What is a port city?

The port city <strong>provides</strong> a fascinating and rich understanding of the movement of people and goods around the world.
یک شهر بندری درکی غنی و بسیار جذاب را از حرکت و تکاپوی مردم و کالاها در سرتاسر دنیا <strong>ایجاد</strong> می کند.

We understand a port as a centre of land-sea exchange, and as a major source of livelihood and a major force for cultural mixing.
یک بندر را به عنوان مرکز تبادل بین خشکی و دریا و همچنین اصلی ترین منبع تامین معاش و نیروی اصلی برای تبادل فرهنگی در نظر می گیریم.

But do ports all produce a range of common urban <strong>characteristics</strong> which justify classifying port cities together under a single generic label?
اما آیا بندرها همه ی <strong>خصوصیات</strong> شهری را که یک بندر را جز شهرها طبقه بندی می کند به وجود می آورند؟

Do they have enough in<strong> common</strong> to warrant distinguishing them from other kinds of cities?
و یا خصوصیات بندرها به اندازه ی کافی با هم <strong>مشترک</strong> هستند که بتوان آن ها را از دیگر شهرها متمایز دانست؟

A. A port must be <strong>distinguished </strong>from a harbour. They are two very different things.
بندر با لنگر گاه بایستی از هم <strong>متمایز</strong> باشند. این دو، دو چیز کاملا متفاوت از هم اند.

 Most ports have poor harbours, and many fine harbours see few ships. Harbour is a physical <strong>concept</strong>, a shelter for ships; port is an <strong>economic</strong> concept, a <strong>centre</strong> of land-sea exchange which requires good access to a hinterland even more than a sea-linked foreland.
بسیاری از بندرها، اسکله های ضعیفی دارند و در بسیاری از اسکله های خوب کشتی های کمی دیده می شود. اسکله مکانی محسوس است که وجود فیزیکی دارد در واقع پناهگاه و محل اسکانی برای کشتی ها به شمار می رود؛ در حالی که بندر <strong>مفهومی اقتصادی</strong> دارد و <strong>مرکز</strong> تبادلات خشکی و آبی است که نیاز به داشتن دسترسی مناسبی به مناطق داخلی سرزمین دارد. این نیاز حتی بیشتر از نیاز به داشتن ارتباط بین یک دریا و جنگل است.

It is landward access, which is productive of goods for <strong>export</strong> and which demands <strong>imports</strong>, that is critical.
داشتن مسیر دسترسی برای خشکی که تولید کننده ی کالا برای <strong>صادرات</strong> و همچنین <strong>واردات</strong> است بسیار حیاتی می باشد.

Poor <strong>harbours</strong> can be improved with breakwaters and dredging if there is a demand for a port.
شرایط <strong>لنگرگاه های</strong> ضعیف را می توان با ایجاد موج شکن و همچنین لایه روبی که مورد نیاز یک بندر مناسب است، بهبود بخشید.

Madras and Colombo are <strong>examples</strong> of harbours expensively improved by enlarging, dredging and building breakwaters.
مادراس و کولومبو <strong>نمونه ی</strong> لنگرگاه هایی می باشند که با احداث موج شکن، افزایش فضا و همچنین لایه برداری کف دریا بسیار پیشرفت کرده اند.

B. Port cities become <strong>industrial</strong>, financial and service centres and political capitals because of their water connections and the urban concentration which arises there and later draws to it railways, highways and air routes.
شهرهای بندری به دلیل اتصال به آب دریا و تمرکز مردم که در آن جا به وجود می آید، تبدیل به مراکز <strong>صنعتی، </strong>مالی، خدماتی و سیاسی می شوند که طی گذر زمان راه آهن، فرودگاه و بزرگراه ها را نیز به سمت خود می کشند.

Water transport means cheap access, the chief basis of all port cities.
حمل و نقل دریایی به معنی دسترسی آسان و ارزان است که مبنای تمام شهرهای بندری است.

