Vote For Women

<strong>The suffragette movement</strong>, which campaigned for votes for women in the early twentieth century, is most commonly associated with the Pankhurst family and militant acts of varying degrees of violence.
<strong>جنبش انتخاباتی </strong>که در اوایل قرن بیستم برای دادن <strong>حق رای </strong>به زنان مبارزه می کرد معمولا همراه با خانواده پانکهورست و اقدامات ستیزه جویانه با درجات مختلف خشونت بود.

<strong>The Museum</strong> of London has drawn on its archive collection to convey a fresh picture with its exhibition.
<strong>موزه</strong> لندن کلکسیون آرشیوی خود را تصویر سازی کرده است تا چشم انداز جدیدی را به مخاطب منتقلل کند.

The Purple, White and Green: Suffragettes in London 1906-14.
بنفش، سفید و سبز: گیاهان زراعی در لندن بین سال های 1914-1906

<strong> </strong>

<strong>The name</strong> is a reference to the colour scheme that the Women’s Social and Political Union (WSPU) created to give the movement a uniform, nationwide image.
این <strong>نام</strong> منبعی برای طرح رنگی است که جامعه زنان و اتحادیه های سیاسی آن را خلق کردند تا شکل واحدی به جنبش ها بدهند.

By doing so, it became one of the first groups to project a corporate identity, and it is this advanced marketing strategy, along with the other <strong>organisational and commercial achievements</strong> of the WSPU, to which the exhibition is devoted.
با این کار، این یکی از گروه هایی بود که هویت شرکتی را ارائه داد و این اتفاق استراتژی پیشرفته بازار یابی را همراه با دیگر <strong>دستاوردهای سازمانی و تجاری</strong> WSPU بود که نمایشگاه اختصاصی از آثار و دستاوردهایش را به خود اختصاص داد.  

<strong> </strong>

<strong>Formed</strong> in 1903 by the political campaigner Mrs Emmeline Pankhurst and her daughters Christabel and Sylvia, the WSPU began an educated campaign to put women’s suffrage on the political agenda.
سازمان WSPU توسط خانم مبارز سیاسی به نام املین پانکورست و دخترانش کریستابل و سیلویا <strong>تشکیل شد</strong> که در واقع یک کارزار آموزشی برای دادن حق رای به زنان در دستور کار سیاسی بود.

New , Australia and <strong>parts</strong> of the United States had already enfranchised women, and growing numbers of their British counterparts wanted the same opportunity.
نیو، استرالیا و <strong>مناطقی</strong> از ایالات متحده قبلا به زنان حق رای داده بودند و تعداد بیشتری از زنان هم رده ی آن ها خواستار همین فرصت بودند.

With their <strong>slogan</strong> ‘Deeds not words’, and the introduction of the colour scheme, the WSPU soon brought the movement the cohesion and focus it had previously lacked.
این سازمان با <strong>شعار</strong> "عمل، نه سخن" و معرفی رنگ واحد در مدت زمان کمی جنبش را به انسجام و ترکزی رساند که قبلا فاقد آن بود.

<strong>Membership </strong>grew rapidly as women deserted the many other, less directed, groups and joined it.
<strong>عضو گیری </strong>سازمان زمانی رشد سریعی را تجربه کرد که زنانی از اماکن دیگر که کمتر هدایت میشدند به سرعت عضو این سازمان شدند.

By 1906 the WSPU headquarters, <strong>called </strong>the Women’s Press Shop, had been established in Charing Cross Road and in spite of limited communications (no radio or television, and minimal use of the telephone) the message had spread around the country, with members and branch officers stretching to as far away as Scotland.
در سال 1906 دفتر مرکزی سازمان <strong>به نام </strong>فروشگاه مطبوعاتی زنان در منطقه چارینگ کروس تاسیس شد و علی رغم ارتباطات محدود (بدون رادیو یا تلویزیون و استفاده کم از تلفن) پیام در سرتاسر کشور با تاسیس شعبات مختلف پخش شد و حتی تا اسکاتلند نیز رسید.

<strong> </strong>

<strong>The newspapers</strong> produced by the WSPU, first Votes for Women and later The Suffragette, played a vital role in this communication.
<strong>روزنامه های </strong>تولیدی توسط این سازمان به نام های "حق رای برای زنان" و " هواداران حق رای برای زنان" نقش حیاتی را در این ارتباطات بر عهده داشتند. 

