Population movements and genetics

Study of the origins and <strong>distribution</strong> of human populations used to be based on archaeological and fossil evidence.
مطالعه ریشه و <strong>نحوه توزیع </strong>جمعیت های انسانی قبلا بر اساس شواهد باستان شناسی و فسیلی صورت می گرفت.

A number of techniques developed since the 1950s, however, have placed the study of these subjects on a <strong>sounder and more objective footing.</strong><strong>
</strong>با این وجود، تعدادی از تکنیک های توسعه پیدا کرده از حدود دهه 1950 به بعد، مطالعه چنین موضوعاتی را بر یک <strong>موضع سالم تر و عینی تر </strong>قرار داد.

The best information on early population movements is now being obtained from the 'archaeology of the living body', the clues to be found in <strong>genetic material.</strong><strong>
</strong>هم اکنون بهترین اطلاعات در مورد تحرکات اولیه جمعیتی از "باستان شناسی یک کالبد زنده" به دست می آید که سرنخی است که در <strong>مواد ژنتیکی </strong>پیدا می شود.

<strong> </strong>

<strong>Recent work</strong> on the problem of when people first entered the Americas is an example of the value of these new techniques.
<strong>فعالیت های اخیر </strong>در خصوص این مسئله که مردم برای نخستین بار چه زمانی وارد قاره آمریکا شدند، در واقع نمونه ای از ارزش این تکنیک های جدید است.

North-east Asia and Siberia have long been accepted as the launching ground for the first <strong>human colonisers</strong> of the New World’.
قسمت های شمال شرقی آسیا و سیبری مدت ها است که به عنوان محیط و خاک اولیه که نخستین<strong> استعمارگران انسانی </strong>جهان در آنجا پذیرفته شدند (پا گذاشتند)، شناخته می شود.

But was there one <strong>major wave</strong> of migration across the Bering Strait into the Americas, or several? And when did this event, or events, take place? In recent years, new clues have come from research into genetics, including the distribution of genetic markers in modern Native Americans.
اما آیا یک <strong>موج عمده </strong>مهاجرتی از طریق تنگه برینگ به قاره آمریکا وجود داشت یا چندین کانال و موج مهاجرتی وجود داشت؟ این رویدادها چه زمانی رخ داده اند؟ در سال های اخیر، سرنخ های جدیدی از تحقیقات در مورد ژنتیک از جمله توزیع نشانگرهای ژنتیکی در بومیان آمریکای مدرن به دست آمده است.

An important project, led by the <strong>biological anthropologist</strong> Robert Williams, focused on the variants (called Gm allotypes) of one particular protein -immunoglobin G - found in the fluid portion of human blood.
یک پروژه مهم که توسط "رابرت ویلیامز"، <strong>انسان شناس بیولوژیکی </strong>انجام شد، بر روی انواع یک پروتئین خاص (آلوتیپ های جی.ام)- در بخش مایع خون انسان متمرکز شده بود.

All proteins 'drift', or produce variants, over the <strong>generations, and</strong> members of an interbreeding human population will share a set of such variants.
تمام پروتئین ها در طول <strong>نسل های </strong>(متمادی) رانش پیدا می کنند (از بین می روند) و یا انواع جدیدی را تولید می کنند، (در عین حال) اعضای یک جمعیت انسانی در حال تلاقی مجموعه ای از این گونه ها را به اشتراک می گذارد.

Thus, by comparing the Gm allotypes of two different populations (eg: two Indian tribes), one can establish their genetic 'distance', which itself can be calibrated to give an indication of the length of time since these populations last <strong>interbred.</strong><strong>
</strong>بنابراین می توان با مقایسه آلوتوپ های جی.ام از دو جمعیت مختلف (به طور مثال دو قبیله هندی)، فاصله ژنتیکی آن ها را تعیین کرد که این خود می تواند کالیبره شود تا نشانه ای از مدت زمان آخرین<strong> ترکیب </strong>این جمعیت ها باشد.

