Efforts to save a special bird — the spoon-billed sandpiper

Last year an international team of ornithologists devised a bold plan to rescue one of the world’s <strong>rarest</strong> birds. Gerrit Vyn reports.
سال گذشته یک تیم بین المللی پرنده شناس طرحی جسورانه برای نجات یکی از <strong>کمیاب ترین</strong> پرندگان جهان طراحی کردند. گریت وین گزارش می دهد

At first glance, the spoon-billed sandpiper resembles other small <strong>migratory</strong> birds of the sandpiper family that breed across the Arctic.  
در نگاه اول، آبچلیک نوک‌قاشقی شبیه سایر پرندگان <strong>مهاجر</strong> کوچک از خانواده آبچلیک ها است که در سراسر قطب شمال پرورش می یابند.

But it is the only one to have developed a <strong>flattened</strong> bill that flares out into a ‘spoon’ at the end, and that makes it special.  
اما این تنها گونه ای است که دارای نوک <strong>مسطح</strong> است که در انتها شبیه به یک "قاشق" می شود و این، آن را خاص می کند.

If it becomes extinct, thousands of years of <strong>evolution</strong> will come to an end, which would be a real tragedy.
در صورت انقراض، هزاران سال <strong>تکامل</strong> به پایان می رسد که یک تراژدی واقعی خواهد بود.

The bird’s Russian name, kulik-lopaten, means ‘shovel beak’, which is an apt <strong>description</strong> of a remarkable structure.  
نام روسی پرنده، kulik-lopaten به معنی "منقار بیلی" است، که <strong>توصیف</strong> مناسبی از این ساختار قابل توجه است.

The bill is 19 mm long and 10 mm wide near the tip and the edges are lined with <strong>sharp</strong> serrations, called papillae.  
طول نوک، 19 میلی متر و عرض آن در نزدیکی انتهای آن حدود  10 میلی متر است و لبه های آن دارای دندانه های <strong>تیز</strong> است که به آن پاپیله می گویند.

Theories have varied as to how the bill functions; one suggestion is that the sandpiper sweeps it through the water in a similar fashion to its larger namesake, the spoonbill.  
نظریه ها در مورد نحوه عملکرد نوک، متفاوت است. یک پیشنهاد این است که آبچلیک، آن را از قسمت پهن تر دقیقا شبیه به نامش در آب حرکت می دهد.

But Nigel Clark, a leading authority on the sandpiper, says the <strong>comparison</strong> is misleading.
اما نایجل کلارک، یکی از محققان برجسته در زمینه آبچلیک، می گوید این <strong>مقایسه</strong> گمراه کننده است.

Until a few years ago, the spoon-billed sandpiper had never been fully documented, which added to its <strong>fascination</strong>.  
تا چند سال پیش، آبچلیک نوک‌قاشقی اصلا به طور کامل ثبت نشده بود، که بر <strong>جذابیت</strong> آن می افزود.

But an air of mystery is not helpful if you’re a Critically <strong>Endangered</strong> species.  
اما اگر از گونه های بحرانی در معرض خطر <strong>انقراض</strong> باشید، اسرارآمیز بودن برایتان مفید نخواهد بود.

So the organisation ‘Birds Russia’ decided to produce a photographic and audio record of this imperilled bird with the help of <strong>experts</strong> round the world.  
بنابراین سازمان "پرندگان روسیه" تصمیم گرفت با کمک <strong>متخصصان</strong> سراسر جهان یک پرونده از عکاس ها و صدای این پرنده در معرض خطر ایجاد کند.

In May of last year, I joined the international expedition to one of the <strong>species’</strong> last breeding strongholds in North-East Russia.
در ماه مه سال گذشته، من به گروه بین المللی اعزامی به یکی از آخرین پایگاه های پرورش این <strong>گونه</strong> در شمال شرقی روسیه پیوستم.

The <strong>primary</strong> aim of the two-and-a-half month expedition, however, was to collect eggs from wild sandpipers; those eggs would then be hatched in captivity nearby.  
در هر حال، هدف <strong>اصلی</strong> این سفر دو ماه و نیمه، جمع آوری تخم مرغ از آبچلیک نوک‌قاشقی در طبیعت بود تا این تخمها در جایی در نزدیکی آن محل، جوجه کشی شوند.

Later, the chicks would be flown to the Wildfowl and Wetlands Trust (WWT) headquarters at Slimbridge in the UK, in order to establish a small, self-sustaining <strong>population</strong> there.  
بعداً، جوجه ها به مقر اصلی Wildfowl and Wetlands Trust (WWT) در اسلیمبریج در انگلستان منتقل می شوند تا بتوانند <strong>جمعیت</strong> کوچکی را در آنجا ایجاد کنند.

