Johnson's dictionary

For <strong>the century</strong> before Johnson's Dictionary was published in 1775, there had been concern about the state of the English language.
یک<strong> قرن </strong>قبل از آن که دیکشنری جانسون در سال 1775 به چاپ برسد، در خصوص وضعیت زبان انگلیسی نگرانی (هایی) وجود داشت.

There was no <strong>standard way</strong> of speaking or writing and no agreement as to the best way of bringing some order to the chaos' of English spelling.
هیچ <strong>روش استانداردی </strong>برای صحبت کردن و نوشتن و یا هیچ توافقی و معیار واحدی در خصوص بهترین روش ایجاد نظم در هرج و مرج هجی زبان انگلیسی، وجود نداشت.  

Dr Johnson provided the solution.
دکتر جانسون راه حل را پیدا کرد.

<strong> </strong>

There had, <strong>of course</strong>, been dictionaries in the past, the first of these being a little book of some 120 pages, compiled by a certain Robert Cawdray, published in 1604 under the title A Table Alphabetical! ‘of hard usuall English wordes'.
<strong>البته</strong> در گذشته، فرهنگ لغت هایی نیز وجود داشتند، اولین دیکشنری نوشته "رابرت کاودرای" بود که تقریبا 120 صفحه می شد و در سال 1604 به شکل یک جدول به ترتیب حروف الفبایی منتشر شد! (کلمات سخت زبان انگلیسی را شامل می شد.)

Like the various dictionaries that came after it during the seventeenth century, Cawdray's tended to concentrate on 'scholarly' words; one function of the dictionary was to enable its student to <strong>convey</strong> an impression of fine learning.
همچون دیگر دیکشنری هایی که در قرن هفدهم پس از این فرهنگ لغت پدیدار شدند، کاودری نیز بر روی کلمات "علمی" تمرکز کرده بود؛ یکی از عملکردهای این فرهنگ لغت توانا ساختن دانشجو به<strong> انتقال</strong> مفاهیم یادگیری شده (موضوعات آموخته شده) بود.

<strong>Beyond</strong> the practical need to make order out of chaos, the rise of dictionaries is associated with the rise of the English middle class, who were anxious to define and circumscribe the various worlds to conquer - lexical as well as social and commercial.
<strong>فراتر</strong> از نیاز عملی برای ایجاد نظم از دل هرج و مرج، ظهور فرهنگ لغت هایی بود که همزمان با ظهور قشر {با تسلط} متوسط {به زبان} انگلیسی پدیدار شد، این قشر از مردم، اشتیاق زیادی به تعریف و خلاصه کردن جهان های مختلف همچون جهان های واژگانی، اجتماعی و تجاری، داشتند.

It is highly appropriate that Dr Samuel Johnson, the very <strong>model</strong> of an eighteenth-century literary man.
اینکه دکتر ساموئل جانسول،<strong> الگوی</strong> یک بشر ادبی در قرن هجدهم است، اتفاق (موضوع) بسیار خوشایندی است.

<strong>as famous</strong> in his own time as in ours, should have published his Dictionary at the very beginning of the heyday of the middle class.
جانسون به همان اندازه ای که در زمان خودش <strong>معروف</strong> بود، بایستی دیکشنری اش را در همان آغاز اوج شکوفایی طبقه متوسط منتشر می ساخت.

<strong> </strong>

Johnson was a <strong>poet</strong> and critic who raised common sense to the heights of genius.
جانسون <strong>شاعر</strong> و منتقدی بود که عقل را به اوج نبوغ رساند.

<strong>His approach</strong> to the problems that had worried writers throughout the late seventeenth and early eighteenth centuries was intensely practical.
<strong>رویکرد او </strong>نسبت به مسائلی که باعث نگرانی نویسندگان در اواخر قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم میشد، بسیار عملی بود.

<strong>Up until his time</strong>, the task of producing a dictionary on such a large scale had seemed impossible without the establishment of an academy to make decisions about right and wrong usage Johnson decided he did not need an academy to settle arguments about language; he would write a dictionary himself; and he would do it single-handed.
<strong>تا زمان او</strong>، کار گردآوری یک دیکشنری در چنین مقیاس وسیعی بدون تاسیس آکادمی به منظور تصمیم گیری درباره استفاده درست و غلط (از کلمات) غیر ممکن به نظر می رسید. جانسون تصمیم گرفت تا برای حل این موضوع در خصوص زبان، بدون آکادمی کار کند. او فرهنگ لغت می نوشت و این کار را هم به تنهایی انجام می داد.

