appear to have very limited vision, and the Indian susus are blind, their eyes <strong>reduced</strong> to slits that probably allow them to sense only the direction and intensity of light.
به عنوان مثال، بوتوی آمریکای جنوبی و بیجی چینی دید بسیار محدودی دارند و سوس هندی کور است، چشمان آنها به شکاف هایی <strong>تنزل</strong> پیدا میکند که احتمالاً به آنها این امکان را می دهد فقط جهت و شدت نور را درک کنند.

<strong> </strong>

Although the senses of taste and smell appear to have deteriorated, and vision in water appears to be uncertain, such weaknesses are more than compensated for by <strong>cetaceans</strong>’ well-developed acoustic sense.
اگرچه به نظر می رسد حس چشایی و بویایی رو به زوال رفته است و به نظر می رسد بینایی در آب نامطمئن است، اما این ضعف ها با توسعه عالی حواس صوتی در <strong>نهنگ سانان</strong> جبران شده اند.

Most species are highly vocal, although they vary in the range of sounds they produce, and many forage for food using <strong>echolocation</strong>.
اکثر گونه ها {ارتباط} صوتی شدیدی [از طریق تولید امواج صوتی موانع را شناسایی میکنند] برقرار می کنند، اگرچه دامنه صداهایی که تولید می کنند و علوفه های زیادی که برای غذا با استفاده از <strong>مکان یابی از طریق پژواک</strong> پیدا می کنند در آنها متغیر هستند.

Large baleen whales primarily use the lower frequencies and are often limited in their <strong>repertoire</strong>.
نهنگ های بزرگ بی دندان در درجه اول از فرکانس های پایینتری استفاده می کنند و اغلب در <strong>ایجاد صدای</strong> خود محدود هستند.

Notable exceptions are the nearly song-like <strong>choruses</strong> of bowhead whales in summer and the complex, haunting utterances of the humpback whales.
<strong>نغمه ها</strong>ی آواز مانند نهنگ های قطبی در تابستان و مجموعه، و آوا های بی مفهوم [بی منظور و مقصد] نهنگ های گوژپشت استثنا است.

Toothed species in general employ more of the frequency spectrum, and produce a wider variety of sounds, than baleen species (though the <strong>sperm whale</strong> apparently produces a monotonous series of high-energy clicks and little else).
گونه های دنداندار به طور کلی طیف فرکانسی بیشتری را به کار می گیرند و صداهای متنوعی را تولید می کنند تا گونه های بی ندان (هرچند که <strong>نهنگ عنبر</strong> ظاهراً یک سری صداهای یکنواخت کوتاه و پرانرژی همراه صداهای دیگر تولید میکند).

Some of the more complicated sounds are clearly communicative, although what role they may play in the social life and ‘culture’ of cetaceans has been more the subject of wild <strong>speculation</strong> than of solid science.
برخی از صداهای پیچیده تر به وضوح برای برقراری ارتباط هستند، اگرچه نقشی که ممکن است در زندگی اجتماعی و "فرهنگ" نهنگ سانان ایفا کنند بیشتر موضوع <strong>حدس و گمان</strong> افسار گسیخته است تا آنکه علم محض باشد.