<strong>Both</strong> were sold throughout the country and proved an invaluable way of informing members of meetings, marches, fund-raising events and the latest news and views on the movement.
<strong>هر دو </strong>روزنامه در سرتاسر کشور فروخته شدند و راهی بی نظیر را برای اطلاع رسانی به اعضای جلسه، راهپیمایی ها، رویدادهای جمع آوری سرمایه و آخرین اخبار و دیدگاه ها در مورد جنبش را به ثبت رساندند.

<strong> </strong>

<strong>Equally</strong> importantly for a rising political group, the newspaper returned a profit.
<strong>دقیقا</strong> به همان میزان که یک گروه سیاسی نیاز دارد، این روزنامه سودمند بود.

This was <strong>partly</strong> because advertising space was bought in the paper by large department stores such as Selfridges, and jewellers such as Mappin & Webb.
این امر<strong> تا حدودی</strong> به این دلیل بود که فضای تبلیغاتی توسط فروشگاه های بزرگ همچون سلفریج و جواهر سازانی همچون وب و مپین در این کاغذها اقلام خود را ارائه می دادند.

These two, <strong>together</strong> with other like- minded commercial enterprises sympathetic to the cause, had quickly identified a direct way to reach a huge market of women, many with money to spend.
این دو فروشگاه<strong> همراه با</strong> دیگر شرکت های تجاری دلسوز برای زنان به سرعت راه مستقیمی را برای دستیابی به بخش بزرگی از بازار زنان که پول زیادی هم برای خرج کردن داشتند، پیدا کردند.

The <strong>creation</strong> of the colour scheme provided another money-making opportunity which the WSPU was quick to exploit.
<strong>ساخت</strong> الگوی رنگ فرصت دیگری برای پول سازی بود که WSPU به سرعت از آن بهره برد.

<strong>The group</strong> began to sell playing cards, board games, Christmas and greeting cards, and countless other goods, all in the purple, white and green colours.
<strong>این گروه</strong> شروع به فروش کارت های بازی، بازی های رومیزی، کارت های تبریک کریسمس و... و بسیاری از کالاهای دیگر در رنگ های بنفش، سبز و سفید کرد.

In 1906 such merchandising of a corporate identity was a new marketing <strong>concept</strong>.
در سال 1906 چنین تجارتی با هویت شرکتی در واقع یک <strong>مفهوم</strong> جدید بازاریابی بود.

But the <strong>paper </strong>and merchandising activities alone did not provide sufficient funds for the WSPU to meet organisational costs, so numerous other fund-raising activities combined to fill the coffers of the ‘war chest’.
اما این فعالیت های تجاری و<strong> مطبوعاتی</strong> نتوانست به تنهایی بودجه کافی برای تامین هزینه های سازمانی فراهم کند، بنابراین فعالیت های متعدد دیگری برای جمع آوری پول و پر کردن صندوق ها به راه افتاد.

<strong>The most</strong> <strong>notable</strong> of these was the Woman’s Exhibition, which took place in 1909 in a Knightsbridge ice-skating rink, and in 10 days raised the equivalent of £250,000 today.
<strong> </strong><strong>برجسته ترین </strong>این فعالیت ها نمایشگاه زنان بود که در سال 1909 در پیست اسکیت روی یخ نایتبریج برگزار شد و طی مدت 10 روز معادل 250 هزار پوند به پول امروز جمع شد.

The <strong>Museum</strong> of London’s exhibition is largely visual, with a huge number of items on show.
نمایشگاه <strong>موزه</strong> لندن تا حدود زیادی کل بصری دارد و وسایل زیادی نیز در آن به نمایش گذاشته شده است.

Against a <strong>quiet background</strong> hum of street sounds, copies of The Suffragette, campaign banners and photographs are all on display, together with one of Mrs shoes and a number of purple, white and green trinkets.
در <strong>پس زمینه ای </strong>از خیابانی<strong> آرام</strong> کپی بنرهای طرفداران حقوق زنان، آگهی های تبلیغاتی به همراه کفش و کمی از وسایل خرده ریزه بنفش، سبز و سفید به نمایش در می آمد.

