The return of the huarango

The arid valleys of southern Peru are welcoming the return of a <strong>native</strong> plant
دره های خشک جنوب پرو از بازگشت یک گیاه <strong>بومی</strong> استقبال می کنند

The south coast of Peru is a narrow, 2,000-kilometer-<strong>long</strong> strip of desert squeezed between the Andes and the Pacific Ocean.  
سواحل جنوبی پرو یک <strong>نوار</strong> باریک به طول 2000 کیلومتر از صحرا است که بین رشته کوه های آند و اقیانوس آرام فشرده شده است.

It is also one of the most <strong>fragile</strong> ecosystems on Earth.  
همچنین یکی از <strong>شکننده</strong> ترین اکوسیستم های روی زمین است.

It hardly ever rains there, and the only year-round source of water is located tens of meters below the <strong>surface</strong>.  
در آنجا به ندرت باران می بارد و تنها منبع آب در طول سال، ده ها متر زیر <strong>سطح زمین</strong> قرار دارد.

This is why the huapango tree is so suited to life there: it has the longest roots of any tree in the world.  
به همین دلیل است که درخت هواپانگو برای زندگی در آنجا بسیار مناسب است: این درخت طولانی ترین ریشه را در مقایسه با هر درختی در جهان دارد.

They stretch down 50-80 meters and, as well as sucking up water for the tree, they bring it into the higher subsoil, <strong>creating</strong> a water source for other plant life.
آنها تا 50 تا 80 متر امتداد می یابند و علاوه بر مکیدن آب برای خود درخت، آن را به سطحی بالاتر در زیر زمین می آورند و منبع آبی برای زندگی گیاهان دیگر <strong>ایجاد می کنند.</strong>

Dr. David Beresford-Jones, an archaeobotanist at Cambridge University, has been studying the role of the huarango tree in <strong>landscape</strong> change in the Lower Ica Valley in southern Peru.  
دکتر دیوید برسفورد-جونز، باستان شناس در دانشگاه کمبریج، نقش درخت هورانگو را در تغییر <strong>چشم انداز</strong> در دره Lower Ica در جنوب پرو مطالعه کرده است.

He believes the huarango was key to the ancient people’s diet and, because it could reach deep water sources, it allowed local people to <strong>withstand</strong> years of drought when their other crops failed.  
او معتقد است که هورانگو در رژیم غذایی مردم باستان نقش کلیدی داشت و از آنجایی که می توانست به منابع آب عمیق برسد، به مردم محلی این امکان را می داد که سال ها در برابر خشکسالی <strong>مقاومت کنند، </strong>زمانی که محصولات دیگرشان نتوانستند تاب بیاورند.

But over the centuries huarango trees were <strong>gradually</strong> replaced with crops.  
اما در طول قرن ها، درختان هورانگو <strong>به تدریج</strong> با محصولات زراعی جایگزین شدند.

Cutting down native woodland leads to erosion, as there is nothing to keep the soil in place. So when the huarangos go, the land <strong>turns into </strong>a desert.  
قطع درختان بومی منجر به فرسایش می شود، زیرا چیزی برای حفظ خاک در آنجا وجود ندارد. بنابراین وقتی هوآرانگوها می روند، زمین به بیابان <strong>تبدیل می شود.</strong>

Nothing <strong>grows</strong> at all in the Lower Ica Valley now.
در حال حاضر هیچ چیز در دره Lower Ica <strong>رشد</strong> نمی کند.

For centuries the huarango tree was <strong>vital</strong> to the people of the neighboring Middle Ica Valley too.  
برای قرن‌ها، درخت هورانگو برای مردم دره Middle Ica نیز <strong>حیاتی</strong> بود.

They grew vegetables under it and ate <strong>products</strong> made from its seed pods.  
زیر آن سبزیجات می کاشتند و <strong>محصولاتی</strong> که از غلاف بذر آن درست می شد، می خوردند.

Its leaves and bark were used for herbal remedies, while its branches were used for charcoal for cooking and heating, and its <strong>trunk</strong> was used to build houses.  
از برگ و پوست آن برای درمان گیاهی و در عین حال، از شاخه های آن به عنوان زغال چوب برای پخت و پز و گرما استفاده می شد و <strong>تنه</strong> آن نیز برای ساختن خانه به کار می رفت.

But now it is <strong>disappearing</strong> rapidly.  
اما اکنون به سرعت در حال <strong>ناپدید شدن</strong> است.

