Why being bored is stimulating – and useful, too?

This most common of <strong>emotions </strong>is turning out to be more interesting than we thought.
این <strong>احساسات </strong>بسیار متداول، بیشتر از آن چیزی که فکرش را کنید، جالب است.

We all know how it feels – it’s <strong>impossible</strong> to keep your mind on anything, time stretches out, and all the things you could do seem equally unlikely to make you feel better.
همه ما میدانیم که این موضوع چه حسی دارد- تمرکز کردن روی هر چیزی <strong>غیرممکن</strong> است، زمان در حال سپری شدن است و تمام کاری که از دستتان برمیآید، متاسفانه این است که فقط کاری کنید که حس بهتری داشته باشید.

 But <strong>defining </strong>boredom so that it can be studied in the lab has proved difficult.
اما <strong>تعریف</strong> بی حوصلگی، به طوری که بخواهیم به صورت آزمایشگاهی آن را مطالعه کنیم، کار دشواری است.

For a start, it can <strong>include</strong> a lot of other mental states, such as frustration, apathy, depression and indifference.
برای شروع می توان گفت که این حس شامل بسیاری از حالت های روانی دیگر همچون نا امیدی، بی تفاوتی، افسردگی و بی اهمیتی را نیز<strong> شامل می شود.</strong>

 There isn’t even agreement over whether <strong>boredom</strong> is always a low-energy, flat kind of emotion or whether feeling agitated and restless counts as boredom, too.
حتی در خصوص این موضوع که آیا <strong>کسل بودن</strong>، همواره به معنی پایین بودن میزان انرژی و یا خنثی بودن از لحاظ احساسی است، یا اینکه تحریک شدن و بی تابی و بیقراری نیز نوعی کسالت به حساب می آید، هنوز هیچ توافقی صورت نگرفته است.

 In his book, Boredom: A Lively History, Peter Toohey at the University of Calgary, Canada, compares it to <strong>disgust</strong> – an emotion that motivates us to stay away from certain situations.
"پیتر توهی" در دانشگاه کلگری کانادا در کتاب خودش با نام "کسالت"، این حس را با انزجار مقابسه می کند- <strong>حس انزجار </strong>در واقع حسی است که ما را تحریک می کند تا از شرایط و موقعیت های خاصی دوری کنیم.  

 ‘If <strong>disgust </strong>protects humans from infection, boredom may protect them from “infectious” social situations,’ he suggests.
او اعتقاد دارد اگر <strong>حس انزجار </strong>انسان را در برابر عفونت های جسمی محافظت می کند، س کسل بودن نیز ممکن است افراد را در برابر موقعیت های اجتماعی سمی مراقبت کند.

By asking people about their experiences of boredom, Thomas Goetz and his team at the University of Konstanz in Germany have recently identified five <strong>distinct </strong>types:
"توماس گوتز" وهمکارانش در دانشگاه کنستانز در آلمان، اخیرا از افراد در خصوص تجربیاتشان در مورد حس کسالت سوال پرسیده و تحقیق کرده اند و از این طریق توانسته اند تا پنج نوع<strong> متمایز</strong> (از کسالت) را شناسایی کنند:

<strong>indifferent</strong>, calibrating, searching, reactant and apathetic.
 <strong>بی تفاوتی</strong>، واسنجی، جستجوگری، واکنش دهندگی و همچنین بی حسی (این 5 مورد هستند).

These can be <strong>plotted </strong>on two axes – one running left to right, which measures low to high arousal, and the other from top to bottom, which measures how positive or negative the feeling is.
این موارد می توانند در دو محور <strong>ترسیم شوند</strong>- یک محور از چپ به راست است که از میزان تحریک کم تا زیاد را می سنجد و محور بعدی نیز از بالا به پایین است که میزان مثبت یا منفی بودن احساس را اندازه گیری می کند.  

<strong> Intriguingly</strong>, Goetz has found that while people experience all kinds of boredom, they tend to specialise in one.
<strong>به طرز شگفت انگیزی</strong> او متوجه شد، با آن که افراد تقریبا انواع مختلف کسالت را تجربه می کنند، اما تمایل دارند که در یکی از این موارد برجسته تر باشند.  

Of the five types<strong>, the most</strong> <strong>damaging</strong> is ‘reactant’ boredom with its explosive combination of high arousal and negative emotion.
 از بین این پنج نوع<strong>، مخرب ترین</strong> مورد کسالت، واکنش دهندگی است که با ترکیب انفجاری برانگیختگی زیاد و احساسات منفی همراه می شود.

The most useful is what Goetz calls ‘indifferent’ boredom: someone isn’t engaged in anything satisfying but still feels relaxed and <strong>calm</strong>.
مفیدترین مورد نیز آن چیزی است که "گوتز" آن را بی تفاوتی نام می نهد: کسی که درگیر هیچ گونه کار رضایت بخشی نیست، اما همچنان نیز احساس آرامش و <strong>خونسردی</strong> می کند.  

