A visit to Oymyakon, the world’s coldest town

You don’t need a sat nav to <strong>drive</strong> to Oymyakon. 
برای <strong>رانندگی</strong> به Oymyakon به مسیریابی ماهواره ای نیازی ندارید.

From Yakutsk you cross the Lena River and simply <strong>follow</strong> the M56 almost all of the way before taking a left at Tomtor for the final few kilometres. 
از یاکوتسک از رودخانه لنا عبور می‌کنید و تقریباً تمام مسیر M56 را <strong>دنبال می‌کنید </strong>و چند کیلومتر آخر را در Tomtor به سمت چپ می‌روید.

The journey takes two days of hard driving; two days of glistening landscapes, frozen rivers and untouched snow; two days of endless forest and <strong>breathtaking</strong> beauty; two days to penetrate the heart of Siberia and reach the coldest inhabited place on Earth. The beauty surprised me. 
این سفر، شامل دو روز رانندگی سخت، دو روز تماشای مناظر درخشان، رودخانه های یخ زده و برف دست نخورده؛ دو روز جنگل بی پایان و زیبایی <strong>نفس گیر،</strong> دو روز برای نفوذ به قلب سیبری و رسیدن به سردترین مکان مسکونی روی زمین طول میکشد. زیبایی آن، من را شگفت زده کرد.

Siberia isn’t known for its pleasant appearance. It’s always billed as a place of hardship. But for hour after hour, the wintry wonderland was bathed in a crisp, clean sunshine, presenting a continuous panorama of <strong>conifer</strong> trees wreathed in silence and snow.
سیبری از لحاظ ظاهر دلپذیرش مشهور نشده بلکه همیشه به عنوان محل سختی در نظر آورده می شود. اما ساعت‌ به ساعت، این سرزمین عجایب زمستانی، در آفتابی تند و تمیز غرق می‌شد و منظره‌ای پیوسته از درختان <strong>مخروطی</strong> را نشان می‌داد که در سکوت و برف حلقه زده بودند.

As we left the flat plain, the road began to twist and turn, leading us into <strong>untouched</strong> hills and on towards the Verkhoyansk Mountains. 
وقتی از دشت هموار خارج شدیم، جاده شروع به پیچ و تاب کرد و ما را به سمت تپه های <strong>دست نخورده</strong> هدایت کرد و به سمت کوه های ورخویانسک پیش رفت.

Beneath their snow-clad peaks, the slopes became steeper and the valleys deeper. Down in a valley, we stopped to look at a <strong>hot spring</strong> beside the road. 
در زیر قله‌های پوشیده از برفشان، دامنه‌ها تندتر و دره‌ها عمیق‌تر شدند. پایین در دره ای توقف کردیم تا <strong>چشمه آب گرمی</strong> را در کنار جاده ببینیم.

It was <strong>immediately</strong> obvious against the snow – a spot shrouded in heavy mist. 
منظره ای پوشیده از مه سنگین، <strong>بلافاصله</strong> در برابر برف آشکار شد.

Trees <strong>emerged</strong> from the strange haze as ghostly silhouettes.
درختان صورت شبح‌هایی مه آلود از مه عجیب<strong> به بیرون آمدند</strong>.

Despite the magical ambience of the Siberian wilderness, its <strong>reputation</strong> for hardship hit me every time I climbed out of the vehicle. 
علیرغم فضای جادویی دشت سیبری، <strong>شهرت</strong> داشتن آن به طاقت فرسا بودن، هر بار که از وسیله نقلیه بیرون می‌رفتم به من تلنگر می‌زد.

Within less than a minute, the skin all over my face began to feel as if it were <strong>burning</strong>. 
در کمتر از یک دقیقه، پوست تمام صورتم شروع به <strong>سوزش</strong> کرد.

If I wasn’t wearing my two sets of gloves, I rapidly lost the feeling in my <strong>fingertips</strong>. 
اگر دو ست دستکشم را نمی پوشیدم، به سرعت حس<strong> نوک انگشتانم</strong> را از دست می دادم.

I learned very quickly not to draw too deep a breath because the shock of the cold air in my lungs invariably set me off on an <strong>extended</strong> bout of coughing. 
خیلی سریع یاد گرفتم که نفس عمیقی نکشم، زیرا شوک هوای سرد در ریه‌هایم همیشه باعث سرفه‌های <strong>طولانی</strong> من می‌شد.

Siberia in winter is a world barely fit for human <strong>habitation</strong>. 
سیبری در زمستان دنیایی است که به سختی برای <strong>سکونت</strong> انسان مناسب است.

