The Dead Sea Scrolls

In late 1946 or early 1947, three Bedouin teenagers were <strong>tending</strong> their goats and sheep near the ancient settlement of Qumran, located on the northwest shore of the Dead Sea in what is now known as the West Bank.  
در اواخر سال 1946 یا اوایل سال 1947، سه نوجوان بادیه نشین در نزدیکی شهرک باستانی قمران، واقع در ساحل شمال غربی دریای مرده در جایی که امروزه به عنوان کرانه باختری شناخته می شود، از بزها و گوسفندان خود <strong>مراقبت می کردند</strong>.

One of these young shepherds tossed a rock into an opening on the side of a cliff and was surprised to hear a <strong>shattering</strong> sound.
یکی از این چوپانان جوان، سنگی را به دهانه ای در کنار صخره پرتاب کرد و از شنیدن صدای <strong>شکسته شدن چیزی</strong> متعجب شد.

He and his companions later entered the cave and stumbled across a collection of large clay jars, seven of which <strong>contained</strong> scrolls with writing on them. The teenagers took the seven scrolls to a nearby town where they were sold for a small sum to a local antiquities dealer.  
او و همراهانش بعداً وارد غار شدند و به طور تصادفی با مجموعه‌ای از کوزه‌های سفالی بزرگ مواجه شدند که هفت تای آن <strong>حاوی</strong> طومارهایی بود که روی آن‌ها نوشته هایی وجود داشت. نوجوانان هفت طومار را به شهر مجاور بردند و در آنجا به مبلغ ناچیزی به یک دلال عتیقه محلی فروخته شد.

Word of the find spread, and Bedouins and <strong>archaeologists</strong> eventually unearthed tens of thousands of additional scroll fragments from 10 nearby caves; together they make up between 800 and 900 manuscripts. It soon became clear that this was one of the greatest archaeological discoveries ever made.
خبر این کشف، منتشر شد و بادیه نشینان و <strong>باستان شناسان</strong> در نهایت ده ها هزار قطعه طومار دیگر را از 10 غار مجاور کشف کردند. آنها روی هم بین 800 تا 900 نسخه خطی را تشکیل می دهند. به زودی مشخص شد که این یکی از بزرگترین اکتشافات باستان شناسی بوده است.

The origin of the Dead Sea Scrolls, which were written around 2,000 years ago between 150 BCE and 70 CE, is still the subject of scholarly debate even today. According to the prevailing theory, they are the work of a population that inhabited the area until Roman troops destroyed the <strong>settlement</strong> around 70 CE.  
منشا طومارهای دریای مرده که حدود 2000 سال پیش بین 150 سال پیش از میلاد تا 70 پس از میلاد نوشته شده اند، هنوز موضوع بحث های علمی است. بر اساس تئوری رایج، آنها کار جمعیتی هستند که تا زمانی که نیروهای رومی در حدود سال 70 پس از میلاد این بادیه را ویران کردند، در این منطقه <strong>ساکن بودند</strong><strong>.</strong>

The area was known as Judea at that time, and the people are thought to have <strong>belonged</strong> to a group called the Essenes, a devout Jewish sect.
این منطقه در آن زمان به نام یهودیه شناخته می شد و گمان می رود که مردم آن به گروهی به نام Essenes، یک فرقه  مذهبی یهودی، <strong>تعلق داشته باشند</strong><strong>.</strong>

The majority of the texts on the Dead Sea Scrolls are in Hebrew, with some fragments written in an <strong>ancient</strong> version of its alphabet thought to have fallen out of use in the sixth century BCE. But there are other languages as well.  
اکثر متون روی طومارهای دریای مرده به زبان عبری هستند و برخی از قطعات آن با حروف الفبای <strong>باستانی</strong> آن نوشته شده اند که گمان می رود در قرن پنجم قبل از میلاد کاربرد خود را از دست داده است. اما زبان های دیگری نیز وجود دارد.