These birds would <strong>provide</strong> a ‘safety net’, an insurance policy against the wild birds dying out.
این پرندگان یک "شبکه امن" <strong>فراهم می کنند</strong> که یک سیاست مطمئن برای مقابله با مرگ پرندگان در طبیعت است.

You might <strong>wonder</strong> why birds like the spoon-billed sandpiper travel such great distances, about 8,000 km in total,  
شاید <strong>تعجب</strong> کنید که چرا پرندگانی مانند آبچلیک نوک‌قاشقی،  مسافتهای زیادی را حدود 8000 کیلومتر جمعا طی می کنند.

from their wintering grounds on the tropical coasts of Bangladesh, Burma and Vietnam in South-East Asia to breed on the <strong>low land</strong>, commonly called tundra, in North-East Russia,
از سرزمین زمستان خود در سواحل گرمسیری بنگلادش، برمه و ویتنام در جنوب شرقی آسیا برای پرورش تا زمین های <strong>کم ارتفاع،</strong> که معمولاً تاندرا نامیده می شود، در شمال شرقی روسیه،

 but from the birds’ point of view it is <strong>worth</strong> it.  
اما از نظر پرندگان <strong>ارزشش</strong> را دارد.

Though they often arrive to find hostile, wintry weather while they are finding their mates and making their nests,  
اگرچه آنها اغلب برای یافتن لانه در آب و هوای خشن و زمستانی در حالی که جفت خود را می یابند و تخم می گذارند، به این مکان می آیند،

there are relatively few predators there, and the abundance of insects that emerge during the brief but intense Arctic summer creates ideal <strong>conditions</strong> for raising their chicks.
شکارچیان نسبتاً کمی در آنجا وجود دارد و فراوانی حشرات که در تابستان کوتاه اما شدید قطبی بوجود می آیند، <strong>شرایط</strong> ایده آلی برای پرورش جوجه ها ایجاد می کند.

Two main factors are responsible for the sandpiper’s recent rapid decline: the ongoing destruction of stopover habitat on its migration <strong>route</strong> and hunting on its wintering grounds.  
دو عامل اصلی عامل انقراض سریع آبچلیک هستند: تخریب شدن مداوم محل زندگی در <strong>مسیر</strong> مهاجرت و شکار شدن در سرزمین زمستان شان.

The <strong>development</strong> of new industrial cities is destroying former tidal areas, where sandpipers and other migratory birds used to rest and refuel.
<strong>توسعه</strong> شهرهای صنعتی جدید مناطق جزر و مدی سابق را نابود می کند، جایی که آبچلیک ها و سایر پرندگان مهاجر برای استراحت و تجدیدقوا از آن استفاده می کردند.

Subsistence <strong>hunting</strong> is certainly a hazard in some Asian countries, where hunters trap birds for food. Conservationists are targeting this problem with small-scale interventions.  
<strong>شکار</strong> برای تامین غذا مطمئناً در برخی از کشورهای آسیایی خطرناک است، جایی که شکارچیان پرندگان را برای غذا به دام می اندازند. محافظه کاران در حال هدف قرار دادن این مشکل با مداخلات در مقیاس کوچک هستند.

For example, hunters from 40 villages have been given alternative sources of <strong>income</strong>, such as cool boxes in which they can take fish to sell at markets, in return for a halt to the bird-netting.
به عنوان مثال، منابع <strong>درآمد</strong> جایگزینی به شکارچیان 40 روستا داده شده است، مانند باکس های سرد که می توانند در آنها ماهی ها را در بازارها بفروشند و در مقابل به تور انداختن پرندگان را متوقف کنند.

Once the expedition team had reached its <strong>destination</strong>, it was seven days before we spotted the first sandpiper.  
هنگامی که تیم اعزامی به <strong>مقصد</strong> رسید، هفت روز بود که اولین آبچلبک را مشاهده کرده بودیم.

In the following days, more began to arrive and the males’ song was heard, <strong>advertising</strong> their patches of territory to potential mates.
در روزهای بعد، تعداد بیشتری آمدند و آواز نرها شنیده شد که بخش های قلمرو خود را برای همسران احتمالی شان <strong>تبلیغ</strong> می کردند.

As the sandpipers paired up, the song gave way to the quiet of egg-laying and <strong>incubation</strong>. In total nine nests were found.  
وقتی آبچلبک ها با هم جفت شدند، آواز جای خود را به آرامش <strong>تخم گذاری</strong> و جوجه کشی داد. سپس، در مجموع نه لانه پیدا شد.