Johnson signed the contrast for the dictionary with the bookseller Robert Dosley at a breakfast held at the <strong>Golden Anchor</strong> Inn near Holbom Bar on 18 June 1764.
جانسون قرارداد (چاپ و فروش) دیکشنری را با کتابفروشی به نام رابرت دوسلی در یک قرار ملاقات صبحانه در 18 ژوئن سال 1764 در مهمانخانه ای به نام " <strong>لنگر طلایی</strong>" که در نزدیکی مهمانخانه "هولبوم" بود، منعقد کرد.

He was to be paid £ 1,575 <strong>in instalments</strong>, and from this he took money to rent 17 Gough Square, in which he set up his 'dictionary workshop'.
قرارداد به این شرح بود که او 1575 پوند را <strong>به شکل اقساط </strong>پرداخت کند و از آن مبلغ، او پول لازم برای اجاره مکانی در "میدان گاف"بردارد و در آن مکان "کارگاه (تولید) لغت نامه" خود را راه اندازی کند.

James Boswell, his biographer <strong>described</strong> the garret where Johnson worked as ‘fitted up like a counting house' with a long desk running down the middle at which the copying clerks would work standing up. 
"جیمز بوسول"، فردی که بیوگرافی "جانسون" را به نگارش در می آورد، عملکرد او را در کار این چنین <strong>توصیف می کرد</strong>: "او مجهز به یک سیستم کد زنی شده است." در آن مکان میزی در وسط قرار دارد که کارمندان قسمت کپی، به صورت ایستاده در آن مشغول به کار هستند.

Johnson himself was stationed on a <strong>rickety</strong> chair at an 'old crazy deal table' surrounded by a chaos of borrowed books.
جانسون خودش روی یک صندلی <strong>زوار در رفته</strong>، پشت یک میز معامله به شدت قدیمی می نشست که اغلب دور و اطرافش پر بود از کتاب های روی هم ریخته (و نامنظم) که قرض گرفته شده بودند. 

He was also helped by six <strong>assistants,</strong> two of whom died whilst the Dictionary was still in preparation.
شش <strong>دستیار</strong> نیز در کارش به او کمک می کردند، دو نفر از این افراد در حالی که هنوز کار فرهنگ لغت تمام نشده بود، فوت کردند.

The work was immense; filling about eighty large <strong>notebooks</strong> (and without a library to hand), Johnson wrote the definitions of over 40,000 words, and illustrated their many meanings with some 114,000 quotations drawn from English writing on every subject, from the Elizabethans to his own time.
حجم کار بسیار زیاد بود، با پر کردن و نوشتن هشتاد <strong>دفتر بزرگ </strong>(و بدون داشتن کتابخانه ای برای تحویل کارها)، جانسون تعریف های مربوط به بیش از 40 هزار کلمه را نوشت و بسیاری از معانی آن ها را با حدود 114 هزار نقل قول انگلیسی از زمان ملکه های الیزابت (اول) تا زمان خودش  بیان کرد و به نمایش گذاشت.

He did not expect to <strong>achieve</strong> complete originality.
او انتظار<strong> دستیابی</strong> به اصالت کامل نداشت.

Working to a deadline, he had to draw on the best of all previous dictionaries, and to make his work one of heroic <strong>synthesis</strong>.
او یک موعد مشخص (برای تحویل) کار داشت، (و به همین دلیل) ناچار شد تا از بهترین فرهنگ لغت های قبلی استفاده کند و کار خود را تبدیل به یکی از نوشتارهای <strong>تلفیق شده</strong> قهرمانانه نماید.  
<strong>In fact</strong> it was very much more.
<strong>در واقع </strong>این (دیکشنری) خیلی بیشتر از این ها بود.

Unlike his predecessors, Johnson treated English very practically, as a living language, with many <strong>different</strong> shades of meaning.
بر خلاف افراد پیش از جانسون، او با زبان انگلیسی به شیوه عملی و به عنوان یک زبان زنده که {هر کلمه} چندین معنی <strong>مختلف</strong> دارد، رفتار می کرد.

