The history of glass

From our earliest origins, man has been making use of <strong>glass</strong>. 
از زمان انسان های نخستین، بشر استفاده های زیادی از <strong>شیشه</strong> کرده است.

Historians have discovered that a type of natural glass - obsidian - formed in places such as the <strong>mouth of a volcano</strong> as a result of the intense heat of an eruption melting sand - was first used as tips for spears.  
مورخان کشف کرده اند که یک نوع شیشه طبیعی به نام آبسیدین که در مناطقی همچون<strong> دهانه آتشفشان </strong>که در نتیجه گرمای شدید فوران شن و ماسه شکل گرفته است، در آغاز به منظوز استفاده در نوک نیزه ها استفاده می شده است.

Archaeologists have even found evidence of man-made glass which dates back to 4000 BC; this took the form of glazes used for coating stone beads.
حتی باستان شناسان شواهدی از شیشه دست ساز پیدا کرده اند که قدمت آن به 4 هزار سال قبل از میلاد باز می گردد که به شکل لعاب های استفاده می شده است که برای پوشاندن مهره های سنگی به کار می رفته اند.

It was not until 1500 BC, however, that the first hollow glass <strong>container</strong> was made by covering a sand core with a layer of molten glass.  
با این وجود، استفاده از شیشه تا 1500 سال قبل از میلاد مسیح، اولین <strong>ظرف</strong> شیشه ای تو خالی به وسیله پوشاندن یک هسته ماسه ای با یک لایه از شیشه مذاب ساخته شد، وجود نداشت.

<strong>Glass blowing</strong> became the most common way to make glass containers from the first century BC. 
<strong>شیشه سازی </strong>(شیشه گری) رایج ترین روش برای ساخت ظروف شیشه ای از قرن اول پیش از میلاد بود.

The glass made during this time was highly <strong>coloured</strong> due to the impurities of the raw material.
شیشه ای که در طول این مدت ساخته شد به دلیل ناخالصی های بسیاری که داشت، به شکل رنگارنگی،<strong> رنگ آمیزی </strong>می شد.

In the first century AD, methods of creating colourless glass were developed, which was then <strong>tinted</strong> by the addition of colouring materials.
در قرن یکم میلادی، روش هایی برای ساخت شیشه بی رنگ به وجود آمد که با افزودن مواد رنگی به شیشه باعث <strong>رنگ آمیزی </strong>ان می شدند.

The <strong>secret</strong> of glass making was taken across Europe by the Romans during this century.  
<strong>راز</strong> ساخت شیشه در طول همان قرن به وسیله رومیان در قاره اروپا کشف شد.

However, they <strong>guarded</strong> the skills and technology required to make glass very closely, and it was not until their empire collapsed in 476 AD that glass-making knowledge became widespread throughout Europe and the Middle East.  
با این وجود آن ها مهارت ها و فناوری های مورد نیاز برای ساخت شیشه در اروپا را کاملا <strong>مورد حفاظت قرار دادند</strong> و فقط در زمان فروپاشی امپراطوری آن ها در سال 476 میلادی، دانش تولید شیشه در تمام اروپا و خاورمیانه گسترش پیدا کرد.

From the 10th century onwards, the Venetians gained a <strong>reputation</strong> for technical skill and artistic ability in the making of glass bottles, and many of the city’s craftsmen left Italy to set up glassworks throughout Europe.
از قرن دهم به بعد بود که ونیزی ها به دلیل مهارت فنی و همچنین توانایی هنری که در ساخت بطری های شیشه ای داشتند، به <strong>شهرت</strong> رسیدند و در پی آن بسیاری از این صنعتگران ایتالیا را ترک کردند تا کارخانه های شیشه سازی را در تمام قاره اروپا راه اندازی کنند.

A major milestone in the history of glass occurred with the invention of lead crystal glass by the English glass <strong>manufacturer</strong> George Ravenscroft (1632 - 1683).
در تاریخ شیشه همزمان با اختراع شیشه کریستالی سربی که توسط <strong>تولید کننده</strong> انگلیسی شیشه به نام "جورج راونسرافت" انجام شد، نقطه عطف بزرگی به وجود آمد. 