<strong> </strong>

Williams and his colleagues <strong>sampled</strong> the blood of over 5,000 American Indians in western North America during a twenty-year period.
ویلیامز و همکارانش در طی یک دوره بیست ساله، خون بیش از 5000 سرخپوست آمریکایی در غرب آمریکای شمالی را <strong>نمونه برداری کردند.</strong>

They found that their Gm allotypes could be divided into two groups, one of which also <strong>corresponded to</strong> the genetic typing of Central and South American Indians.
آن ها متوجه شدند که آلیوتایپ های جی.ام می تواند به دو گروه تقسیم شود، یک گروه نیز با نوع ژنتیکی سرخپوستان آمریکای جنوبی <strong>مطابقت دارد</strong>.

Other tests <strong>showed that</strong> the Inuit (or Eskimo) and Aleut3 formed a third group.
نتایج آزمایشات دیگر<strong> حاکی از آن بود</strong> که اینوییت یا همان اسکیموها و آلئوت 3، دسته (گروه) سوم را تشکیل می دهند.

From this <strong>evidence</strong> it was deduced that there had been three major waves of migration across the Bering Strait.
از این <strong>شواهد و مدارک </strong>نتیجه گرفته شد که سه موج عمده مهاجرت وجود داشته است که از طریق تنگه بریگ عبور کرده اند.

The first, Paleo-lndian, wave more than 15,000 years ago was <strong>ancestral</strong> to all Central and South American Indians.
موج اول متشکل از سوخپوشان-هندی بودند که در حدود 15 هزار سال پیش <strong>نیاکان</strong> تمام سرخپوستان آمریکای مرکزی و جنوبی را تشکیل داده بودند.

<strong>The second wave,</strong> about 14,000-12,000 years ago, brought Na-Dene hunters, ancestors of the Navajo and Apache (who only migrated south from Canada about 600 or 700 years ago).
<strong>موج دوم </strong>که در حدود 12 الی 14 هزار سال پیش بود، شکارچیان نادن، که نیاکان ناواهو و آپاچی (که حدود 600 الی 700 سال پیش از کانادا به سمت جنوب مهاجرت کردند) را با خود آوردند.

The third wave, perhaps 10,000 or 9,000 years ago, saw the <strong>migration</strong> from North-east Asia of groups ancestral to the modern Eskimo and Aleut.
احتمالا موج سوم،که حدود 10000 یا 9000 سال پیش رخ داده است، شاهد <strong>مهاجرت</strong> گروه های اجدادی به سمت اسکیموها و آلوت های مدرن از شمال شرقی آسیا بود.

<strong> </strong>

How far does other research <strong>support</strong> these conclusions? Geneticist Douglas Wallace has studied mitochondrial DNA4 in blood samples from three widely separated Native American groups: Pima-Papago Indians in Arizona, Maya Indians on the Yucatán peninsula, Mexico, and Ticuna Indians in the Upper Amazon region of Brazil.
تحقیقات دیگر تا چه اندازه از این نتیجه گیری <strong>پشتیبانی</strong> می کند؟ داگلاس والاس متخصص ژنتیکی است که دی.ان.ای میتوکندری های موجود در نمونه های خون را از سه گروه بومی آمریکای بومی که از هم جدا شده اند را مورد مطالعه قرار داد: این سه گروه سرخپوستان پیما-پاپاگو در آریزونا، سرخپوستان مایا در شبه جزیره یوکاتان مکزیک و سرخپوستان تیکونا در منطقه آمازون فوقانی برزیل را شامل میشد.  

As would have been <strong>predicted </strong>by Robert Williams's work, all three groups appear to be descended from the same ancestral (Paleo-lndian) population.
همانطور که در آثار رابرت ویلیامز <strong>پیش بینی </strong>شده بود، به نظر می رسد هر سه گروه از تبار یک جد(پارینه-لندی) باشند.

<strong> </strong>

There are two other kinds of research that have thrown some light on the <strong>origins</strong> of the Native American population; they involve the study of teeth and of languages.
دو نوع تحقیق دیگر وجود دارد که برخی از آنها ریشه جمعیت <strong>بومیان</strong> آمریکا را روشن می کند و شامل مطالعه و پژوهش در خصوص دندانها و زبانها می شود.