<strong> </strong>

<strong>Photographs</strong> depict vivid scenes of a suffragette’s life: WSPU members on a self- proclaimed ‘monster’ march, wearing their official uniforms of a white frock decorated with purple, white and green accessories; women selling The Suffragette at street corners, or chalking up pavements with details of a forthcoming meeting.
<strong>عکس ها</strong> قسمت های واضحی از زندگی یک موافق حق رای به زنان را نشان می داد: اعضای سازمان WSPU در یک راهپیمایی خود را هیولا می نامند و لباسی رسمی و تزئین شده با رنگ های سفید و سبز و بنفش می پوشند: زنانی که در کنار خیابان دستفروشی می کنند و یا جزئیات جلسات آینده را در خیابان ها عنوان می کنند.

<strong>Windows</strong> display postcards and greeting cards designed by women artists for the movement, and the quality of the artwork indicates the wealth of resources the WSPU could call on from its talented members.
<strong>پنجره ها </strong>محلی برای نمایش کارت پستال و کارت های تبریک طراحی شده توسط زنان هنرمند برای این جنبش را نشان می دادند. کیفیت آثار هنری نیز نشانگر ثروت منابعی بود که این سازمان می توانست از اعضای خود درخواست کند.

<strong>Visitors</strong> can watch a short film made up of old newsreels and cinema material which clearly reveals the political mood of the day towards the suffragettes.
<strong>بازدیدکنندگان</strong> می توانستند فیلم کوتاهی متشکل از روزنامه های خبری قدیمی و دیگر موارد سینمایی را تماشا کنند که به وضوح روحیه سیاسی آن دوران را نسبت به افراد ویژه نشان می داد.

<strong>The programme</strong> begins with a short film devised by the ‘antis’ - those opposed to women having the vote -depicting a suffragette as a fierce harridan bullying her poor, abused husband.
<strong>برنامه</strong> با یک فیلم کوتاه ابداعی توسط ""آنتیس" آغاز می شود- کسانی که مخالف حق رای زنان هستند- مضمون به شکلی است که یک طرفدار حقوق زنان در حال زورگویی به شوهر فقیر خود است.

<strong>Original </strong>newsreel footage shows the suffragette Emily Wilding Davison throwing herself under King George V’s horse at a famous race.
تصاویر<strong> اصلی </strong>خبرها نشان می دهند که امیلی وایلدینگ دیویسون، مبارزان سبک انتخاب شده در یک مسابقه معروف خود را زیر اسب پادشاه جورج پنجم می اندازد.

<strong> </strong>

<strong>Although</strong> the exhibition officially charts the years 1906 to 1914, graphic display boards outlining the bills of enfranchisement of 1918 and 1928, which gave the adult female populace of Britain the vote, show what was achieved.
<strong>اگرچه</strong> این نمایشگاه به صورت رسمی سال های 1906 تا 1914 را ترسیم می کند اما تابلوهای نمایشی گرافیکی که حاوی لوح های حق انحصاری در سال های 1918 و 1928 است و حق رای را به زنان بزرگسال انگلیسی می دهد، نشان دهنده ماحصل حقیقی آن کار است.

<strong>It demonstrates</strong> how advanced the suffragettes were in their thinking, in the marketing of their campaign, and in their work as shrewd and skilful image-builders.
<strong>نشان می دهد </strong>که چگونه هواداران حق رای زنان در نحوه تفکرشان، در تبلیغ کمپینشان و در کارشان به عنوان تصویر ساز زیرک و ماهر پیشرفت کرده اند

It also <strong>conveys</strong> a sense of the energy and ability the suffragettes brought to their fight for freedom and equality.
این همچنین حسی از انرژی و توانایی افراد زیر سم قانونی را برای مبارزه به منظور کسب آزادی و برابری <strong>به ارمغان می آورد. </strong>

And it <strong>illustrates</strong> the intelligence employed by women who were at that time deemed by several politicians to have ‘brains too small to know how to vote’.
و این موضوع <strong>نشانگر</strong> هوشی است که توسط همان زنانی به کار گرفته شد که در آن زمان چندین سیاستمدار گمان می کردند مغز کوچک و کم ظرفیتی برای دانستن نحوه رای دادن دارند.