The life and work of Marie Curie

Marie Curie is <strong>probably</strong> the most famous woman scientist who has ever lived.
<strong>احتمالا</strong> ماری کوری مشهورترین زن دانشمندی است که تا به حال (وجود داشته) و زندگی کرده است.

<strong>Born </strong>Marie Sklodowska in Poland in 1867, she is famous for her work radioactivity, and twice a winner of the Nobel Prize.
او با نام "ماری اسکلودوفسکا" در لهستان در سال 1867 <strong>متولد شد</strong>، او به دلیل فعالیت هایش در خصوص رادیواکتیویته مشهور است و در این زمینه نیز دو بار برنده جایزه نوبل شده است.

With her husband, Pierre Curie, and Henri Becquerel, she was awarded the 1903 Nobel Prize for Physics, and was the sole winner of the 1911 Nobel Prize for <strong>Chemistry</strong>.
او به همراه همسرش، "پیر کوری" و "هانری بکرل" جایزه نوبل فیزیک سال 1903 را دریافت کردند و تنها برنده جایزه نوبل <strong>شیمی</strong> در سال 1911 بودند.

She was the <strong>first</strong> woman to win a Nobel Prize.
وی <strong>نخستین</strong> زنی بود که موفق به دریافت جایزه نوبل شد.

From <strong>childhood</strong>, Marie was remarkable for prodigious memory, at the age of 16 won a gold medal on completion of her secondary education.
از <strong>دوران کودکی</strong>، ماری به دلیل حافظه عجیبی که داشت، مورد توجه بود، او در سن 16 سالگی با اتمام تحصیلات متوسطه خود مدال طلا را گرفت.

Because her father lost in saving through bad <strong>investment</strong>, then she had to work as a teacher.
از آنجایی که پدر ماری به دلیل <strong>سرمایه گذاری</strong>، پس انداز خود را از دست داده بود، ماری ناچار شد تا به عنوان یک معلم مشغول به کار شود.

From her <strong>earnings </strong>she was able to finance her sister Bronia’s medical studies in Paris, on the understanding that Bonia would, in turn, later help her to get an education.
او از طریق <strong>درآمد</strong> خود توانست مخارج تحصیلات پزشکی خواهرش برونیا را در پاریس تامین کند، با این تفاهم که بونیا بعدا به ماری کمک کند تا (مخارج) تحصیلش را فراهم کند.

In 1891 this <strong>promise</strong> was fulfilled and Maria went to Paris and began to study at the Sorbonne (the University of Paris).
در سال 1891 این<strong> قرار</strong> (بین دو خواهر) محقق شد و ماریا به پاریس رفته و تحصیل در دانشگاه سوربن (دانشگاه پاریس) را آغاز کرد.

She often worked far into the night and lived on little more than <strong>bread and butter</strong> and tea.
او اکثرا شب ها کار می کرد و با (مواد غذایی) در حد <strong>نان و کره</strong> و چای زندگی می کرد.

She came first in the <strong>examination</strong> in the physical sciences in 1893, and in 1894 was placed second in the examination in the mathematical sciences.
وی در <strong>امتحان</strong> علوم فیزیک در سال 1893 به مقام اول رسید و در سال 1894 در امتحانات علوم ریاضی نفر دوم شد.

It was not until the <strong>spring</strong> of that year that she was introduced to Pierre Curie.
دقیقا در<strong> بهار</strong> همان سال بود که او را با "پیر کوری" آشنا کردند.

Their <strong>marriage </strong>in 1895 marked the start of a partnership that was soon to achieve results of world significance.
<strong>ازدواج</strong> آن ها در سال 1895 آغاز مشارکتی بود که به زودی منجر به نتایجی شد که در سطح جهانی دارای اهمیت بودند.

Following Henri Becquerel’s <strong>discovery</strong> in 1895 of a new phenomenon, which Marie later called ‘radioactivity’, Marie Currie decided to find out if the radioactivity discovered in uranium was to be found in other elements.
به دنبال<strong> کشف</strong> "هنری بکرل"در سال 1895 در مورد پدیده ای جدید که ماری کوری بعدها آن را "رادیواکتیویته" نامید، ماری کوری تصمیم گرفت تا دریابد که آیا رادیواکتیویته کشف شده در دیگر عناصر نیز وجود دارد یا خیر.

She <strong>discovered</strong> that this was true for thorium.
او <strong>کشف کرد </strong>که این قضیه برای عنصر "توریم" نیز درست است.