The biological anthropologist Christy Turner is an <strong>expert</strong> in the analysis of changing physical characteristics in human teeth.
"کریستی ترنر" انسان شناس بیولوژیکی است که در تجزیه و تحلیل تغییرات ویژگی های جسمی در دندان های انسان ها <strong>تخصص دارد. </strong>

He <strong>argues that</strong> tooth crowns and roots have a high genetic component, minimally affected by environmental and other factors.
او همچنین <strong>استدلال می کند که </strong>تاج و ریشه دندان دارای یک مولفه ژنتیکی است که حداقل تحت تاثیر عوامل محیطی و دیگر عوامل قرار می گیرد.

Studies carried out by Turner of many thousands of New and Old World specimens, both ancient and modern, suggest that the majority of prehistoric Americans are <strong>linked</strong> to Northern Asian populations by crown and root traits such as incisor shoveling (a scooping out on one or both surfaces of the tooth), single-rooted upper first premolars and triple-rooted lower first molars. 
مطالعات انجام شده توسط ترنر بر روی هزاران نمونه از دنیای جدید و قدیمی، اعم از دنیای باستان و مدرن، حاکی از آن است که اکثر آمریکایی های ماقبل تاریخ از طریق صفاتی همچون تاج و ریشه دندان مانند بن دندان(جمعیتی از یک یا هر دو سطح دندان)، با دندانهای پرمولر فوقانی تک ریشه و دندانهای آسیای اولیه تحتانی با سه ریشه <strong>مرتبط هستند. </strong>

<strong>According to</strong> Turner, this ties in with the idea of a single Paleo-lndian migration out of North Asia, which he sets at before 14,000 years ago by calibrating rates of dental micro-evolution.
<strong>طبق گفته </strong>ترنر این موضوع فقط با ایده مهاجرت سرخپوست-هندی به خارج از آسیای شمالی مربوط است که حدود 14 هزار سال پیش با بررسی چگونگی تکامل دندان ها، آن را تعیین کرد.

Tooth <strong>analyses</strong> also suggest that there were two later migrations of Na-Denes and Eskimo-Aleut.
همچنین <strong>تجزیه و تحلیل </strong>دندان ها نشان می دهد که دو مهاجرت بعدی یعنی نا-دنز و اسکیمو-الیوت وجود داشته است.

<strong> </strong>

<strong>The linguist</strong> Joseph Greenberg has, since the 1950s, argued that all Native American languages belong to a single 'Amerind' family, except for Na-Dene and Eskimo-Aleut - a view that gives credence to the idea of three main migrations.
<strong>زبان شناسی </strong>به نام جوزف گرینبرگ، از دهه 1950، اینگونه استدلال کرد که همه زبانهای بومی آمریکا به یک خانواده "آمریند" تعلق دارند، به جز زبان های نا-دن و اسکیمو-الیوت – این دیدگاه همان دیدگاهی است که به ایده سه مهاجرت اصلی اعتبار می بخشد.

Greenberg is in a <strong>minority</strong> among fellow linguists, most of whom favour the notion of a great many waves of migration to account for the more than 1,000 languages spoken at one time by American Indians.
گرینبرگ در بین زبان شناسان در<strong> اقلیت</strong> قرار دارد، اغلب آن ها طرفدار ورود تعداد زیادی از موج های مهاجرتی هستند که موجب صحبت کردن به بیش از هزار زبان در یک زمان به وسیله سرخپوستان آمریکایی شده است.

But there is <strong>no doubt</strong> that the new genetic and dental evidence provides strong backing for Greenberg's view.
اما <strong>شکی نیست </strong>که شواهد جدید ژنتیکی و دندانپزشکی پشتوانه محکمی برای نظریه گرینبرگ به حساب می آید.

Dates given for the <strong>migrations</strong> should nevertheless be treated with caution, except where supported by hard archaeological evidence.
با این وجود در خصوص تاریخ ها و زمان هایی که برای این <strong>مهاجرت</strong> در نظر گرفته شده است، باید احتیاط شود، مگر در مواردی که اتفاق مذکور به وسیله شواهد باستان شناسی قاطعی پشتیبانی شود.