 Many of the world’s <strong>biggest cities</strong>, for example, London, New York, Shanghai, Istanbul, Buenos Aires, Tokyo, Jakarta, Calcutta, Philadelphia and San Francisco began as ports – that is, with land-sea exchange as their major function – but they have since grown disproportionately in other respects so that their port functions are no longer dominant.
بسیاری از <strong>بزرگ ترین شهرهای</strong> دنیا به عنوان مثال لندن، نیویورک، شانگهای، استانبول، بوینس آیرس، توکیو، جاکارتا، کلکته، فیلادلفیا و سانفرانسیکو به عنوان بندر پایه گذاری شدند اما دیگر جهات آن ها به صورت نامتناسب و بیشتر رشد کرد، بیه طوری که بندر بودن این شهرها امروزه دیگر اهمیتی ندارد.

They <strong>remain</strong> different kinds of places from non-port cities and their port functions account for that difference.
این شهرها به عنوان مکان هایی متفاوت از بنادر <strong>باقی مانده اند</strong> و عملکرد بندری آن ها باعث همین تفاوت ها شده است.   

C.Port functions, more than anything else, make a city <strong>cosmopolitan.</strong>
ساختارهای بندری بیش از هر چیز دیگری باعث <strong>جهانی شدن</strong> یک شهر می شود.

A port city is open to the world. In it races,<strong> cultures</strong>, and ideas, as well as goods from a variety of places, jostle, mix and enrich each other and the life of the city.
درهای شهر بندری به روی دنیا باز است، در این شهر <strong>فرهنگ ها،</strong> ایده ها و همچنین کالاهای مختلف از مناطق گوناگون با یکدیگر در هم آمیخته اند و باعث پویایی زندگی در شهر می شوند.

The smell of the sea and the <strong>harbour,</strong> the sound of boat whistles or the moving tides are symbols of their multiple links with a wide world, samples of which are present in microcosm within their own urban areas.
بوی دریا و <strong>لنگرگاه</strong> صدای بادبان قایق ها و یا حرکت امواج همگی نمادهایی از ارتباطات متعدد و آمیخته ی آن ها با یک جهان پهناور است  که در شهر خودشان نیز تمام این ها وجود دارد.

D. Sea ports have been transformed by the <strong>advent</strong> of powered vessels, whose size and draught have increased.
با <strong>ظهور</strong> کشتی هایی که مجهز به موتورخانه های بزرگ هستند شکل بندرها نیز تغییر کرده است.

 Many<strong> formerly</strong> important ports have become economically and physically less accessible as a result.
در نتیجه بسیاری از بندرهای مهم <strong>پیشین </strong>که از نظر اقتصادی و فیزیکی مهم بودند در حال حاضر دسترسی کمتری به آن ها وجود دارد.

By-passed by most of their former enriching flow of exchange, they have become <strong>cultural and economic</strong> backwaters or have acquired the character of museums of the past.
با عبور از بیشتر تبادلات و داد و ستدهای غنی خود، اکنون تبدیل به پس زمینه های <strong>فرهنگی و اقتصادی</strong> شده اند که کاراکترهای خاص خود را دارند.

Examples of these are Charleston, Salem, Bristol, Plymouth, Surat, Galle, Melaka, Soochow, and a long list of earlier prominent <strong>port cities</strong> in Southeast Asia, Africa and Latin America.
نمونه هایی از این موارد شامل چارلزتون، سالم، بریستول، پلیموث، سورات، گالی، ملکه، سوچو و لیست بلند بالایی از <strong>شهرهای</strong> <strong>بندری</strong> در آسیای جنوبی، آفریقا و آمریکای لاتین است.

E. Much <strong>domestic</strong> port trade has not been recorded. What evidence we have suggests that domestic trade was greater at all periods than external trade.
بسیاری از تجارت های <strong>داخلی</strong> بنادر ثبت نشده است چه شواهدی داریم که تجارت داخلی در تمام زمان ها بزرگ تر از تجارت خارجی بوده است.

 Shanghai, for example, did most of its trade with other <strong>Chinese ports</strong> and inland cities. Calcutta traded mainly with other parts of India and so on.
به عنوان مثال شانگهای بیشتر تجارت خود را با دیگر <strong>بنادر چین</strong> و شهرهای داخلی انجام می داد. تجارت کلکته نیز عمدتا با دیگر بخش های هندوستان بود.

