Understanding hares

With its wild stare, swift speed and secretive nature, the UK’s brown hare is the rabbit’s <strong>mysterious</strong> cousin.
خرگوش قهوه ای انگلستان با چشمان وحشی، سرعت سریع و ذات پنهان کار خود، پسر عموی <strong>مرموز</strong> خرگوش است.

Even in these days of agricultural intensification, the hare is still to be seen in open countryside, but its numbers are <strong>falling</strong>.
حتی در این روزهای رشد شدید کشاورزی، خرگوش هنوز در حومه های دارای فضای باز دیده می شود، اما تعداد آن ها در حال <strong>کاهش</strong> است.

Like many herbivores, brown hares spend a <strong>relatively</strong> large amount of their time feeding.
مانند بسیاری از گیاهخواران، خرگوش های قهوه ای مقدار <strong>نسبتاً</strong> زیادی از زمان خود را برای تغذیه صرف می کنند.

 They prefer to do this in the dark, but when nights are short, their activities do spill into daylight hours.
آنها ترجیح می دهند این کار را در تاریکی انجام دهند، اما وقتی شب ها کوتاه است، فعالیت های آنها به ساعات روز نیز سرایت می کند.

 Wherever they live, hares appear to have a fondness for <strong>fields</strong> with a variety of vegetation, for example, short as well as longer clumps of grasses.  
به نظر می رسد که خرگوش ها در هر کجا که زندگی می کنند علاقه زیادی به <strong>مزارع</strong> با پوشش گیاهی مختلف دارند، به عنوان مثال، علفزارهای کوتاه و به همان اندازه علفزارهای بلند.

Studies have <strong>demonstrated</strong> that they benefit from uncultivated land and other unploughed areas on farms, such as field margins.
مطالعات <strong>نشان داده است</strong> که آنها از زمین های غیرقابل کشت و دیگر نواحی غیرقابل استفاده در مزارع، مانند حاشیه مزرعه، سود می برند.

 Therefore, if farmers <strong>provided</strong> patches of woodland in areas of pasture as well as assorted crops in arable areas,
بنابراین، اگر کشاورزان بخشی پر درخت و محصولات متنوع را اطراف زمین های زراعی <strong>تدارک ببینند</strong>،

 there would be year-round shelter and food, and this could be the key to turning round the current <strong>decline</strong> in hare populations.
سرپناه و غذا در طول سال وجود خواهد داشت و این می تواند راه حل تغییر روند <strong>کاهش</strong> فعلی  این خرگوش ها باشد.

Brown hares have a number of physical <strong>adaptations</strong> that enable them to survive in open countryside.  
خرگوش های قهوه ای دارای چندین <strong>سازگاری</strong> فیزیکی هستند که آنها را قادر می سازد در حومه های دارای فضای باز زنده بمانند.

They have exceptionally large ears that move independently, so that a range of sounds can be pinpointed <strong>accurately</strong>.  
آنها گوشهای فوق العاده بزرگی دارند که به طور مستقل حرکت می کنند، به طوری که طیف وسیعی از صداها را می توانند <strong>با دقت</strong> تشخیص دهند.

Positioned high up on their heads, the hares’ large golden eyes give them 360° <strong>vision</strong>, making it hard to take a hare by surprise.  
چشمهای طلایی بزرگ خرگوشها که روی سرشان قرار گرفته، <strong>دید</strong> 360 درجه ای به آنها می دهد و باعث می شود خرگوش، غافلگیر نشود.

Compared to <strong>mammals</strong> of a similar size, hares have a greatly enlarged heart and a higher volume of blood in their bodies, and this allows for superior speed and stamina.
در مقایسه با <strong>پستاندارانی</strong> به همین جثه، خرگوش ها دارای قلب بزرگتر و حجم خون بیشتری در بدن خود هستند و این باعث می شود سرعت و استقامت بالاتری داشته باشند.

In addition, their legs are longer than those of a rabbit, enabling hares to run more like a dog and <strong>reach</strong> speeds of up to 70 kph.
علاوه بر این، پاهای آنها بلندتر از پاهای خرگوش است و باعث می شود این خرگوش ها بیشتر شبیه سگ بدوند و به سرعت 70 کیلومتر بر ساعت <strong>برسند</strong>.

Brown hares have unusual lifestyles for their large size, <strong>breeding</strong> from a young age and <strong>producing</strong> many leverets (babies).
خرگوش های قهوه ای به علت جثه بزرگ دارای سبک زندگی غیرمعمولی هستند که از سنین جوانی <strong>تولید مثل می کنند </strong>و توله ها (بچه) های بسیار زیادی بوجود می آورند.

