Children with auditory problems

Hearing impairment or other auditory function deficit in young children can have a major impact on their development of speech and <strong>communication</strong>, resulting in a detrimental effect on their ability to learn at school.
نقص شنوایی یا نقص عملکردی شنیداری در بچه های کوچک می تواند تاثیر زیادی روی نحوه صحبت کردن و <strong>برقراری ارتباط</strong> آنها داشته باشد که منجر به یک اثر مخرب روی توانایی آنها برای یادگیری در مدرسه می شود.

This is likely to have major <strong>consequences</strong> for the individual and the population as a whole.
این مسئله به نظر می‌رسد که <strong>پیامد های</strong> قابل توجهی برای اشخاص و جامعه به عنوان یک کل داشته باشد.

The New Zealand Ministry of Health has found from research carried out over two decades that 6-10% of children in that country are affected by hearing <strong>loss</strong>.
وزارت بهداشت نیوزلند، در اکثر تحقیقات انجام شده طی دو دهه گذشته به این نتیجه رسیده که ۶ تا ۱۰ درصد بچه ها در این کشور تحت تاثیر <strong>افت</strong> شنیداری قرار دارند.

A <strong>preliminary</strong> study in New Zealand has shown that classroom noise presents a major concern for teachers and pupils.
یک مطالعه <strong>اولیه</strong> در نیوزلند نشان داده است که سر و صدای کلاسها، نگرانی جدی برای دانش آموزان و معلمین به وجود آورده است.

Modern teaching practices, the <strong>organisation</strong> of desks in the classroom, poor classroom acoustics, and mechanical means of ventilation such as air-conditioning units all contribute to the number of children unable to comprehend the teacher's voice.
روش‌های مدرن آموزشی، <strong>چیدمان</strong> میزها در کلاس، آکوستیک ضعیف کلاس و روشهای مکانیکی تهویه مثل واحدهای تهویه هوا نقش مهمی در اینکه کودکان نتوانند صدای معلم را تشخیص دهند، ایفا می کند.

Education researchers Nelson and Soli have also suggested that recent trends in learning often involve <strong>collaborative</strong> interaction of multiple minds and tools as much as individual possession of information .
محققین دانشگاهی نلسون و سولی، بیان کرده‌اند که روش های اخیر در یادگیری معمولاً به سمت تعامل <strong>مشارکتی</strong> چندین فکر و ابزار و به همان میزان، دارایی اطلاعاتی هر فرد رفته است.

This all amounts to heightened <strong>activity</strong> and noise levels, which have the potential to be particularly serious for children experiencing auditory function deficit.
تمام اینها سطح <strong>فعالیت</strong> و سر و صدا را افزایش می دهد که می تواند به طور بالقوه مشکلات جدی را برای بچ هایی که از نقص عملکرد شنیداری رنج می برند، ایجاد کند.

Noise in classrooms can only exacerbate their difficulty in comprehending and processing <strong>verbal</strong> communication with other children and instructions from the teacher.
سر و صدا در کلاس تنها می‌تواند مشکل آنها در تشخیص و برقراری ارتباط <strong>کلامی</strong> با سایر بچه ها و دستورالعمل هایی که از طرف معلم بیان می‌شود را تشدید کند.

Children with auditory function deficit are potentially <strong>failing</strong> to learn to their maximum potential because of noise levels generated in classrooms.
بچه های مبتلا به نقص عملکردی شنیداری به علت میزان سر و صدای موجود در کلاس در معرض <strong>عدم</strong> یادگیری به اندازه‌ای که توان آن را دارند، قرار دارند .

The effects of noise on the ability of children to learn effectively in typical classroom environments are now the subject of increasing <strong>concern</strong>.
اثرات سر و صدا روی توانمندی بچه ها برای یادگیری موثر در محیط‌های کلاس درس متداول، موضوعی است که در حال حاضر <strong>نگرانی‌های</strong> روز افزونی را ایجاد کرده است.

The International Institute of Noise Control Engineering (I-INCE), on the advice of the World Health Organization, has established an international working party, which includes New Zealand, to <strong>evaluate</strong> noise and reverberation control for school rooms.
انجمن بین المللی مهندسی کنترل سر و صدا (I-INCE) به پیشنهاد سازمان جهانی بهداشت، یک حزب کاری بین المللی را صادر کرده که شامل نیوزلند می‌شود که باید کنترل سر و صدا و طنین برای کلاسهای مدرسه را <strong>ارزیابی</strong> کند.

While the <strong>detrimental</strong> effects of noise in classroom situations are not limited to children experiencing <strong>disability</strong>, those with a disability that affects their processing of speech and verbal communication could be extremely <strong>vulnerable</strong>.
در حالیکه اثرات <strong>مخرب</strong> سر و صدا در موقعیتهای کلاس درس به کودکانی که دچار <strong>ناتوانی</strong> هستند، محدود نمی شود، آنهایی که دارای ناتوانی هستند و فرایند صحبت کردن و برقراری ارتباط کلامی آنها تحت تاثیر آن قرار می گیرد، بیشتر <strong>آسیب پذیر</strong> هستند.