<strong>Most</strong> of any city’s population is engaged in providing goods and services for the city itself.
<strong>اغلب</strong> مردم هر شهر درگیر تهیه ی کالاهای مورد نیاز شهر خود می باشند.

<strong>Trade outside</strong> the city is its basic function. But each basic worker requires food, housing, clothing and other such services. <strong>Estimates</strong> of the ratio of basic to service workers range from 1:4 to 1:8.
تجارت <strong>برون شهری</strong> اساس و پایه ی عملکرد آن است. اما هر کارگر پایه ای نیاز به غذا، مسکن، پوشاک و دیگر خدمات دارد. <strong>تخمین</strong> میزان پایه به خدمات کارگران از 1:4 تا 1:8 است.

F. No city can be simply a port but must be involved in a variety of other <strong>activities.</strong>
هیچ شهری نمی تواند فقط بندر باشد بلکه باید <strong>فعالیت</strong> های دیگری نیز داشه باشد.

The port function of the city draws to it raw materials and<strong> distributes</strong> them in many other forms.
یک شهر بندری مواد اولیه ازم را به خود جذب کرده و از آن خا به اشکال دیگر استفاده کرده و آن ها را <strong>توزیع</strong> می کند.

Ports <strong>take advantage</strong> of the need for breaking up the bulk material where water and land transport meet and where loading and unloading costs can be minimised by refining raw materials or turning them into finished goods.
بندرها از نیاز به شکستن موانع در مواردی که از حمل و نقل زمینی و آبی استفاده می کنند و در جاهایی که هزینه ی تخلیه و بتارگیری مواد اولیه را می توان با تجزیه و یا ترکیب آن ها به حداقل رساند، <strong>سود می برند</strong>.

The major examples here are oil refining and ore refining, which are commonly located at ports. It is not easy to draw a line around what is and is not a port function. All ports handle, unload, sort, alter, process,<strong> repack</strong>, and reship most of what they receive.
مثال های عمده ی موجود در اینجا تصفیه ی روغن و تصفیه سنگ است که غالبا هم در بندرها وجود دارند. اغلب بندرها تمام مواد و کالاهای دریافتی را هماهنگ سازی، بارگیری، تخلیه، پردازش، <strong>بسته بندی مجدد</strong> و بارگیری مجدد می کنند.

A city may still be regarded as a port city when it becomes involved in a great range of functions not immediately involved with ships or <strong>docks.
</strong>یک شهر ممکن است حتی زمانی که در طیف وسیعی از عملکردهایی که نیاز به کشتی یا <strong>اسکله</strong> ندارند هم به عنوان یک شهر بندری در نظر گرفته شود.

G. Cities which began as <strong>ports </strong>retain the chief commercial and administrative centre of the city close to the waterfront.
شهرهایی که به عنوان <strong>بندر</strong> تشکیل شدند مراکز تجاری و اداری اصلی شهر را نزدیک به آب نگه می دارند.

The centre of New York is in <strong>lower </strong>Manhattan between two river mouths, the City of London is on the Thames, Shanghai along the Bund. This proximity to water is also true of Boston, Philadelphia, Bombay, Calcutta, Madras, Singapore, Bangkok, Hong Kong and Yokohama, where the commercial, financial, and administrative centres are still grouped around their harbours even though each city has expanded into a <strong>metropolis</strong>.
مرکز نیویورک در <strong>قسمت پایینی</strong> منهتن و بین دو دهانه ی رود واقع شده است، شهر لندن روی تایمز است و شانگهای هم در امتداد رود بوند می باشد. این همجواری با آب در بوستون، فیلادلفیا، بمبئی، کلکته،مادراس، سنگاپور، بانکوک، هنگ کنک و یاکوهاما دیده می شود. در این موارد که ذکر شد، مراکز مالی، اقتصادی، تجاری و اداری هنوز هم در اطراف بندرگاه ها وجود دارند، و فرقی هم نمی کند که بندر یک شهر کوچک باشد و یا تبدیل به یک <strong>کلان شهر </strong>شده باشد.

Even a <strong>casual</strong> visitor cannot mistake them as anything but port cities.
حتی یک بازدید کننده ی <strong>معمولی</strong> هم نمی تواند آن ها را چیزی جز شهرهای بندری در نظر بگیرد.