He <strong>adopted</strong> his definitions on the principle of English common law - according to precedent.
وی مبنای تعاریف خود را بر اصل رایج بودن در زبان انگلیسی – مثل گذشتگان- <strong>قرار دارد</strong>.

After its <strong>publication</strong>, his Dictionary was not seriously rivalled for over a century.
پس از <strong>انتشار</strong> دیکشنری او، فرهنگ لغتی که نوشته بود به مدت صد سال جدی گرفته نمی شد.

<strong> </strong>

<strong>After </strong>many vicissitudes the Dictionary was finally published on 15 April 1775.
<strong>پس از </strong>پشت سر گذاشتن مشکلات بسیاری، فرهنگ لغت او سرانجام در 15 آوریل سال 1775 منتشر شد.

It was instantly recognised as a landmark throughout <strong>Europe</strong>.
(و) بلافاصله به عنوان یک نقطه عطف در سرتاسر<strong> اروپا </strong>شناخته شد.

This <strong>very noble work</strong>, ’wrote the leading Italian lexicographer; ‘will be a perpetual monument of Fame to the Author, an Honour to his own Country in particular, and a general Benefit to the republic of Letters throughout Europe'.
طبق نوشته نویسنده برجسته فرهنگ لغت ایتالیایی، این <strong>اثر بسیار ارزشمند</strong> یک یادگار ماندگار از نویسنده و یک افتخار برای کشورش است، البته یک مزیت عمومی برای انجمن های ادبی در سرتاسر اروپا خواهد بود.

<strong>The fact that</strong> Johnson had taken on the Academies of Europe and matched them (everyone knew that forty French academics had taken forty years to produce the first French national dictionary) was cause for much English celebration.
<strong>این واقعیت که </strong>جانسون آکادمی های اروپا را در دست گرفته بود و آن ها را تطبیق داده بود، دلیل اصلی افتخار کردن انگلیسی ها {به او} بود. (همه می دانستند که 40 (استاد) دانشگاه، چهل سال طول کشید تا نخستین فرهنگ لغت ملی فرانسه را تولید کنند.)

Johnson had worked for nine years ‘with little assistance of the learned, and without any patronage of the great; not in the soft obscurities of retirement, or under the shelter of academic bowers, but amidst inconvenience and distraction, in <strong>sickness</strong> and in sorrow'.
جانسون به مدت 9 سال کار کرده بود با حداقل کمک دانشمندان، و بدون هیچگونه حمایت از بزرگان، نه در شرایط راحت و آرام بازنشستگی و یا تحت حمایت های دانشگاهی، بلکه در شرایط ناخوشایند و حواس پرتی و همچنین در شرایط<strong> بیماری</strong> و اندوه.

For all its faults and <strong>eccentricities</strong> his two-volume work is a masterpiece and a landmark, in his own words, 'setting the orthography, displaying the analogy, regulating the structures, and ascertaining the significations of English words’.
با وجود تمام عیب و نقص ها و <strong>بی قاعدگی ها، </strong>اثر دو جلدی او یک شاهکار برجسته بود و به قول خودش: "اثر او مرتب کردن املا، نمایش های قیاسی، تنظیم ساختارها و تعیین مفاهیم کلمات انگلیسی بود."<strong> </strong>

It is the <strong>corner-stone</strong> of Standard English, an achievement which, in James Boswell’s words,‘conferred stability on the language of his country'.
این تنها <strong>گوشه ای </strong>از زبان انگلیسی استاندارد است، دستاوردی که به قول جیمز بوسول، "ثبات را به زبان کشورش تحمیل کرد."

The Dictionary, together with his other <strong>writing,</strong> made Johnson famous and so well esteemed that his friends were able to prevail upon King George III to offer him a pension.
فرهنگ لغت، در کنار سایر <strong>نوشته های </strong>او باعث محبوبیت جانسون شد و از چنان احترامی او را برخوردار کرد که دوستانش توانستند بر پادشاه جرج سوم پیروز شده و به او پیشنهاد بازنشستگی دهند.

<strong>From then on</strong>, he was to become the Johnson of folklore.
<strong>پس از</strong> <strong>آن،</strong> قرار بود تا اون جانسون افسانه ای شود.