The majority of the huarango forests in the valley have already been cleared for fuel and agriculture – initially, these were smallholdings, but now they’re huge farms producing crops for the international <strong>market</strong>.
اکثر جنگل‌های هورانگو در این دره تاکنون به عنوان سوخت و برای کشاورزی پاکسازی شده‌اند - در ابتدا، این جنگل‌ها، خرده مالکیت داشتند، اما اکنون مزارع بزرگی هستند که محصولات کشاورزی را برای <strong>بازار</strong> بین‌المللی تولید می‌کنند.

‘Of the forests that were here 1,000 years ago, 99 per cent have already gone,’ says botanist Oliver Whaley from Kew Gardens in London, who, together with ethnobotanist Dr William Milliken, is running a pioneering project to <strong>protect</strong> and restore the rapidly disappearing habitat.  
الیور ویلی، گیاه شناس از باغ های کیو در لندن، که به همراه دکتر ویلیام میلیکن، گیاه شناس قومی، پروژه ای پیشگام را برای <strong>محافظت</strong> و بازگرداندن زیستگاه هایی که به سرعت ناپدید می شوند، اجرا می کند، می گوید: از جنگل هایی که 1000 سال پیش در این زیستگاه بودند، 99 درصد از بین رفته اند.

In order to succeed, Whaley needs to get the local people on board, and that has meant <strong>overcoming</strong> local prejudices.  
برای موفقیت، Whaley باید همراهی مردم محلی را داشته باشد و این به معنای <strong>غلبه</strong> بر تعصبات محلی است.

 ‘Increasingly aspirational <strong>communities</strong> think that if you plant food trees in your home or street, it shows you are poor, and still need to grow your own food,’ he says.  
او می‌گوید: «<strong>جوامع</strong> به‌طور فزاینده‌ای فکر می‌کنند که اگر در خانه یا خیابان خود درختان خوردنی بکارید، نشان می‌دهد که شما فقیر هستید و هنوز باید غذای خود را پرورش دهید.»

In order to stop the Middle Ica Valley going the same way as the Lower Ica Valley, Whaley is <strong>encouraging</strong> locals to love the huarangos again.  
به منظور جلوگیری از تبدیل شدن دره Middle Ica به دره Lower Ica ، ویلی، مردم محلی را <strong>تشویق</strong> می کند که دوباره هوآرانگوها را دوست داشته باشند.

 ‘It’s a process of <strong>cultural</strong> resuscitation,’ he says.  
او می گوید: «این یک فرآیند احیای <strong>فرهنگی</strong> است.

He has already set up a huarango festival to reinstate a sense of pride in their eco-heritage, and has helped local schoolchildren <strong>plant</strong> thousands of trees.
او قبلاً جشنواره هوارانگو را برای بازگرداندن حس غرور به میراث زیست محیطی آنها راه اندازی کرده است و به دانش آموزان محلی کمک کرده است هزاران درخت <strong>بکارند</strong>.

‘In order to get people <strong>interested in </strong>habitat restoration, you need to plant a tree that is useful to them,’ says Whaley.  
ویلی می گوید: «برای اینکه مردم را به بازسازی زیستگاه <strong>علاقه مند </strong>کنید، باید درختی بکارید که برای آنها مفید باشد.

So, he has been working with <strong>local</strong> families to attempt to create a sustainable income from the huarangos by turning their products into foodstuffs.  
بنابراین، او با خانواده‌های <strong>محلی</strong> کار می‌کند تا با تبدیل محصولات آنها به مواد غذایی، درآمدی پایدار از هوآرانگوها ایجاد کند.

 ‘Boil up the beans and you get this <strong>thick</strong> brown syrup like molasses.  
لوبیاها را بجوشانید و این شربت قهوه ای <strong>غلیظ</strong> مانند ملاس به دست می آید.

You can also use it in drinks, soups or <strong>stews</strong>.’  
همچنین می توانید از آن در نوشیدنی، سوپ یا <strong>خورش</strong> استفاده کنید.

The pods can be ground into flour to make cakes, and the seeds <strong>roasted</strong> into a sweet, chocolatey ‘coffee’. ‘It’s packed full of vitamins and minerals,’ Whaley says.
می‌توان غلاف‌ها را به آرد تبدیل کرد تا کیک درست کرد و دانه‌ها را در یک «قهوه» شیرین و شکلاتی <strong>برشته کرد.</strong> ویلی می‌گوید: «این مملو از ویتامین‌ها و مواد معدنی است.

And some farmers are already <strong>planting</strong> huarangos.  
و برخی از کشاورزان <strong>در حال کاشت</strong> هوارانگو هستند.