 There are about three <strong>litters</strong> of up to four leverets every year.  
هر سال حدود سه بار <strong>زایمان</strong> که تا هر بار چهار بچه به دنیا می آید، دارند.

Both males and females are able to breed at about seven months old, but they have to be quick because they seldom live for more than two years.  
نر و ماده هر دو در حدود هفت ماهگی قادر به تولید مثل هستند، اما باید سریع عمل کنند زیرا به ندرت بیش از دو سال زندگی می کنند.

The breeding season runs from January to October, and by late February most females are <strong>pregnant</strong> or giving birth to their first litter of the year.  
فصل تولید مثل از ژانویه تا اکتبر ادامه دارد و تا اواخر فوریه اکثر ماده ها <strong>باردار</strong> هستند یا اولین بچه های خود را در سال به دنیا می آورند.

So it seems strange, therefore, that it is in March, when the breeding season is already underway, that hares <strong>seemingly</strong> go mad: boxing, dancing, running and fighting.
بنابراین عجیب به نظر می رسد که در ماه مارس، زمانی که فصل تولید مثل در حال شروع است، خرگوش ها <strong>ظاهراً</strong> دیوانه می شوند: مشت می زنند، می رقصند، می دوند و مبارزه می کنند.

This has given rise to the age-old reference to ‘<strong>mad</strong> March hares’.  
این امر باعث مثل قدیمی "خرگوش های <strong>دیوانه</strong> مارس" شده است.

In fact, boxing occurs throughout the breeding season, but people tend to see this <strong>behaviour</strong> more often in March.  
در واقع، مشت زدن در طول فصل تولید مثل اتفاق می افتد، اما مردم تمایل بیشتری برای مشاهده این <strong>رفتار</strong> در ماه مارس دارند.

This is because in the succeeding months, dusk – the time when hares are most active – is later, when fewer people are about. Crops and vegetation are also taller, <strong>hiding</strong> the hares from view.  
این امر به این دلیل است که در ماه های بعد، غروب - زمانی که خرگوش ها بیشترین فعالیت را دارند - دیرتر است، و در این زمان تعداد کمتری از مردم حضور دارند. محصولات و پوشش گیاهی نیز بلندتر هستند و خرگوش ها را از نظر <strong>پنهان می کنند</strong>.

Though it is often thought that they are males fighting over females, boxing hares are usually females <strong>fighting</strong> off males.  
اگرچه اغلب تصور می شود که آنها نرهایی هستند که بر سر ماده ها می جنگند، اما خرگوش های مشت زن معمولاً ماده هایی هستند که با نرها <strong>می</strong> <strong>جنگند</strong>.

Hares are mostly solitary, but a female fights off a series of males until she is ready to <strong>mate</strong>.
خرگوش ها عمدتا مجرد هستند، اما یک ماده تا زمانی که آماده<strong> جفت گیری</strong> نباشد با تعدادی از نرها مبارزه می کند.

 This occurs several times through the breeding <strong>season</strong> because, as soon as the female has given birth, she will be ready to mate again.
این اتفاق چندین بار در طول <strong>فصل</strong> باروری رخ می دهد زیرا به محض زایمان، ماده دوباره آماده جفت گیری می شود.

But how can females manage to do this while simultaneously feeding themselves and <strong>rearing</strong> their young?  
اما چگونه ماده ها می توانند این کار را انجام دهند در حالی که به طور همزمان شیر می دهند و بچه های خود را <strong>پرورش می دهند</strong>؟

The reason is that hares have evolved such <strong>self-sufficient</strong> young.  
دلیلش این است که خرگوشها در جوانانی <strong>خودکفا</strong> به دنیا می آیند.

<strong>Unlike</strong> baby rabbits, leverets are born furry and mobile.
<strong>بر خلاف</strong> بچه خرگوش ها، توله های این خرگوش، پرمو و پر جنب و جوش متولد می شوند.

They weigh about 100 g at birth and are <strong>immediately</strong> left to their own devices by their mothers.
وزن آنها در هنگام تولد حدود 100 گرم است و <strong>بلافاصله</strong> توسط مادران به حال خود رها می شوند.

A few days later, the members of the litter creep away to <strong>create</strong> their own individual resting places, known as ‘forms’.
چند روز بعد، بچه های زاییده شده از مادر دور می شوند تا محل استراحت شخصی خود را <strong>بسازند</strong>، که به "فرم" معروف است.