Some scrolls are in Aramaic, the language spoken by many inhabitants of the region from the sixth century BCE to the siege of Jerusalem in 70 CE. In addition, several texts feature <strong>translations</strong> of the Hebrew Bible into Greek.
برخی از طومارها به زبان آرامی هستند، زبانی که بسیاری از ساکنان این منطقه از قرن ششم پیش از میلاد تا محاصره اورشلیم در سال 70 پس از میلاد به آن زبان صحبت می‌کردند. علاوه بر این، چندین نسخه دارای <strong>ترجمه‌های</strong> کتاب مقدس عبری به یونانی هستند.

The Dead Sea Scrolls include fragments from every book of the Old Testament of the Bible except for the Book of Esther. The only entire book of the Hebrew Bible <strong>preserved</strong> among the manuscripts from Qumran is Isaiah; this copy, dated to the first century BCE, is considered the earliest biblical manuscript still in existence.  
طومارهای دریای مرده شامل بخش هایی از تمام کتاب های مقدس عهد عتیق به جز کتاب استر است. تنها کتاب کامل از بین کتاب های مقدس عبری که در میان نسخه‌های خطی قمران <strong>حفظ شده</strong>، اشعیا است. این نسخه که مربوط به قرن اول قبل از میلاد است، قدیمی ترین نسخه خطی کتاب مقدس است که هنوز وجود دارد.

Along with biblical texts, the scrolls include documents about sectarian regulations and <strong>religious</strong> writings that do not appear in the Old Testament.
علاوه بر متون کتاب مقدس، این طومارها شامل اسنادی در مورد مقررات فرقه و نوشته های <strong>مذهبی</strong> است که در عهد عتیق وجود ندارد.

The writing on the Dead Sea Scrolls is mostly in black or <strong>occasionally</strong> red ink, and the scrolls themselves are nearly all made of either parchment (animal skin) or an early form of paper called ‘papyrus’.  
نوشته روی طومارهای دریای مرده عمدتاً با جوهر سیاه یا <strong>گاهی</strong> قرمز است و خود طومارها تقریباً همگی از پوست (پوست حیوانات) یا از نوع اولیه کاغذ به نام «پاپیروس» تهیه شده‌اند.

The only exception is the scroll numbered 3Q15, which was created out of a combination of copper and tin. Known as the Copper Scroll, this curious document features letters chiselled onto metal – perhaps, as some have theorized, to better withstand the passage of time. One of the most <strong>intriguing</strong> manuscripts from Qumran, this is a sort of ancient treasure map that lists dozens of gold and silver caches.  
تنها استثنا طومار شماره 3Q15 است که از ترکیب مس و قلع ایجاد شده است. این سند نادر که به عنوان طومار مسی شناخته می‌شود، حروفی را نشان می‌دهد که بر روی فلز تراشیده شده‌اند - شاید، همانطور که برخی نظریه پردازی کرده اند، برای مقاومت بهتر در برابر گذر زمان. یکی از <strong>جالب‌ترین</strong> نسخه‌های خطی قمران، یک نوع نقشه گنج باستانی است که ده‌ها انبار طلا و نقره را لیست کرده است.

Using an unconventional vocabulary and odd spelling, it describes 64 underground hiding places that supposedly contain riches <strong>buried</strong> for safekeeping.  
با استفاده از واژگان نامتعارف و املای عجیب، 64 مخفیگاه زیرزمینی را توصیف می کند که ظاهراً حاوی ثروت هایی است که برای حفاظت از آنها، <strong>دفن شده اند</strong><strong>.</strong>

None of these hoards have been recovered, possibly because the Romans pillaged Judea during the first century CE. According to various <strong>hypotheses</strong>, the treasure belonged to local people, or was rescued from the Second Temple before its destruction or never existed to begin with.
هیچ یک از این انبارها پیدا نشده است، احتمالاً به این دلیل که رومی ها، یهودیه را در قرن اول میلادی غارت کردند. بر اساس <strong>فرضیه های</strong> مختلف، گنج، متعلق به مردم محلی بوده یا قبل از تخریب از معبد دوم خارج و حفظ شده است یا از ابتدا وجود نداشته است.