However, it remains to be seen whether there are any character traits that <strong>predict</strong> the kind of boredom each of us might be prone to.
با این حال باید دید که آیا ویژگی های شخصیتی وجود دارند که نوع کسالت هر کدام از ما را بتوانند <strong>پیش بینی کنند</strong> یا خیر.

<strong> </strong>

<strong>Psychologist</strong> Sandi Mann at the University of Central Lancashire, UK, goes further.
<strong>روانشناسی</strong> به نام "سندی مان" در دانشگاه سنترال لنکشایر انگلیس از این نیز فراتر می رود.  

 ‘All <strong>emotions</strong> are there for a reason, including boredom,’ she says.
او عقیده دارد که تمام <strong>احساسات</strong> از جمله کسالت بنا به دلایلی وجود دارند.  

Mann has found that being bored makes us more <strong>creative</strong>.
"مان" متوجه شد که حس کسالت باعث <strong>خلاقیت</strong> بیشتر ما می شود.  

 ‘We’re all afraid of being bored but in actual fact it can lead to all kinds of <strong>amazing</strong> things,’ she says.
او می گوید:" همه ما از اینکه کسل شویم و حوصله مان سر برود، می ترسیم، اما در واقع این موضوع می تواند به منجر به <strong>شگفت انگیز شدن </strong>موضوعات زیادی شود."

In experiments <strong>published </strong>last year, Mann found that people who had been made to feel bored by copying numbers out of the phone book for 15 minutes came up with more creative ideas about how to use a polystyrene cup than a control group.
در نتایج آزمایشاتی که در سال گذشته<strong> انتشار پیدا کرد</strong>، "مان" متوجه شد افرادی که به مدت یک ربع شماره ها را از روی دفترچه تلفن کپی می کنند و خسته می شوند، ایده های خلاقانه تری را در خصوص نحوه استفاده از لیوان پلی استایرن (لیوان یک بار مصرف) را نسبت به گروه شاهد (کنترل) ارائه می کنند.

Mann concluded that a passive, boring activity is best for creativity because it allows the mind to <strong>wander.</strong>
"مان" این چنین نتیجه گرفت که یک فعالیت منفعلانه و خسته کننده برای داشتن خلاقیت بهترین گزینه است، زیرا به ذهن اجازه می دهد تا آزادانه <strong>بچرخد. </strong><strong> </strong>

In fact, she goes so far as to <strong>suggest</strong> that we should seek out more boredom in our lives.
در واقع او تا جایی پیش رفت که <strong>پیشنهاد می دهد</strong>، باید در زندگی خودمان به دنبال کسالت و خستگی باشیم.

Psychologist John Eastwood at York University in Toronto, Canada, isn’t <strong>convinced.</strong>
"جان ایستوود"، روانشناسی در دانشگاه یورک در تورنتو کانادا، با این پاسخ ها <strong>قانع نشده است. </strong>

 ‘If you are in a state of <strong>mind-wandering</strong> you are not bored,’ he says.
او می گوید، اگر در <strong>حالت روحی سرگردان و آشفته ای </strong>هستید، خسته و کسل نخواهید شد.  

‘In my view, by definition boredom is an undesirable state.’ That doesn’t necessarily mean that it isn’t <strong>adaptive</strong>, he adds.
او همچنین افزود به نظر من طبق تعریف (ها)، کسالت یک حالت روحی نامطلوب است و لزوما به معنی این نیست که (با انسان) <strong>سازگار</strong> شده است.

 ‘<strong>Pain</strong> is adaptive – if we didn’t have physical pain, bad things would happen to us.
"<strong>درد</strong>، مولفه سازگاری است- اگر درد جسمی نداشته باشیم، اتفاقات بدی برایمان می افتد."

Does that mean that we should actively <strong>cause</strong> pain? No.
آیا این به معنی آن است که باید به صورت خودکار و فعال برای خودمان درد <strong>درست کنیم</strong>؟ نه.  

But even if boredom has evolved to help us <strong>survive,</strong> it can still be toxic if allowed to fester.’
اما حتی در صورتی که حس کسل بودن برای<strong> بقا</strong> ما تکامل پیدا کرده باشد، اگر اجازه دهید که به آستانه برسد، می تواند برای شما سمی و خطرناک شود.

For Eastwood, the central feature of boredom is a failure to put our ‘attention system’ into gear.
از نگاه "ایستوود"، ویژگی و مشخصه اصلی کسالت در واقع عدم به کار انداختن "سیستم توجه" ما است.

 This <strong>causes</strong> an inability to focus on anything, which makes time seem to go painfully slowly.
این موضوع <strong>باعث می شود </strong>تا تمرکز بر روی هر چیزی ممکن نشود و این موضوع نیز به نوبه خودش باعث می شود تا زمان به شکل دردناکی بسیار کند پیش رود.  

What’s more, your efforts to <strong>improve</strong> the situation can end up making you feel worse.
علاوه بر آن، تلاش هایتان که به منظور<strong> بهتر کردن </strong>اوضاع انجام می دهید، می تواند منجر به بدتر شدن حال شما شود.