The first one was lost to a <strong>predator</strong>, along with the female attending it.  
اولی به همراه ماده ای که همراهش بود، توسط یک <strong>شکارچی</strong> گم شد.

This was a stark reminder of the <strong>vulnerability</strong> of a tiny population to natural events, such as storms or predation.
این یادآوری جدی درباره<strong> آسیب پذیری</strong> یک جمعیت کوچک در برابر حوادث طبیعی مانند طوفان یا شکارچی بود.

The team then selected donor nests and transferred the eggs to specially prepared incubators.  
سپس تیم، لانه اهداکننده را انتخاب کرده و تخم ها را به دستگاه های جوجه کشی مخصوص آماده شده منتقل کرد.

They collected 20 eggs in all, taking entire clutches each time – it was early in the <strong>breeding</strong> season, so the females were likely to lay replacements.
آنها 20 تخم را جمع آوری کردند و هر بار تمامی تخم ها را برداشتند - اوایل فصل <strong>تولید مثل</strong> بود، بنابراین احتمالاً ماده ها تخم ها را جایگزین می کردند.

 Then 50 days after our arrival, the moment arrived: I <strong>witnessed</strong> my first wild spoon-billed sandpipers hatch.
سپس 50 روز پس از ورود ما، آن لحظه فرا رسید: من <strong>شاهد</strong> اولین جوجه کشی آبچلبک نوک قاشقی بودم.

I had been <strong>lying</strong> inside a wind-battered hide for 36 hours when ! saw the first tiny chicks emerge from the eggs. Having hidden a microphone near the nest, I could also just hear their first calls.  
من 36 ساعت در مخفیگاه بادگیر <strong>دراز کشیده بودم</strong> که! دیدم اولین جوجه های ریز از تخم ها بیرون می آیند. چون میکروفون را در نزدیکی لانه پنهان کرده بودم، می توانستم اولین تماس های آنها را نیز بشنوم.

Later, I watched them stumbling through the 15 cm-high jungle of grasses on comically oversized legs and feet. But my joy was tempered by <strong>concern</strong>.  
بعداً، آنها را تماشا کردم که در علفزار های 15 سانتی متری بلند روی پاها و پنجه های بزرگ خود به طور مضحکی تلو تلو می خوردند. اما شادی من با یک <strong>نگرانی</strong> تعدیل شد.

Difficulties on their migration route and in their wintering areas meant that other tiny creatures like these faced <strong>immense</strong> dangers.
مشکلات موجود در مسیر مهاجرت آنها و در مناطق زمستانی به این معنا بود که سایر موجودات کوچک مانند اینها با خطرات <strong>عظیمی</strong> روبرو هستند.

The complex <strong>rescue</strong> plan does give some grounds for hope. Young chicks were flown to WWT Slimbridge last year and again this summer.  
یک طرح پیچیده <strong>نجات بخش</strong>، بارقه ای از امید را ایجاد می کند. جوجه های جوان سال گذشته و تابستان امسال دوباره به WWT Slimbridge منتقل شدند.

A high-tech biosecure unit has been built for them there, it is divided in two, with the older birds in one <strong>section</strong> and this year’s chicks in the other.  
در آنجا یک واحد زیست فناوری با تکنولوژی بالا برای آنها ساخته شده است و به دو قسمت تقسیم شده است، پرندگان مسن تر در یک <strong>قسمت</strong> و جوجه های امسال در قسمت دیگر قرار دارند.

To minimise the risk of <strong>infections</strong>, staff change into full-body overalls and rubber shoes and wash their hands before entering.
برای به حداقل رساندن خطر <strong>عفونت</strong>، کارکنان لباس های خود را کاملا تغییر داده و کفش های لاستیکی می پوشند و قبل از ورود دستان خود را می شویند.

<strong>Hygiene</strong> is crucial: even a single strand of human hair could harm the chicks by becoming twisted round their legs or bills.  
رعایت <strong>بهداشت</strong> بسیار مهم است: حتی یک تار موی انسان می تواند با پیچ خوردن دور پاها یا نوک شان به جوجه ها آسیب برساند.

The rescue plan’s final stage, once the captive flock has built up <strong>sufficiently</strong>, will be to fly eggs back to Russia, to release the chicks there.
مرحله نهایی طرح نجات، هنگامی که جوجه های محبوس شده <strong>به اندازه کافی </strong>رشد کردند وقت آن است که تخم مرغ را به روسیه برگرداند و جوجه ها را در آنجا رها کرد.

 It’s a <strong>gamble</strong>, but when the survival of a species this special is at stake, you have to try.
این یک <strong>قمار</strong> است، اما وقتی بقای گونه ای اینقدر خاص در خطر باشد، باید تلاش کنید.