An introduction to film sound

<strong>Though </strong>we might think of film as an essentially visual experience, we really cannot afford to underestimate the importance of film sound.
<strong>اگرچه</strong> ممکن است فیلم را به عنوان یک تجربه بصری در نظر بگیریم ، اما واقعاً نمی توانیم اهمیت صدای فیلم را نیز دست کم بگیریم.

<strong>A meaningful</strong> sound track is often as complicated as the image on the screen, and is ultimately just as much the responsibility of the director.
یک آهنگ صوتی <strong>معنادار</strong> اغلب به اندازه تصویر روی صفحه پیچیده است و در نهایت ایجاد آن به همان اندازه نیز به عهده کارگردان است.

<strong>The entire sound</strong> <strong>track </strong>consists of three essential ingredients: the human voice, sound effects and music.
<strong>تمام آهنگ صوتی </strong>از سه مولفه اساسی تشکیل شده است که شامل صدای انسان ، جلوه های صوتی و موسیقی می شود.

These three tracks must be mixed and <strong>balanced</strong> so as to produce the necessary emphases which in turn create desired effects.
این سه ریتم آهنگ باید با هم ترکیب شده و<strong> متعادل </strong>باشند تا تأکیدات و تاثیرات لازم را ایجاد کنند که به نوبه خود جلوه های مطلوبی را ایجاد می کنند.

<strong>Topics</strong> which essentially refer to the three previously mentioned tracks are discussed below.
<strong>مباحثی</strong> که در بالا به آن ها اشاره شده است در زیر مورد بحث قرار گرفته است.

<strong>They include</strong> dialogue, synchronous and asynchronous sound effects, and music.
آنها<strong> شامل</strong> دیالوگ ، جلوه های صوتی همزمان و ناهمزمان و موسیقی <strong>می شوند. </strong>

Let us <strong>start </strong>with dialogue.
بگذارید با گفتگو <strong>شروع کنیم.</strong>

As is the case with stage drama, <strong>dialogue </strong>serves to tell the story and expresses feelings and motivations of characters as well.
در صحنه های درام ،<strong> گفتگو</strong> برای روایت داستان است، در عین حال نیز احساسات و انگیزه های شخصیت ها را هم بیان می کند.

Often with film <strong>characterization</strong> the audience perceives little or no difference between the character and the actor.
غالباً با<strong> شخصیت پردازی</strong> فیلم، مخاطب یک تفاوت ناچیز و یا حتی هیچ تفاوتی را بین شخصیت و بازیگر حس نخواهد کرد.

<strong>Thus</strong>, for example, the actor Humphrey Bogart is the character Sam Spade; film personality and life personality seem to merge.
<strong>بنابراین</strong> ، به عنوان مثال ، بازیگر "همفری بوگارت" شخصیت "سم اسپاد" است. به نظر می رسد که شخصیت فیلم و شخصیت زندگی شخصی او با هم ادغام شده اند.

Perhaps this is because the very texture of a performer's voice supplies an <strong>element</strong> of character.
شاید این موضوع به این دلیل باشد که ساختار صدای فرد، در واقع <strong>عنصری</strong> از جمله عناصر تشکیل دهنده شخصیت او است.

When <strong>voice textures</strong> fit the performer's physiognomy and gestures, a whole and very realistic persona emerges.
زمانی که <strong>بافت های صوتی </strong>متناسب با فیزیونومی و حرکات فرد باشد ، یک شخصیت کاملاً واقع گرایانه پدیدار می شود.

<strong>The viewer</strong> sees not an actor working at his craft, but another human being struggling with life.
<strong>بیننده</strong> بازیگری را نمی بیند که در حال انجام کار خودش است، بلکه انسانی دیگر را می بیند که با زندگی دست و پنجه نرم می کند.

It is <strong>interesting </strong>to note that how dialogue is used and the very amount of dialogue used varies widely among films.
<strong>جالب</strong> است بدانید که نحوه استفاده از دیالوگ و میزان دیالوگ مورد استفاده در فیلم ها بسیار متفاوت است.

For example, in the highly <strong>successful</strong> science-fiction film 2001, little dialogue was evident, and most of it was banal and of little intrinsic interest.
به عنوان مثال ، در فیلم علمی-تخیلی بسیار<strong> موفق</strong> سال 2001 ، گفتگوی کمی به چشم می خورد و بیشتر حجم گفتگوی آن نیز گفتگو پیش پا افتاده بود.