He attempted to counter the effect of clouding that sometimes occurred in blown glass by introducing lead to the raw materials used in the <strong>process</strong>.
او در تلاش بود تا با افزودن سرب به مواد اولیه مورد استفاده در این <strong>فرایند</strong> با روند کدرشدن شیشه که گاهی اوقات در شیشه های دمیده شده به وجود می آمد، مقابله کند.

The new glass he created was softer and easier to <strong>decorate</strong>, and had a higher refractive index, adding to its brilliance and beauty, and it proved invaluable to the optical industry.
شیشه جدیدی که او ساخته بود نرم تر و بهتر <strong>تزئین</strong> می شد و ضریب شکست بالاتری نیز داشت، بر درخشندگی و زیبایی آن افزوده شده بود و برای صنعت نور و بازتاب نور بسیار ارزشمند بود.

It is thanks to Ravenscroft’s <strong>invention</strong> that optical lenses, astronomical telescopes, microscopes and the like became possible.
به لطف <strong>اختراع</strong> "رونسکرافت"، لنزهای نوری، تلسکوپ های نجومی، میکروسکوپ ها و دیگر موارد مشابه ساخته شدند.

In Britain, the modern glass <strong>industry</strong> only really started to develop after the repeal of the Excise Act in 1845.
در بریتانیا،<strong> صنعت</strong> مدرن شیشه فقط بعد از لغو قانون مالیات در سال 1845 توسعه پیدا کرد.

Before that time, heavy <strong>taxes</strong> had been placed on the amount of glass melted in a glasshouse, and were levied continuously from 1745 to 1845.
پیش از آن زمان،<strong> مالیات</strong> سنگینی را بر روی حجم شیشه ذوب شده در تولیدی شیشه وضع کرده بودند و از سال 1745 تا 1845 به صورت مداوم این مالیات وضع می شد.

Joseph Paxton’s Crystal Palace at London’s Great Exhibition of 1851 marked the beginning of glass as a <strong>material</strong> used in the building industry.
کاخ بلورین "جوزف پکستون" در نمایشگاه بزرگ در لندن در سال 1851، سرآغاز استفاده از شیشه به عنوان <strong>ماده ای </strong>که در صنعت ساختمان (سازی) استفاده می شود، بود.

This <strong>revolutionary</strong> new building encouraged the use of glass in public, domestic and horticultural architecture.
این ساختمان جدید <strong>متحول کننده،</strong> باعث تشویق در استفاده از شیشه در معماری عمومی، معماری داخلی و باغبانی شد.

Glass <strong>manufacturing</strong> techniques also improved with the advancement of science and the development of better technology.
تکنیک های<strong> تولید</strong> شیشه نیز با پیشرفت علم و توسعه فناوری بهتر، بهبود پیدا کردند.

From 1887 onwards, glass making developed from traditional mouth-blowing to a semi-automatic process, after factory- owner HM Ashley introduced a machine capable of producing 200 bottles per hour in Castleford, Yorkshire, England - more than three times quicker than any previous production method.
از سال 1887 به بعد، ساخت شیشه از حالت دمیدن سنتی به یک فرایند نیمه اتوماتیک تبدیل شد، پس از آن که صاحب کارخانه "اچ ام اشلی" دستگاهی را تولید کرد که قادر به تولید 200 بطری در ساعت در کستلفورد، یورک شایر و انگلستان بود که این روش تولید سه برابر سریع تر از روش تولید قبلی بود.  

Then in 1907, the first fully automated machine was <strong>developed</strong> in the USA by Michael Owens - founder of the Owens Bottle Machine Company (later the major manufacturers Owens- Illinois) - and installed in its factory.
سپس در سال 1907 بود که نخستین ماشین تمام اتوماتیک در آمریکا به وسیله "مایکل اونز"- موسسه کارخانه ماشین آلات تولید کننده بطری (که بعدها به گروه کارخانه های اونز-ایلینویز تغییر کرد)<strong> گسترش </strong>و توسعه پیدا کرد و در کارخانه خود او نیز نصب شد.

Owens’ <strong>invention</strong> could produce an impressive 2,500 bottles per hour.
<strong>اختراع</strong> "اونز" می توانست تعداد 2500 بطری که رقمی چشمگیر بود را در هر ساعت تولید کند.