Incredibly, their mother visits them only once every 24 hours and, even then, she only <strong>suckles</strong> them for a maximum of five minutes each.  
به طرز باورنکردنی، مادر آنها فقط هر 24 ساعت یکبار به آنها سر می زند و حتی در آن زمان، حداکثر به مدت پنج دقیقه به هرکدام از آنها <strong>شیر می دهد</strong>.

This lack of family contact may seem harsh to us, but it is a strategy that draws less attention from <strong>predators</strong>.
این فقدان تماس خانوادگی ممکن است برای ما سخت به نظر برسد، اما این یک استراتژی است که توجه <strong>شکارچیان</strong> را کمتر جلب می کند.

At the tender age of two weeks, leverets start to <strong>feed</strong> themselves, while still drinking their mother’s milk.
در سن دو هفتگی، شیرخواران در حالی که هنوز شیر مادر خود را می نوشند، خودشان شروع به <strong>تغذیه می کنند</strong>.

They grow swiftly and are fully <strong>weaned</strong> at four weeks, reaching adult weight at about six months.
آنها به سرعت رشد می کنند و در چهار هفتگی کاملاً <strong>از شیر گرفته می شوند</strong> و در حدود شش ماهگی به وزن بزرگسالان می رسند.

<strong>Research</strong> has shown that hares’ milk is extremely rich and fatty, so a little goes a long way.
<strong>تحقیقات</strong> نشان داده است که شیر خرگوش بسیار غنی و چرب است، بنابراین مقدار کمی از آن به خوبی سیر می کند.

In order to produce such nutritious milk, females need a high-quality, high-calorie <strong>diet</strong>.
برای تولید چنین شیر مغذی، مادران نیاز به <strong>رژیم</strong> غذایی با کیفیت بالا و پرکالری دارند.

Hares are selective feeders at the best of times: unlike many <strong>herbivores</strong>, they can’t sit around waiting to digest low-quality food – they need high- energy herbs and other leaves in order to sprint.  
خرگوش ها تغذیه کننده های انتخابی در بهترین زمان هستند: بر خلاف بسیاری از <strong>گیاهخواران</strong>، آنها نمی توانند منتظر بمانند تا غذای بی کیفیت را هضم کنند- برای سریع دویدن به گیاهان پرانرژی و برگهای دیگر احتیاج دارند.

This causes them problems when <strong>faced with </strong>the smallest alterations in food availability and abundance.
هنگامی که با کوچکترین تغییرات در دسترسی و فراوانی غذا <strong>روبرو می شوند</strong>، این امر باعث ایجاد مشکل می شود.

So, as well as reductions in the diversity of farmland habitat, the decline in the range of food plants is <strong>injurious</strong> to hares.
بنابراین، به همان اندازه کاهش تنوع زیستگاه های زمین های کشاورزی، کاهش دامنه گیاهان غذایی برای خرگوش ها <strong>مضر</strong> است.

The rapid turnaround in the breeding cycle suggests that hares should, in principle, be able to increase their populations quickly to <strong>exploit</strong> new habitats.
تناوب سریع در زایمان نشان می دهد که خرگوش ها در اصل باید بتوانند سریعاً جمعیت خود را برای <strong>بهره برداری</strong> از زیستگاه های جدید افزایش دهند.

They <strong>certainly</strong> used to:
آنها <strong>مطمئناً</strong> به این شیوه عادت کرده اند:

studies show that hares <strong>evolved</strong> on the open plains and spread rapidly westward from the Black Sea after the last ice age.
مطالعات نشان می دهد که خرگوش ها در دشت های آزاد <strong>تکامل</strong> یافته و پس از آخرین عصر یخبندان به سرعت از دریای سیاه به سمت غرب گسترش یافته اند

 (though they were probably <strong>introduced</strong> to Britain as a species to be hunted for the pot by the Romans).
 (گرچه احتمالاً آنها به عنوان گونه ای که رومیان برای پختن، شکار می کردند به بریتانیا <strong>وارد</strong> شدند).

But today’s hares are thwarted by the <strong>lack</strong> of rich farmland habitat.
اما خرگوش های امروزی با <strong>فقدان</strong> زیستگاه غنی اطراف زمبن های کشاورزی از بین می روند.

When the delicate herbs and other plants they rely on are ploughed up or <strong>poisoned</strong> by herbicides, these wonderful, agile runners disappear too, taking with them some of the wildness from our lives.
وقتی گیاهان ظریف و دیگر گیاهانی که به آنها تکیه می کنند شخم زده یا توسط علف کش ها <strong>مسموم</strong> شوند، این دونده های شگفت انگیز و چابک نیز ناپدید می شوند و بخشی از حیات وحش را از زندگی ما با خود می برند.