The auditory function deficits in question include hearing <strong>impairment</strong>, autistic spectrum disorders (ASD) and attention deficit disorders (ADD/ADHD).
<strong>نقص</strong> عملکردی شنیداری مورد بحث شامل نقص شنوایی، اختلالات طیف اوتیسم (ASD) و اختلالات نقص توجه (ADD/ADHD) می شود.

Autism is considered a neurological and genetic life-long disorder that causes <strong>discrepancies</strong> in the way information is processed.
اوتیسم یک اختلال طولانی مدت ژنتیکی و نورولوژیکی شناخته می شود که <strong>اختلالاتی</strong> را در نحوه پردازش اطلاعات ایجاد می کند.

This disorder is characterised by interlinking problems with social imagination, social communication and social <strong>interaction</strong>.
این اختلال با مشکلات مربوط به تصور اجتماعی، ارتباطات اجتماعی و <strong>تعاملات</strong> اجتماعی مشخص می شود.

According to Janzen, this affects the ability to understand and relate in typical ways to people, understand events and objects in the environment, and understand or <strong>respond</strong> to sensory stimuli.
طبق تحقیقات Janzen ، این اختلال، روی توانایی درک کردن و برقراری ارتباط به طور متداول با مردم، درک اتفاقات و موضوعات در یک محیط و درک یا <strong>پاسخ</strong> به محرک های حسی نیز تاثیر می گذارد.

Autism does not allow learning or thinking in the same ways as in children who are <strong>developing</strong> normally.
اوتیسم اجازه نمیدهد که کودکان به روشی مشابه با سایر بچه ها که به طور نرمال <strong>در حال رشد</strong> هستند، یاد بگیرند یا فکر کنند.

Autistic spectrum <strong>disorders</strong> often result in major difficulties in comprehending verbal information and speech processing.
<strong>اختلالات</strong> طیف اوتسیم اغلب منجر به مشکلات قابل توجهی در فهم مطالب کلامی و پردازش صحبت ها می شود.

Those experiencing these disorders often find sounds such as crowd noise and the noise generated by machinery <strong>painful</strong> and distressing.
بچه هایی که از این اختلالات رنج می برند، اغلب صداهایی مثل سر و صدای ازدحام جمعیت و صدای تولید شده توسط ماشین آلات را <strong>دردناک</strong> و استرس زا می دانند.

This is difficult to <strong>scientifically</strong> quantify as such extra-sensory stimuli vary greatly from one autistic individual to another.
بسیار مشکل است که <strong>به صورت علمی</strong> تعیین کنیم چقدر چنین فرامحرک های حسی در یک شخص اوتیسمی با شخص دیگر متفاوت است.

But a child who finds any type of noise in their classroom or learning space intrusive is likely to be adversely affected in their <strong>ability</strong> to process information.
اما کودکی که هر نوع صدایی را در کلاس درس و فضای یادگیری مزاحم تشخیص می دهد، <strong>توانایی</strong> او برای پردازش اطلاعات نیز ممکن است به شدت تحت تاثیر قرار بگیرد.

The attention deficit disorders are <strong>indicative</strong> of neurological and genetic disorders and are characterised by difficulties with sustaining attention, effort and persistence, organisation skills and disinhibition.
اختلالات نقص در توجه نیز <strong>شاخص</strong> های اختلالات ژنتیکی و نورولوژیکی هستند و با اختلالاتی مثل مشکل در جلب توجه، تلاش و پایداری، مهارت های سازمانی و بازدارندگی مشخص شوند.

Children experiencing these disorders find it difficult to screen out <strong>unimportant</strong> information, and focus on everything in the environment rather than attending to a single activity.
کودکانی که این اختلالات را تجربه می کنند، در نظر نگرفتن اطلاعات <strong>بی اهمیت</strong> برای آنها مشکل است و به جای اینکه فقط به یک فعالیت خاص توجه داشته باشند، روی هر چیزی که در محیط وجود داشته باشد، تمرکز می‌کنند.

<strong>Background noise </strong>in the classroom becomes a major distraction, which can affect their ability to oncentrate.
<strong>سر و صدای پس زمینه</strong> در کلاس درس به یک حواس پرتی بزرگ برای آنها تبدیل می‌شود که می‌تواند به روی توانایی آنها برای تمرکز کردن تاثیر بگذارد.

Children experiencing an auditory function deficit can often find <strong>speech</strong> and communication very difficult to isolate and process when set against high levels of background noise.
بچه هایی که یک نقص عملکردی شنیداری را تجربه می کنند معمولاً <strong>صحبت کردن</strong> و پردازش کردن برقراری ارتباط برای شان در شرایطی که سر و صدای پس زمینه در سطح بالایی وجود داشته باشد، بسیار مشکل است.