This is a place of such <strong>searing</strong> cold that it bites through multiple layers of clothing as if they aren’t there.
این مکان چنان سرمای <strong>شدیدی</strong> دارد که از چندین لایه لباس طوری عبور می کند که گویی هیچ لباسی تنتان نیست.

Oymyakon is a quiet little town – the world’s coldest – of about 550 <strong>inhabitants</strong>, with its own power station, a school, two shops and a small hospital. 
 Oymyakon یک شهر کوچک آرام – سردترین شهر جهان – با حدود 550 <strong>سکنه</strong>، با نیروگاه مخصوص خودش، یک مدرسه، دو مغازه و یک بیمارستان کوچک است.

It probably originated as a seasonal <strong>settlement</strong> where reindeer herders spent the summer on the banks of the Indigirka River.
احتمالاً به عنوان یک <strong>سکونتگاه</strong> فصلی که در آن گله‌داران گوزن شمالی، تابستان را در سواحل رودخانه Indigirka سپری می‌کردند، شکل گرفته است.

The temperature when I <strong>arrived</strong> was -45°C – not particularly cold, I was informed. 
 زمانی که من <strong>رسیدم</strong> دما ۴۵- درجه سانتیگراد بود - به من گفتند که هوا چندان سرد نیست.

A number of factors combine to <strong>explain</strong> Oymyakon’s record low temperatures. 
ترکیبی از عوامل مختلفی وجود دارد که رکورد پایین بودن دمای Oymyakon را <strong>توضیح می دهد</strong>.

It is far from the ocean, with its <strong>moderating</strong> effect on air temperature. 
این منطقه از اقیانوس و تأثیر <strong>تعدیل کننده</strong> آن بر دمای هوا، دور است.

In addition, the town sits in a valley, below the general level of the Oymyakon Plateau, which, in turn, is <strong>enclosed</strong> on all sides by mountains up to 2,000 metres in height. 
علاوه بر این، شهر در دره ای زیر سطح فلات Oymyakon قرار دارد که به نوبه خود از هر طرف توسط کوه هایی تا ارتفاع 2000 متر <strong>محصور</strong> شده است.

As the cold air <strong>sinks</strong>, it accumulates in the valley, with little wind to disturb it. 
وقتی هوای سرد، <strong>پایین رفته </strong>و در دره جمع می‌شود، باد کمی برای جابجا کردن آن می وزد.

Oymyakon’s average temperature in January is -50°C. Lower temperatures have been recorded in Antarctica, but there are no <strong>permanent</strong> inhabitants there.
میانگین دمای Oymyakon در ژانویه ۵۰- درجه سانتیگراد است. دمای کمتری در قطب جنوب ثبت شده، اما هیچ سکنه <strong>دائمی</strong> در آن وجود ندارد.

Day-to-day life in Oymyakon <strong>presents</strong> certain challenges during the long winters. 
زندگی روزمره در Oymyakon در طول زمستان های طولانی با چالش های خاصی <strong>روبرو است.</strong>

There are hardly any modern household conveniences. 
به ندرت وسایل مدرن در خانه ها وجود دارد.

Water is hacked out of the nearby river as great chunks of ice and <strong>dragged</strong> home on a sledge. 
آب به صورت تکه های بزرگ یخ از رودخانه مجاور خارج شده و با سورتمه به خانه <strong>کشیده می شود.</strong>

The giant ice cubes are stacked outdoors and carried into the house one at a time to <strong>melt</strong> when needed. 
تکه های یخ غول پیکر در فضای باز چیده می شوند و یکی یکی به داخل خانه حمل می شوند تا در صورت نیاز <strong>ذوب</strong> شوند.

The <strong>lack</strong> of running water also means no showers or baths, or indeed flushing toilets. 
<strong>فقدان</strong> آب جاری همچنین به معنای عدم وجود دوش یا حمام، یا در واقع آب شستشوی دستشویی است.

Since 2008, the town’s school has enjoyed the luxury of <strong>indoor</strong> toilets, however. 
با این حال، از سال 2008، مدرسه شهر از توالت های <strong>سرپوشیده</strong> لاکچری بهره مند شده است.

It’s one of the small number of civic buildings in the centre of town that are linked to the <strong>power station</strong>.
این یکی از معدود ساختمان های شهری در مرکز شهر است که به <strong>نیروگاه برق </strong>متصل است.

The power station provides winter heating in the form of hot water, but many houses lie outside its range and rely on their own wood-burning <strong>stove</strong>. 
نیروگاه برق، گرمایش زمستانی را به شکل آب گرم فراهم می کند، اما بسیاری از خانه ها خارج از محدوده آن قرار دارند و به <strong>اجاق</strong> هیزمی خود متکی هستند.