‘People try to connect with the world and if they are not successful there’s that <strong>frustration and irritability</strong>,’ he says.
او می گوید:" مردم در تلاش هستند تا با دنیای اطرافشان ارتباط برقرار کنند و اگر در این راه موفق نباشند، نتیجه ای به دست می آید، <strong>نا امیدی و تحریک پذیری</strong> است."

 Perhaps most <strong>worryingly</strong>, says Eastwood, repeatedly failing to engage attention can lead to state where we don’t know what to do any more, and no longer care.
"ایستوود" اعتقاد دارد که شاید این موضوع <strong>نگران کننده </strong>باشد که عدم توجه مکر می تواند منجر به وضعیتی شود که دیگر نمی دانیم چه کار کنیم و دیگر اهمیتی نیز به هیچ چیز نمی دهیم.

Eastwood’s team is now trying to <strong>explore</strong> why the attention system fails.
تیم "ایستوود" در حال تلاش برای<strong> کشف</strong> علت شکست سیستم توجهی است.  

It’s early days but they think that <strong>at least</strong> some of it comes down to personality.
روزهای اولیه تحقیقات است اما آن ها فکر می کنند که <strong>حداقل</strong> بخشی از این موضوع به شخصیت مربوط می شود.

 Boredom <strong>proneness</strong> has been linked with a variety of traits.
کسالت و خستگی<strong> به شکلی ظریف</strong> با انواع مختلف صفات مرتبط است.

People who are <strong>motivated by</strong> pleasure seem to suffer particularly badly.
به نظر می رسد افرادی که از شادی و لذت <strong>انگیزه می گیرند</strong>، به شکل ویژه و بدی نیز رنج می کشند.

Other <strong>personality traits</strong>, such as curiosity, are associated with a high boredom threshold.
دیگر <strong>ویژگی های شخصیتی </strong>همچون کنجکاوی با آستانه بالایی از کسالت و خستگی همراه هستند.

More <strong>evidence </strong>that boredom has detrimental effects comes from studies of people who are more or less prone to boredom.
از مطالعات و پژوهش های صورت گرفته بر روی افرادی که کم و بیش مستعد کسالت و بی حوصلگی هستند، <strong>شواهد</strong> بیشتری مبنی بر آثار زیان بار حس کسالت و بی حوصلگی به دست آمد.   

It seems those who bore easily face poorer <strong>prospects</strong> in education, their career and even life in general.  
به نظر می رسد افرادی که به سادگی کسل می شوند، با <strong>چشم اندازهای </strong>بدتری در زمینه تحصیل، شغل و حتی زندگی روزمره خودشان روبرو هستند.

But of course, <strong>boredom</strong> itself cannot kill – it’s the things we do to deal with it that may put us in danger.
اما قطعا <strong>خستگی و کسالت </strong>کشنده نیست- این ها همگی کارهایی است که ما برای مقابله با آن انجام می دهیم و ممکن است ما را در معرض خطر قرار دهد.

 What can we do to <strong>alleviate</strong> it before it comes to that?
پیش از رسیدن به آن، چه کاری از ما برای <strong>کاهش</strong> آن می آید؟

 Goetz’s group has one <strong>suggestion.</strong>
گروه "گوتز" یک <strong>پیشنهاد</strong> دارد.  

Working with <strong>teenagers,</strong> they found that those who ‘approach’ a boring situation – in other words, see that it’s boring and get stuck in anyway – report less boredom than those who try to avoid it by using snacks, TV or social media for distraction.
در هنگام کار با <strong>نوجوانان</strong>، آن ها متوجه شدند افرادی که به یک وضعیت خسته کننده و کسل کننده نزدیک می شوند- به عبارت دیگر می بینند که این وضعیت خسته کننده است و هنوز هم درگیر آن هستند- نسبت به افرادی که سعی می کنند تا با استفاده از تنقلات، تلویزیون و یا رسانه های اجتماعی حواس خود را پرت کرده و از آن موقعیت جلوگیری کنند، کمتر خسته می شوند. 

Psychologist Francoise Wemelsfelder speculates that our <strong>over-connected</strong> lifestyles might even be a new source of boredom.
روانشناسی به نام "فرانسوا وملسفلدر" حدس می زند که حتی ممکن است شیوه های زندگی <strong>بیش از حد ارتباطی</strong> ما، در واقع منبع جدیدی از کسالت باشد.

 ‘In modern human <strong>society</strong> there is a lot of overstimulation but still a lot of problems finding meaning,’ she says.
او اعتقاد دارد:" در<strong> جامعه</strong> بشری امروزی، تحریک (ذهن) و انگیزه بیش از حد نیاز وجود دارد، اما هنوز هم مشکلات زیادی در پیدا کردن معنای اصلی (این حس) وجود دارد."

So <strong>instead of</strong> seeking yet more mental stimulation, perhaps we should leave our phones alone, and use boredom to motivate us to engage with the world in a more meaningful way.
بنابراین<strong> در عوض</strong> تحریک ذهنی بیشتر، شاید بهتر باشد تلفن های خود را کنار بگذاریم و از کسالت برای ایجاد انگیزه به منظور تعامل بیشتر با دنیا استفاده کنیم.