These levels come from outside activities that penetrate the classroom structure, from teaching activities, and other noise generated inside, which can be <strong>exacerbated</strong> by room reverberation.
این سر و صداها اغلب از فعالیت‌های محیط خارج که به درون کلاس نفوذ می کند، از فعالیتهای مربوط به درس دادن و سر و صداهای دیگری که داخل کلاس تولید می شود، ناشی می‌شود که می‌تواند با طنین اتاق <strong>تشدید شود.</strong>

Strategies are needed to obtain the optimum classroom <strong>construction</strong> and perhaps a change in classroom culture and methods of teaching.
باید استراتژی هایی برای  <strong>سا</strong><strong>خت</strong> کلاس‌های درس بهینه شده در نظر گرفته شود و شاید تغییراتی در روش و فرهنگ درس دادن در کلاس نیز ایجاد شود.

In particular, the effects of noisy classrooms and activities on those experiencing disabilities in the form of auditory function deficit need thorough <strong>investigation</strong>.
به طور خاص اثرات کلاس های درس پر سر و صدا و فعالیت‌های ایجاد کننده سر و صدا روی افراد ناتوانی که از اختلالات نقص عملکردی شنیداری رنج می برند، نیاز به <strong>تحقیقات</strong> دارد.

It is probable that many <strong>undiagnosed</strong> children exist in the education system with ' invisible ' disabilities.
احتمال دارد که برخی از بچه های <strong>تشخیص داده نشده</strong>، در سیستم آموزشی با ناتوانایی های پنهان وجود داشته باشند.

Their needs are less likely <strong>to be met</strong> than those of children with known disabilities.
به نظر می‌رسد نیازمندی‌های آنها نسبت به بچه هایی که ناتوانی آنها تشخیص داده شده کمتر <strong>رفع می شود</strong>.

The New Zealand Government has developed a New Zealand Disability Strategy and has embarked on a wide-ranging <strong>consultation</strong> process.
دولت نیوزلند یک استراتژی ناتوانی در نیوزلند را توسعه داده و فرایند <strong>مشاوره‌</strong> در سطح گسترده ای را مورد توجه قرار داده است.

The strategy recognises that people experiencing disability face significant barriers in achieving a full quality of life in areas such as <strong>attitude</strong>, education, employment and access to services.
این استراتژی نشان داده است که افرادی که ناتوانی هایی را تجربه می کنند با موانع قابل توجهی در رسیدن به کیفیت کامل در زندگی در سطوحی مثل <strong>رفتار</strong>، تحصیل، کار و دسترسی به خدمات روبرو هستند.

Objective 3 of the New Zealand Disability Strategy is to 'Provide the Best Education for Disabled People' by improving education so that all children, youth learners and adult learners will have equal <strong>opportunities</strong> to learn and develop within their already existing local school.
هدف سوم استراتژی ناتوانی جسمی نیوزلند تامین بهترین فضای آموزشی برای افراد ناتوان با ارتقاء شیوه آموزش به نحوی است که بچه‌ها، دانش آموزان جوان و دانش آموزان بزرگسال بتوانند <strong>فرصت های </strong>برابری برای یادگیری و توسعه در در محیط مدرسه کنونی خود داشته باشند.

For a successful education, the learning environment is vitally significant, so any effort to <strong>improve</strong> this is likely to be of great benefit to all children, but especially to those with auditory function disabilities.
برای تحصیل موفق، محیط یادگیری به ‌طور قابل توجهی تاثیر گذار است. پس هر تلاشی برای <strong>بهبود</strong> آن می تواند منافع زیادی را برای تمام بچه ها بخصوص آنهایی که دچار ناتوانایی های عملکردی یا دیداری هستند، داشته باشد.

A number of countries are already in the process of formulating their own standards for the control and <strong>reduction</strong> of classroom noise.
برخی از کشورها در حال حاضر در حال پردازش فرمول های مربوط به استاندارد های خودشان برای کنترل و <strong>کاهش</strong> سر و صدای کلاس درس هستند.

New Zealand will probably follow their <strong>example</strong>.
نیوزیلند نیز احتمالاً <strong>الگوهای</strong> آنها را دنبال می‌کند.

The <strong>literature</strong> to date on noise in school rooms appears to focus on the effects on schoolchildren in general, their teachers and the hearing impaired.
<strong>مقالاتی</strong> که تا این تاریخ در باره سر و صدای کلاس های درس وجود دارد، بیشتر روی اثر آنها روی دانش آموزان به طور کلی، معلمانشان و نقص شنوایی تمرکز کرده است.

Only limited attention appears to have been given to those students experiencing the other disabilities involving auditory <strong>function</strong> deficit.
فقط بخشی کمی از این مطالعات به نظر می‌رسد که به دانش آموزانی که ناتوانایی های دیگری مثل نقص <strong>عملکرد</strong> شنیداری رنج می برند، اختصاص یافته باشد.

It is imperative that the needs of these children are taken into account in the setting of appropriate international standards to be <strong>promulgated</strong> in future.
ضروری است که نیازهای این بچه ها در تنظیم استانداردهای بین المللی مناسب که قرار است در آینده <strong>اعلام شود</strong>، در نظر گرفته شود.