Other <strong>developments</strong> followed rapidly, but it was not until the First World War when Britain became cut off from essential glass suppliers, that glass became part of the scientific sector.
<strong>پیشرفت های </strong>دیگر در این زمینه به سرعت انجام شد، اما تا زمان جنگ جهانی اول که دست بریتانیا از منابع تامین کننده اصلی شیشه کوتاه شد، شیشه و ساخت آن تبدیل به یکی از بخش های علمی گردید.

<strong>Previous to this</strong>, glass had been seen as a craft rather than a precise science.
<strong>پیش از آن</strong>، شیشه بیشتر به عنوان یک هنر دستی شناخته می شد تا به عنوان یک علم دقیق.

Today, <strong>glass making</strong> is big business. 
امروزه <strong>ساخت شیشه </strong>تجارت بزرگی به حساب می آید.

It has become a modem, hi-tech industry operating in a fiercely competitive global market where quality, design and service levels are critical to <strong>maintaining</strong> market share. 
(در حال حاضر) این صنعت تبدیل به یک صنعت مدرن و پیشرفته شده است که در یک بازار جهانی بسیار رقابتی فعالیت می کند و در آن بازار، کیفیت، طراحی و سطح خدمات برای <strong>حفظ</strong> سهم بازار دارای اهمیت بسیار زیادی است.

Modern glass plants are <strong>capable</strong> of making millions of glass containers a day in many different colours, with green, brown and clear remaining the most popular. 
کارخانه های تولید مدرن شیشه <strong>قادرند</strong> تا میلیون ها ظرف شیشه ای در روز در رنگ های مختلف بسازند که سبز، قهوه ای و بی رنگ و شفاف در بین آن ها همچنان محبوب ترین هستند.

Few of us can <strong>imagine</strong> modem life without glass. 
تعداد انگشت شماری از بین ما می توانند زندگی مدرن را بدون وجود شیشه <strong>تصور کنند. </strong>

It <strong>features</strong> in almost every aspect of our lives - in our homes, our cars and whenever we sit down to eat or drink. 
شیشه<strong> تقریبا</strong> در تمام جنبه های زندگی ما ظاهر می شود که می توان از جمله آن به خانه هایمان، ماشین هایمان و مکان هایی که برای خوردن و نوشیدن در آنجا مینشینیم، اشاره کنیم.

<strong>Glass packaging</strong> is used for many products, many beverages are sold in glass, as are numerous foodstuffs, as well as medicines and cosmetics. 
برای بسیاری از محصولات از<strong> بسته بندی شیشه ای</strong> استفاده می شود، بسیاری از نوشیدنی ها در شیشه به فروش می رسند، در خصوص مواد غذایی متعدد و همچنین داروها و لوازم آرایشی نیز همین موضوع صدق می کند.

Glass is an <strong>ideal material</strong> for recycling, and with growing consumer concern for green issues, glass bottles and jars are becoming ever more popular. 
شیشه یک <strong>ماده ایده آل </strong>برای بازیافت است و با توجه بیشتر مصرف کنندگان به مسائل زیست محیطی، بطری ها و ظروف شیشه ای نیز در این بین محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند.

Glass <strong>recycling</strong> is good news for the environment. 
<strong>بازیافت</strong> شیشه خبر خوشایندی برای محیط زیست است.

It saves used glass <strong>containers</strong> being sent to landfill. 
این موضوع باعث می شود که <strong>ظروف</strong> شیشه ای استفاده شده به محل دفن زباله ها فرستاده نشوند.

As less energy is needed to <strong>melt</strong> recycled glass than to melt down raw materials, this also saves fuel and production costs. 
از آنجایی که برای <strong>ذوب کردن </strong>شیشه های بازیافتی به انرژی کمتری نسبت به ذوب مواد اولیه نیاز است، این موضوع در مصرف سوخت و هزینه های تولید نیز موجب صرفه جویی می شود.

Recycling also reduces the need for raw materials to be quarried, thus saving precious resources. 
همچنین بازیافت، نیازمندی به معادن مواد اولیه را کاهش می دهد، بنابراین باعث ذخیره شدن منابع گران بها می شود.