In this way the film-maker was able to portray what Thomas Sobochack and Vivian Sobochack call, in An Introduction to Film, the 'inadequacy of human responses when <strong>compared with</strong> the magnificent technology created by man and the visual beauties of the universe'.
به این ترتیب سازنده فیلم توانست آنچه که "توماس سوبوچاک" و "ویویان سوبوچاک" در "مقدمه ای بر فیلم" می نامند به تصویر کشد که ، "ناکافی بودن واکنش های انسانی <strong>در مقایسه </strong>با فناوری باشکوه به وجود آمده توسط انسان و زیبایی های بصری جهان" را مجسم می کرد.

The comedy <strong>Bringing Up</strong> Baby, on the other hand, presents practically non-stop dialogue delivered at breakneck speed.
از طرف دیگر ، کمدی به نام <strong>"بزرگ کردن </strong>بچه" ، دیالوگ های تقریباً بی وقفه ای را ارائه می دهد که با سرعت سرسام آوری ارائه می شود.

This use of dialogue underscores not only the <strong>dizzy </strong>quality of the character played by Katherine Hepburn, but also the absurdity of the film itself and thus its humor.
این استفاده از دیالوگ علاوه بر کیفیت <strong>گیج کننده </strong>شخصیتی با بازی کاترین هپبورن ، باعث پوچ شدن خود فیلم و در نتیجه شوخ طبعی آن نیز می شود.

The audience is bounced from gag to gag and conversation to conversation; there is no time for audience <strong>reflection</strong>.
مخاطب از این محدودیت کلامی به محدودیت کلامی بعدی و از این مکالمه به مکالمه دیگر برمی گردد که هیچ وقت برای مخاطب، <strong>بازتانی</strong> ندارد.

<strong>The audience</strong> is caught up in a whirlwind of activity in simply managing to follow the plot.
<strong>مخاطب</strong> در گردابی از فعالیت درگیر می شود که به سادگی موفق به پیروی از خط مشی تعیین شده، می شود.

This film <strong>presents </strong>pure escapism - largely due to its frenetic dialogue.
این فیلم نوعی فرار محض و صرف را <strong>ارائه می دهد </strong>- که بیشتر به دلیل دیالوگ دیوانه وار آن است.

<strong> </strong>

<strong>Synchronous sound effects</strong> are those sounds which are synchronized or matched with what is viewed.
<strong>جلوه های صوتی همزمان </strong>شامل آن دسته از صداهایی هستند که با آنچه مشاهده می شود همگام شده و یا مطابقت دارند.

For example, if the film <strong>portrays</strong> a character playing the piano, the sounds of the piano are projected.
به عنوان مثال ، اگر فیلم شخصیتی را كه پیانو می نوازد <strong>به تصویر بكشد</strong> ، صداهای پیانو پخش می شود.

<strong>Synchronous sounds</strong> contribute to the realism of film and also help to create a particular atmosphere.
<strong>اصوات همزمان</strong> به واقع گرایی فیلم و همچنین به ایجاد یک فضای خاص کمک می کنند.

For example, the 'click' of a door being opened may simply serve to <strong>convince</strong> the audience that the image portrayed is real, and the audience may only subconsciously note the expected sound.
به عنوان مثال ، صدای "کلیک" درب باز شده ممکن است صرفاً برای <strong>متقاعد کردن</strong> مخاطب به واقعی بودن تصویری باشد که به تصویر کشیده می شود و مخاطب فقط ناخودآگاه می تواند صدای مورد انتظار را (در ذهنش) ثبت کند.

However, if the 'click' of an opening door is part of an <strong>ominous action</strong> such as a burglary, the sound mixer may call attention to the 'click' with an increase in volume; this helps to engage the audience in a moment of suspense.
با این حال ، اگر صدای "کلیک" درب بازشو بخشی از <strong>عملی شوم </strong>مانند سرقت باشد ، میکسر صدا با افزایش حجم ممکن است توجه شما را به سوی صدای "کلیک" جلب کند. این موضوع کمک می کند تا مخاطب در یک لحظه تعلیقی درگیر موضوع شود.

<strong> </strong>

<strong>Asynchronous sound effects</strong>, on the other hand, are not matched with a visible source of the sound on screen.
از طرف دیگر ، <strong>جلوه های صوتی ناهمزمان </strong>با منبع قابل مشاهده صدا روی صفحه نمایش مطابقت ندارند.

Such sounds are included so as to provide an appropriate emotional nuance, and they may also add to the realism of the film.
چنین صداهایی گنجانده شده اند تا بتوانند یک تفاوت احساسی مناسب ایجاد کنند و حتی ممکن است به واقع گرایی فیلم نیز بیفزایند.