Alberto Benevides, owner of Ica Valley’s only certified organic <strong>farm</strong>, which Whaley helped set up, has been planting the tree for 13 years.  
آلبرتو بنوید، مالک تنها <strong>مزرعه</strong> ارگانیک Ica Valley که Whaley به راه اندازی آن کمک کرد، 13 سال است که این درخت را کاشته است.

He produces <strong>syrup</strong> and flour, and sells these products at an organic farmers’ market in Lima. His farm is relatively small and doesn’t yet provide him with enough to live on, but he hopes this will change.  
او <strong>شربت</strong> و آرد تولید می کند و این محصولات را در بازار کشاورزان ارگانیک در لیما می فروشد. مزرعه او نسبتاً کوچک است و هنوز امکانات کافی برای زندگی او را فراهم نمی کند، اما او امیدوار است که این وضعیت تغییر کند.

 ‘The organic market is <strong>growing</strong> rapidly in Peru,’ Benevides says.  
بنوید می گوید: «بازار محصولات ارگانیک به سرعت در پرو <strong>در حال رشد</strong> است.

‘I am <strong>investing</strong> in the future.’
"من روی آینده <strong>سرمایه گذاری</strong> می کنم."

But even if Whaley can convince the local people to fall in love with the huarango again, there is still the <strong>threat</strong> of the larger farms.  
اما حتی اگر ویلی بتواند مردم محلی را متقاعد کند که دوباره عاشق هورانگو شوند، همچنان <strong>خطر</strong> مزارع بزرگتر وجود دارد.

Some of these cut across the forests and <strong>break up </strong>the corridors that allow the essential movement of mammals, birds and pollen up and down the narrow forest strip.  
برخی از این ها جنگل ها را قطع می کنند و دالان هایی که امکان حرکت ضروری پستانداران، پرندگان و گرده ها را به سمت بالا و پایین نوار جنگلی باریک می دهد، <strong>از بین می برند</strong>.

In the hope of counteracting this, he’s <strong>persuading</strong> farmers to let him plant forest corridors on their land.  
به امید مقابله با این وضعیت، او کشاورزان را <strong>ترغیب می کند </strong>که به او اجازه دهند در زمین هایشان دالان های جنگلی بکارند.

He believes the extra woodland will also benefit the farms by <strong>reducing</strong> their water usage through a lowering of evaporation and providing a refuge for bio-control insects.
او معتقد است که جنگل های اضافی، با <strong>کاهش</strong> مصرف آب از طریق کاهش تبخیر و ایجاد پناهگاهی برای حشرات کنترل شده زیستی به مزارع نیز کمک خواهد کرد.

‘If we can record biodiversity and see how it all works, then we’re in a good <strong>position</strong> to move on from there.  
اگر بتوانیم تنوع زیستی را ثبت کنیم و ببینیم که چگونه برای همه منفعت دارد، پس در <strong>موقعیت</strong> خوبی برای حرکت رو به جلو از آن نقطه هستیم.

Desert habitats can <strong>reduce</strong> down to very little,’ Whaley explains.  
ویلی توضیح می‌دهد که زیستگاه‌های بیابانی می‌توانند به مقدار بسیار کمی <strong>کاهش یابند</strong>.

‘It’s not like a rainforest that needs to have this huge <strong>expanse</strong>.  
«این مانند یک جنگل بارانی نیست که نیاز به داشتن این <strong>وسعت</strong> عظیم داشته باشد.

Life has always been <strong>confined</strong> to corridors and islands here.  
زندگی همیشه در اینجا <strong>محدود</strong> به دالان ها و جزایر بوده است.

If you just have a few trees left, the <strong>population</strong> can grow up quickly because it’s used to exploiting water when it arrives.’  
اگر فقط چند درخت باقی مانده باشد، <strong>جمعیت</strong> می تواند به سرعت رشد کند، زیرا به بهره برداری از آب، زمانیکه به آن دست پیدا می کند، عادت کرده است.

He sees his project as a model that has the potential to be <strong>rolled out</strong> across other arid areas around the world.  
او پروژه خود را به عنوان مدلی می بیند که پتانسیل آن را دارد که در سایر مناطق خشک در سراسر جهان <strong>اجرا شود.</strong>

 ‘If we can do it here, in the most fragile system on Earth, then that’s a real message of hope for lots of places, including Africa, where there is <strong>drought</strong> and they just can’t afford to wait for rain.’
"اگر ما بتوانیم این کار را اینجا انجام دهیم، در شکننده ترین سیستم روی زمین، پس این، یک پیام واقعی امیدوار کننده برای بسیاری از مکان ها از جمله آفریقا است، جایی که <strong>خشکسالی</strong> وجود دارد و آنها نمی توانند منتظر باران باشند."