Some of the Dead Sea Scrolls have been on interesting journeys. In 1948, a Syrian Orthodox archbishop known as Mar Samuel acquired four of the original seven scrolls from a Jerusalem shoemaker and part-time antiquity dealer, paying less than $100 for them. He then travelled to the United States and unsuccessfully <strong>offered</strong> them to a number of universities, including Yale.  
برخی از طومارهای دریای مرده، سفرهای جالبی را طی کردند. در سال 1948، یک اسقف اعظم ارتدوکس سوری معروف به مار ساموئل، چهار طومار از هفت طومار اصلی را از یک کفاش و فروشنده پاره وقت آثار باستانی اورشلیمی به دست آورد و کمتر از 100 دلار برای آنها پرداخت. او سپس به ایالات متحده سفر کرد و با عدم موفقیت، آنها را به تعدادی از دانشگاه ها از جمله Yale <strong>پیشنهاد داد</strong><strong>.</strong>

Finally, in 1954, he placed an <strong>advertisement</strong> in the business newspaper The Wall Street Journal – under the category ‘Miscellaneous Items for Sale’ – that read: ‘Biblical Manuscripts dating back to at least 200 B.C. are for sale.  
سرانجام، در سال 1954، او <strong>آگهی‌ای</strong> را در روزنامه تجاری وال استریت ژورنال – در دسته «اقلام متفرقه برای فروش» منتشر کرد که در آن نوشته شده بود: «نسخه‌های خطی کتاب مقدس که حداقل به 200 سال قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد، به فروش گذاشته شده اند.

This would be an ideal gift to an educational or religious institution by an individual or group.’ Fortunately, Israeli archaeologist and statesman Yigael Yadin <strong>negotiated</strong> their purchase and brought the scrolls back to Jerusalem, where they remain to this day.
این نسخه ها، یک هدیه ایده آل برای یک موسسه آموزشی یا مذهبی که توسط یک فرد یا گروه [اداره می شود] خواهد بود.» خوشبختانه، باستان شناس و سیاستمدار اسرائیلی، یگائل یادین، درباره خرید آنها <strong>مذاکره کرد</strong> و طومارها را به اورشلیم بازگرداند، جایی که تا به امروز در آنجا باقی مانده است.

In 2017, researchers from the University of Haifa restored and deciphered one of the last untranslated scrolls. The university’s Eshbal Ratson and Jonathan Ben-Dov spent one year <strong>reassembling</strong> the 60 fragments that make up the scroll.  
در سال 2017، محققان دانشگاه حیفا یکی از آخرین طومارهای ترجمه نشده را بازسازی و رمزگشایی کردند. اشبال راتسون و جاناتان بن‌دوف از این دانشگاه یک سال را صرف <strong>سرهم کردن مجدد </strong>60 قطعه‌ای کردند که طومار را تشکیل می‌دهند.

Deciphered from a band of coded text on <strong>parchment</strong>, the find provides insight into the community of people who wrote it and the 364-day calendar they would have used. The scroll names celebrations that indicate shifts in seasons and details two yearly religious events known from another Dead Sea Scroll. Only one more known scroll remains untranslated.
این نسخه کشف شده که از چندین متن رمزگذاری شده روی <strong>کاغذ پوستی</strong> رمزگشایی شده است، بینشی را در مورد جامعه افرادی که آن را نوشته اند و تقویم 364 روزه ای که آنها استفاده می کردند، ارائه می دهد. این طومار جشن‌هایی را نام‌گذاری می‌کند که نشان‌دهنده تغییر فصول است و جزئیات دو رویداد مذهبی سالانه را که از طومار دیگر دریای مرده بدست آمده است، نشان می‌دهد. فقط یک طومار کشف شده دیگر، ترجمه نشده باقی مانده است.