Turning her <strong>attention</strong> to minerals, she found her interest drawn to pitchblende, a mineral whose radioactivity, superior to that of pure uranium, can be explained only by presence in the ore of small quantities of unknown subtance of very high activity.
با <strong>توجه</strong> بیشتر به مواد معدنی، او متوجه شد که علاقه اش به پیچبلند، ماده معدنی است که رادیواکتیویته آن، بالاتر از اورانیوم خالص است که فقط با حضور در سنگ معدن ماده ناشناخته ای با فعالیت بسیار بالا قابل توجیه است.

Pierre Curie joined her in the work that she had undertaken to resolve this <strong>problem</strong>, and that led to the discovery of the new elements, polonium and radium.  
"پیر کوری" در فعالیت هایی که او برای حل این <strong>مشکل</strong> انجام داده بود به او پیوست و (در نهایت) منجر به کشف عناصر جدید پولونیوم و رادیوم شد.

<strong>While </strong>Pierre Curie devoted himself chiefly to the physical study of the new radiations, Marie Curie struggled to obtain pure radium in the metallic state.
<strong>در حالی که </strong>پیر کوری بیشتر زمان خود را صرف مطالعه فیزیکی تابش های جدید می کرد، ماری کوری تلاش می کرد تا رادیوم خالص را در حالت فلزی به دست آورد.

This was <strong>achieved</strong> with the help of the chemist André-Louis Debierne, one of Pierre Curie’s pupils.
این نتیجه با کمک شیمی دانی به نام "آندره لوئیس دبیرن" یکی از دانش آموزان پیر کوری، <strong>به دست آمد.</strong>

Based on the <strong>results</strong> of this research, Marie Curie received her Doctorate of Science, and in 1903 Marie and Pierre shared with Becquerel the Nobel Prize for Physics for the discovery of radioactivity.
بر اساس <strong>نتایج</strong> این تحقیق، ماری کوری دکترای علوم خود را دریافت کرد و در سال 1903 ماری و پیر جایزه نوبل فیزیک خود را به دلیل یافتن رادیواکتیویته، با بکرل به اشتراک گذاشتند.

The births of Marie’s two <strong>daughters</strong>, Irène and Eve, in 1894 and 1904 failed to interrupt her scientific work.
متولد شدن دو <strong>دختر</strong> ماری به نام های ایرن و حوا در سال 1894 و 1904، نتوانست مانع کار علمی او شود.

She was <strong>appointed</strong> lecturer in physics at the École Normale Supérieure for girls in the Sèvres, France (1900), and introduced a method of teaching based on experimental demonstrations.
وی به عنوان مدرس فیزیک در مدرسه عالی دختران اولکون نرمال در فرانسه <strong>مشغول به کار شد </strong>و روش تدریس را بر اساس نمایش ها و روش های تجربی (و عملی) معرفی کرد.

In Demember 1904 she was appointed <strong>chief assitant</strong> in the laboratory directed by Pierre Curie.
در دسامبر سال 1904 او به عنوان <strong>دستیار اصلی </strong>آزمایشگاه به سرپرستی پیر کوری منصوب شد.

<strong> </strong>

<strong>The sudden death</strong> of her husband in 1906 was a bitter blow to Marie Curie, but was also a turning point in her career: henceforth she was to devote all her energy to completing alone the scientific work that they had undertaken.
<strong>مرگ ناگهانی </strong>همسرش در سال 1906 ضربه تلخی به ماری کوری زد، اما در عین حال این اتفاق نقطه عطفی نیز در زندگی حرفه ای او بود: از این پس او قرار بود تا تمام انرژی خود را صرف تکمیل کارهای علمی که به عهده گرفته بود، کند.

On May 13, 1906, she <strong>was appointed</strong> to the Professorship that had been left vacant on the husband’s death, becoming the first woman to teach at the Sorbonne.
در 13 می سال 1906 او به سمت استادی <strong>منصوب شد </strong>که پس از مرگ شوهرش این سمت خالی مانده بود ( جایگزین همسرش شد) و او اولین زنی بود که در سوربن تدریس می کرد.

In 1911 she was awarded the Nobel Prize for <strong>Chemistry</strong> for the isolation of a pure form of radium.
در سال 1911 به دلیل جداسازی یک شکل خالص رادیوم، جایزه نوبل <strong>شیمی</strong> را دریافت کرد.

During World War I, Marie Curie, with the help of her daughter Irène, <strong>devoted</strong> herself to development of the use of X-radiography, including the mobile units which came to be known as ‘Little Curie’, used fo the treatment of wounded soldiers.
در طول جنگ جهانی اول، ماری کوری با کمک دخترش ایرن خود را <strong>وقف</strong> توسعه استفاده از رادیوگرافی ایکس کرد، از جمله واحدهای سیار که به "کوری کوچک" معروف شدند، برای درمان سربازان زخمی استفاده می شد.