For example, a film-maker might opt to include the background sound of an ambulance's siren while the <strong>foreground</strong> sound and image portrays an arguing couple.
به عنوان مثال ، یک فیلمساز ممکن است ترجیح دهد صدای پس زمینه آژیر آمبولانس را در حالی که صدا و تصویر<strong> پیش زمینه</strong> یک زوج در حال مشاجره را به تصویر می کشد ، اضافه کند.

The asynchronous ambulance siren underscores the <strong>psychic injury</strong> incurred in the argument; at the same time the noise of the siren adds to the realism of the film byacknowledging the film's city setting.
آژیر ناهمزمان آمبولانس ، <strong>صدمات روانی </strong>وارده در این مشاجره را برجسته تر می کند و در همان زمان سر و صدای آژیر با تأییدی از فضای شهری فیلم به واقع گرایی فیلم می افزاید.

We are <strong>probably</strong> all familiar with background music in films, which has become so ubiquitous as to be noticeable in its absence.
<strong>احتمالاً</strong> همه ما با موسیقی پس زمینه در فیلم ها آشنا هستیم ، موسیقی پس زمینه همه گیر شده است و در صورت عدم وجودش، جای خالی اش به شدت به چشم می آید.

We are aware that it is used to add emotion and <strong>rhythm</strong>.
از این موضوع نیز آگاه هستیم که از این نوع موسیقی برای افزودن احساسات و <strong>ریتم</strong> استفاده می شود.

Usually not meant to be <strong>noticeable</strong>, it often provides a tone or an emotional attitude toward the story and /or the characters depicted.
معمولاً این موضوع به این معنی نیست که زیاد <strong>قابل توجه </strong>باشد ، بلکه اغلب یک لحن یا نگرش احساسی نسبت به داستان و یا شخصیت های به تصویر کشیده شده را فراهم می کند.

<strong>In addition</strong>, background music often foreshadows a change in mood.
<strong>علاوه بر این </strong>، موسیقی پس زمینه اغلب تغییر روحیه را نیز پیش بینی می کند.

For example, <strong>dissonant music</strong> may be used in film to indicate an approaching (but not yet visible) menace or disaster.
به عنوان مثال ، ممکن است از <strong>موسیقی ناهماهنگ </strong>در فیلم برای نشان دادن یک تهدید یا فاجعه نزدیک (که هنوز قابل مشاهده نیست) استفاده شود.

<strong> </strong>

<strong>Background music</strong> may aid viewer understanding by linking scenes.
<strong>موسیقی پس زمینه </strong>ممکن است با پیوند صحنه ها به درک بیننده کمک کند.

For example, <strong>a particular musical theme</strong> associated with an individual character or situation may be repeated at various points in a film in order to remind the audience of salient motifs or ideas.
به عنوان مثال ،<strong> یک موسیقی خاص موضوعی</strong> مرتبط با یک شخصیت یا موقعیت فردی ممکن است در نقاط مختلف یک فیلم تکرار شود تا نقوش و یا ایده های برجسته را به مخاطب یادآوری کند.

Film sound comprises conventions and <strong>innovations</strong>.
صدای فیلم شامل موارد قراردادی و <strong>نوآوری ها </strong>است.

We have come to <strong>expect </strong>an acceleration of music during car chases and creaky doors in horror films.
<strong>انتظار داریم </strong>که در فیلم های ترسناک، در هنگام تعقیب و گریز ماشین ها و فیلم های اکشن و تعقیب و گریزی، شتاب موسیقی را داشته باشیم.

Yet, it is important to note as well that sound is often <strong>brilliantly</strong> conceived.
با این حال ، توجه به این نکته نیز ضروری است که صدا اغلب <strong>به شکل درخشانی</strong> تصور می شود.

<strong>The effects of sound</strong> are often largely subtle and often are noted by only our subconscious minds.
<strong>تأثیرات صداها </strong>اغلب تا حد زیادی ظریف است و غالبا فقط توسط ضمیر ناخودآگاه ما مورد توجه قرار می گیرند.

We need to foster an <strong>awareness</strong> of film sound as well as film space so as to 1 ruly appreciate an art form that sprang to life during the twentieth century - the modern film.
باید<strong> آگاهی </strong>خود از صدای فیلم و همچنین فضای فیلم را افزایش دهیم تا از یک فرم هنری که در طول قرن بیستم وجود داشته است - فیلم مدرن - قدردانی کنیم.