Fuel is plentiful enough in the <strong>surrounding</strong> forest, but someone still has to venture out to cut the wood. 
سوخت به اندازه کافی در جنگل های <strong>اطراف</strong> وجود دارد، اما بازهم کسی باید برای بریدن چوب به بیرون برود.

Everybody in Oymyakon owns good <strong>boots</strong>, a hat made of animal fur and fur-lined mittens. 
همه در Oymyakon <strong>چکمه‌های</strong> خوب، کلاهی از خز حیوانات و دستکش‌های خزدار دارند.

The boots are usually made from reindeer hide, which is light but keeps your feet very warm – the individual hairs are hollow, like a thin <strong>tube</strong> with air inside. 
چکمه‌ها معمولاً از پوست گوزن شمالی ساخته می‌شوند که سبک است، اما پاهای شما را بسیار گرم نگه می‌دارد - تک تک موهای آن توخالی هستند، مانند <strong>لوله‌ای</strong> نازک که هوا داخل آن است.

Since air is a poor conductor of heat, the skin makes excellent winter footwear, and felt soles give added <strong>insulation</strong>. 
از آنجایی که هوا، رسانای ضعیفی برای گرما است، این پوست، کفش‌های زمستانی عالی می‌سازد و کف‌های نمدی، <strong>عایق</strong> بیشتری فراهم می کنند.

Hats come in a variety of <strong>furs</strong>, including fox, raccoon, sable and mink.
کلاه ها با <strong>خزهای</strong> مختلفی از جمله روباه، راکون، سمور و راسو وجود دارند.

Oymyakon’s two shops keep a decent stock of basic foods in tins and packets, but locals also have do-it yourself options, including <strong>hunting</strong>, trapping, ice-fishing, reindeer-breeding and horse-breeding. 
دو فروشگاه Oymyakon مقدار مناسبی از غذاهای اولیه را در قوطی‌ها و بسته‌ها نگهداری می‌کنند، اما مردم محلی گزینه‌هایی نیز دارند که خودشان این کار را انجام دهند، از جمله <strong>شکار</strong>، تله‌گیری، ماهیگیری در یخ، پرورش گوزن شمالی و پرورش اسب.

Indeed, being <strong>self-sufficient </strong>runs in the blood in Siberia. 
  در واقع، <strong>خودکفایی</strong> در سیبری در خون آنها جاری است.

The Oymyakon <strong>diet</strong> relies heavily on meat for its protein, a primary source of energy in the prolonged winter. 
<strong>رژیم</strong> غذایی Oymyakon برای تامین پروتئین بدن شان که منبع اصلی انرژی در زمستان های طولانی است، به شدت به گوشت متکی است.

<strong>Unsurprisingly</strong>, given the weather, everyone eats heartily in Oymyakon. 
<strong>جای تعجب نیست</strong> که با وجود این آب و هوا، همه در Oymyakon به اندازه کافی غذا می خورند.

Atypical meal I was <strong>offered</strong> consisted of a thick horse soup and huge piles of horse meatballs, all washed down with cloudberry cordial.
غذای غیرمعمولی که به من <strong>پیشنهاد شد</strong> شامل یک سوپ غلیظ اسب و پر از کوفته گوشت اسب بود که همگی با کلودبری کوردیال پخته شده بود.

Spring is the best season here, I’m told. The snow <strong>melts</strong>, the river flows once more and the forest is full of wild flowers. 
به من گفته شده که بهار بهترین فصل اینجاست. برف ها <strong>آب می شوند</strong>، رودخانه بار دیگر جاری می شود و جنگل پر از گل های وحشی است.

But it’s short. In the <strong>summer</strong> Oymyakon can be uncomfortably hot. 
اما کوتاه است. در <strong>تابستان</strong> Oymyakon می تواند به طرز ناراحت کننده ای گرم باشد.

Much of the forest becomes boggy, so <strong>mosquitoes</strong> are a constant presence. 
بیشتر جنگل ها باتلاق می شوند، بنابراین <strong>پشه</strong> ها حضور دائمی دارند.

Oymyakon’s climate certainly wouldn’t suit me, but <strong>residents</strong> I spoke to said they wouldn’t live anywhere else.
آب و هوای Oymyakon مطمئناً برای من مناسب نیست، اما <strong>ساکنانی</strong> که با آنها صحبت کردم گفتند که در جای دیگری زندگی نخواهند کرد.