In 1918 the Radium <strong>Institute</strong>, whose staff Irene had joined, began to operate in earnest, and became center of physics and chemistry.
در سال 1918،<strong> موسسه</strong> رادیوم که ایرن به کارمندان آن پیوسته بود، با جدیت شروع به کار کرد و به مرکز فیزیک و شیمی تبدیل شد.

Marie Curie, now at the <strong>highest point</strong> of her fame and, from 1922, a member of the Academy of Medicine, researched the chemistry of radioactive subtances and their medical applications.
ماری کوری اکنون در <strong>بالاترین نقطه </strong>شهرت خود از سال 1922 بود که عضو آکادمی پزشکی در حوزه شیمی مواد رادیواکتیو و کاربردهای پزشکی آن ها بود و در این حوزه ها تحقیق می کرد.

In 1921, <strong>accompanied by</strong> her two daughters, Marie Curie made a triumphant jouney to the United States to raise funds for research on radium.
در سال 1921، ماری کوری <strong>با همراهی </strong>دو دخترش یک سفر پیروزمندانه را به ایالات متحده داشتند تا بودجه لازم را برای تحقیق در خصوص رادیوم جمع آوری کنند.  

Women there <strong>presented</strong> her with a gram of radium for her campaign.
زنان در (این سفر) یک گرم رادیوم را برای کارزار انتخابی وی به او<strong> اهدا کردند.</strong>

Marie also gave <strong>lectures</strong> in Belgium, Brazil, Spain and Czechoslovakia and, in addition, had the satisfaction of seeing the development of the Curie Foundation in Paris, and the inauguration in 1932 in Warsaw of the Radium Institute, where her sister Bronia became director.
ماری همچنین در بلژیک، برزیل، اسپانیا و چکسلواکی <strong>سخنرانی</strong> می کرد و علاوه بر آن، از دیدن توسعه بنیاد کوری در پاریس و مراسم تحلیف در سال 1932 در ورشو از موسسه رادیوم، در مکانی که خواهرش برونیا مدیر بود، رضایت داشت.

One of Marie Curie’s outstanding <strong>achievements</strong> was to have understood the need to accumulate intense radioactive sources, not only to treat illness but also to maintain an abundant supply for research.
یکی از <strong>دستاوردهای</strong> برجسته ماری کوری، درک نیاز به انباشته کردن شدید منابع رادیواکتیو نه تنها به منظور درمان بیماری ها بلکه برای حفظ منابع فراوان به منظور پروژه های تحقیقاتی بود.

<strong>The existence</strong> in Paris at the Radium Institute of a stock of 1,5 grams of radium made a decisive contribution to the success of the experiments undertaken in the years around 1930.
<strong>وجود</strong> یک سنگ 1.5 گرمی رادیوم در انستیتوی پاریس، سهم تعیین کننده ای در موفقیت آزمایشات انجام شده در سال های حدود 1930 داشت.

This work prepared the way for <strong>discovery</strong> of the neutron by Sir James Chadwick and, above all, for discovery in 1934 by Irene and Frederic Joliot – Curie of artificial radioactivity.
این کار راه را برای <strong>کشف</strong> نوترون توسط آقای جیمز چادویک و مهم تر از همه برای رادیواکتیویته مصنوعی کوری در سال 1934 که توسط ایرن و فردریک جولیوت انجام شد، باز کرد.

A few months after this discovery, Marie Curie died as a result of leukaemia caused by <strong>exposure to radiation</strong>.
چند ماه پس از این کشف، ماری کوری در اثر سرطان ناشی از قرار گرفتن <strong>در معرض (تابش) اشعه ایکس</strong> فوت کرد.

She had often carried test tubes <strong>containing</strong> radioactive isotopes in her pocket, remarking on the pretty blue-green light they gave off.
او غالبا لوله های آزمایشی <strong>حاوی</strong> ایزوتوپ رادیواکتیو را در جیب خود حمل و نگهداری می کرد و اظهار داشت که نور سبز و آبی بسیار خوبی را از خود متصاعد می کنند.

Her <strong>contribution</strong> to physics had been immense, not only in her own work, the importance of which had been demonstrated by her two Nobel Prizes, but because of her influence on subsequent generations of nuclear physictists and chemists.
<strong>سهم</strong> او در فیزیک نه تنها به دلیل کارهایش که به خاطر اهمیت آنها دو جایزه نوبل دریافت کرد، بلکه به دلیل تاثیر او در نسل های بعدی فیزیکدانان و شیمی دانان هسته ای بود.